THE ORIGINALS: BLOODLINE

⚜ LVII. Celebration ⚜

Olena Hawthorne

Hindi ko inaasahan ang kinalalabasan ng nangyari. Cecilion is dead. Dinala siya ni Thalia dito. Hindi kami makapaniwala. Ngunit alam kung may pag-asa pa.

Nanatili kami dito sa bulwagan habang pinapatahan namin si Veronika at Thalia. They are both devastated about what happened. Ilang oras din kaming nanatili dito ngunit wala pang balita galing sa kanila na nasa itaas.

"Let's eat first. Gutom na ako", sabi ko para naman maiwala sa isipan ng dalawa ang nangyari.

Alam kung gutom na rin sila kaya mabilis kaming tumungo sa kusina at gumawa ng matamis na pagkain. I was taught how to bake in our mansion before kaya gumawa ako ng cake with two layers.

While mixing the ingredients ay mabilis na bumaba si Ambrogio.

"Thalia, he's awake", sabi nito kaya mabilis na tumakbo si Thalia at Veronika sa itaas.

Kasunod ni Ambrogio na pumasok sa kusina ay si Nathaniel.

"What are you doing, love?", Ambrogio ask me.

"I'm making a cake. What? Let's do a family celebration that everything turns out fine", sabi ko sa kanya.

"Yeah! Let's do that. Para pagbaba ng tatlo ay tapos na tayo!", sabi ni Ambrogio.

"What are we waiting for? Let's decorate the house", si Marguerette na kaagad tumalon galing sa upuan na sinalo ni Nathaniel.

"Don't jump. You might break your ankle", saway nito.

"Come on, you'll heal me", ngumisi ito. "Guys! Chop Chop!", she clap her hands kaya mabilis kaming gumalaw.

Nathaniel and Marguerette gather all the things for decorating the house.

"Help them. I can do it alone", sabi ko sa kay Ambrogio dahil nanatili ito sa aking tabi.

"I just want to help you", sabi nito sa akin.

"Oh! Come on. Help them!", sabay tulak ko.

Ngumiwi siya sa akin ngunit sumunod naman. Pagkalabas niya sa kusina ay siya naman ang pagpasok ni Veronika.

"Are they fine?", I ask.

"Very fine!", ngumiti siya sa akin. "So. What are they doing?", she ask and pointed the direction of the three.

"We'll party. A family celebration", sabi ko sa kanya.

"Okay. Let's do it. So, what am I gonna do?", she asked me.

"Mix this thing. I'll bake the first layer", sabi ko sa kanya.

Kumuha ako ng kagamitan doon at nag bake na. Pagkaluto ng unang layer ay nilapag ko ito sa malaking lamesa. Gumawa naman ako ng icing.

"Veronika, ikaw muna dito", sabi ko.

"Okay!", excited siyang tumango. "Ang bango", she added.

I bake another layer for the cake. Gusto kong gawing dalawa ngunit mukhang gusto kong dagdagan. I bake two more at pagkatapos e mix ni Veronika ang icing ay pinatong ko ang dalawang cake sa mas malaki pa.

"It's a three layer cake!", sabi ni Veronika.

"Yeah", sabay tango ko. "Why won't you invite Henry Pietro? Tell him to come over", sabi ko.

Mabilis naman siyang tumango.

Veronika Vetrova Lorenzittee

What happened traumatized me but I shake it all off from my mind. We're making a party with the family now. That's all that matters.

Kinuha ko ang cellphone ko at tinawagan si Henry. Ng sinagot na niya ang tawag ko ay mabilis akong ngumiti.

"There's a family celebration in our mansion. I want you to come", sabi ko.

"Really? I'm actually on my way there to visit you. I'm near your mansion", sabi niya sa akin.

At ilang sandali lang ay nakarinig ako ng ingay galing sa isang karwahe sa labas.

"Veronika! Henry is here!", sigaw ni Ambrogio kaya mabilis akong lumabas ng bahay.

Kaagad kong sinalubong si Henry ng yakap kahit na nahihirapan siya sa dala niya. He's bringing many foods at ang mga alalay niya ay siyang nagdala nito sa loob.

"Are you happy to see me?", he asked kaya ngumiti ako.

"Of course, I am", sabi ko.

He kiss me on the lips at ilang minuto din iyon bago kami tuloyang pumasok sa loob ng mansion.

"Henry is here", sabi ko. "And he brought many foods", sabi ko sa kanila. 

"Yeah. Welcome home and welcome to the family", sabi ni Nathaniel.

Henry isn't a vampire. He's a warlock. A very rich warlock. So he knows what I am and what are we.

Iginala ko ang aking mga mata sa loob ngunit wala akong nakitang Cecilion at Thalia.

Why aren't they getting out from their room? Dahil nga curious ako. Kinatok ko sila sa kwarto para sabihing may hinanda kami ngunit walang sumagot. Nakikinig pa ako sa loob ngunit walang ingay akong narinig.

Mabilis kong binuksan ang pinto at nakitang wala ang dalawa doon. Did they just trick me?

Mabilis kong sinara ang pinto at bumaba.

"Cecilion isn't in his roon", sabi ko.

"Let them be alone. They're probably in Sighisoara", si Nathaniel ang sumagot sa akin. "We'll just call him later when we're done".