ESKİ SEVGİLİ

Eski Sevgili • 40

ehehehe lütfen küfür etmeyin teşekkürler sajdlkdlşsaklşda

Ya çok özür dilerim gerçekten, keşke keyfi olarak yazmasam ama başımı kaldıramıyorum dersten. Unuttuysanız aşağıya hatırlatma bıraktım bir önceki bölümden <3

Bu zamana kadar bölüm bekleyen kişilerden çok özür dilerim gerçekten, seviyorum sizi...

Ben final yapacağım dedikçe final yapamadığım bir bölüme daha hoşgeldiniz jsdlakdjlak

İyi Okumalar katil civcivlerim :)

ÖNCEKİ BÖLÜM HATIRLATMA -

Evin demir kapısına geldiğimizde Oktay girdi ve anahtarlarla ahşap kapının kilidini açtı. Giriş oldukça sessizken yukarıdan sesler geliyordu.

"Akşam yemeğine yetiştik." dedi Oktay kol saatine bakarak.

"Neden akşam yemeği saati önemli?"

Oktay başını iki yana sallayarak mırıldandı. "Babamın takıntısı, akşam yemeğine yetişemeyince kızıyor. Geliyorlar ona da arada."

Merdivenleri tırmanarak yukarıdaki salona, yemek masasının kurulduğu odaya çıktık. Hepimiz sırayla girerken birden hepsinin sesi kesildi. "Ne oluyor?" dedim en son ben odaya girerken ve içeriye göz attım.

On kişilik masa kurulmuştu, bir kişi için fazla konulmuş, üstelik o fazladan olan bir kişi de tam karşımızda oturuyordu. Girmemizle gözler bizim üstümüzde dolaşırken onun gözleri sadece beni inceledi.

Kimseden ses çıkmadı. Sonunda yine ilk cümleyi o söyledi.

"Seni İstanbul'da ararken, Balıkesir'de buldum. Bu ne güzel sürpriz."

Sarp Okansoy ayağa kalkarak hepimizi inceledi. En son gözü bana kayarken, solumda elimi tutan Kaan'ı fark etti.

"Emre... Kocaman adam olmuşsun."

Kaan'ın kaşları çatılırken "Beni nereden tanıyorsun?" dedi.

Sarp Okansoy gülümseyerek ikimize baktı. "Bunları sonra konuşuruz, birçok şey konuşacağız. Ki ben hepinizi tanıyorum."

Tekrardan göz gezdirdiğinde bana baktı. Bakışları yoğun ve duygusaldı. "Poyraz'ı tebrik etmek gerek, gece yola çıkmak çok iyi plandı. Ama benim bazı engellerime takıldığı için planı fazla sürmedi. Sana bir teklifte bulunmak için geldim. Eğer reddedersen seni zorla tutup götürecek değilim. Bazılarının aksine."

Bu kısımda Karayel'leri iğnelemişti.

"Seni dinliyorum." dedim öne çıkarak.

Beni süzdü, gözlerimde gördüğü her ne ise bu onun hoşuna gitti. "Eğer kabul edersen seni öz annenle, kendi ailenle tanıştırmak istiyorum. Seni evine götürmek istiyorum."

Uzun bir sessizlik oldu. Gözlerimi kısarak boynuma giren ağrı ile ensemi ovuşturdum. "Ne demek ailemle tanışmak?"

Derin bir nefes alıp elini ceketinin iç cebine attı ve bir fotoğraf çıkardı. Eski ama hatırası yaşıyor gibiydi.

Kumral bir kadın vardı. Çok gençti, genç ve güzeldi. Kucağındaki küçücük bebekle kameraya gülümsemişti. Başında saçlarını geriye atan bandajı ve gülümsediğinde yanaklarında beliren küçük gamzeleri vardı. Gözleri kristal mavisiydi.