sevgili günlük,

1 0 / 8 / 2 0

sevgili günlük,

yaşadığım kırılma noktasından sonra toparlanamadım. üzgünüm, çuvalladım.

ne yersem yiyeyim, yedikten sonra içimi kaplayan suçluluk hissini göz ardı edemediğimi anladım. bu yüzden onu da kabullenmeye çalışıyorum. bunun bir süreç olduğunu tekrarlıyorum kendime.
gelip geçici bir süreç.
yalnız olmadığım, binlerce insanla aynı noktada olduğum bir süreç.
benim suçumun olmadığı bir süreç.
bu üç cümleyi bozuk plak misali tekrarlıyorum zihnimde günlerdir.
belki biraz içimi rahatlatmaya çalışıyorum, belki de problemin bir tek bende olmadığını göstermeye çalışıyorum kendime. bilmiyorum, sadece kendime zaman tanımaya çalışıyorum.
yaşadığım şeyi kabullenmeye ve çözüme giden yolda emin adımlarla ilerlemeye çalışıyorum. bundan sonraki süreci daha emin ve kontrollü ilerletmeye karar verdim.

iki gün kendimi kusturmamanın ardından bugün çikolata yediğim ve ardından pişman olup aldığım kalori karşısında endişeye kapıldığım için tekrar kustum. en azından yarın ve diğer günler de bunu yaşamamak için çabalayacağımı biliyorum, buna güvenmek istiyorum. kendime güvenmek istiyorum. adım adım ilerliyorum.
bir şeyleri yemeden önce düşüneceğim; benim üzerimde olan etkisini, mideme olan etkisini düşüneceğim. eğer o şey (mesela dondurma ve çikolata beni bulimia'ya iterken, cips ve bisküviler binge eating'e itiyor) üzerimde olumsuz bir etki uyandırıyorsa onu yemeyeceğim. en azından bunu deneme kararı aldım, bu bir süreç ve ben deneme yanılma yoluyla çıkış yolumu bulacağım. bu yüzden çekinmiyorum. birkaç kural koydum kendime, bu da onlardan biriydi.

bir diğeri, yemek yeme saatleri belirledim kendime. bunu binge eating'in önüne geçmek için yaptım. akşam 6 da yemek yememin ardından saat 7.30 gibi çikolata yedim, ardından kustum, kustuktan sonra midemi bastırmak için bisküvi yedim. eğer çikolata faktörünü olaydan çıkarır ve kusmamın önüne geçersem, binge eating yaşayacağımı düşünmüyorum. bunun da gelecek yeni bir atağı ertelemekte ve/ya engellemekte büyük bir adım olacağını görebiliyorum.
dediğim gibi, deneyeceğim.

arkadaşım aileme, en azından anneme söylememde hâlâ ısrarcı. eğer önüne geçemezsem ve kontrol edemeyeceğime tam anlamıyla emin olursam aileme söylemekte söz verdim. tedaviye başlamak için paylaşacağım ve hastane ortamında görebileceğim bir tedavi ihtimali beni aşırı geriyor, rahatsız hissettiriyor. bu yüzden bu yazım, bu kararlarım ve uygulama şeklim, benim son çıkış biletim.

geri dönüşü olmayan, tek yönlü son çıkış biletim.