Collided by Fate

CHAPTER 1

FALINI

I cant help but to be amazed with the view im looking at now. Gosh this is really happening. Here i am sitting at my assigned seat near the window of the plane, appreciating the magnificent clouds infront of me.

I enjoyed the flight from Philippines to Singapore, may roomg stop over before heading to London Airport or well known as London Heathrow Airport. Nag reready narin ako sa fourteen hours na flight. Im here now in singapore appreciating the extravagant airport they have! It's Singapore's Changi Airport. Grabe! Ang ganda!

We have one hour to kill before the flight to london. So i decided to roam around the airport and take some pictures. Pang update sa social media accounts ko. Para din ma update ko ang pamilya ko through this.

Ang daming magagandang part ng airport! It's like hindi ito airport eh! More like galaan at tourist spot! Now I won't wonder why this airport is one of Singapore's asset. It's just so beautiful.

Muka din akong tanga. Sorry na mga be! Ngayon lang ako nakapag out of the country eh! Pasensya na. Maganda lang.

And there I saw a manmade waterfalls! I know this is the World's largest indoor waterfall rain vortex at Jewel Changi Airport. My jaw dropped with the astonishing view. Maraming nakapaligid na puno at mga halaman sa paikot nito. Nakapa refreshing tignan!

Gosh kailangan ko ng magpipicture sakin! I wont let this pass! Masyadong maganda ang view para palampasin ko. Kailangan ko ng picture dito. Remembrance kung baga. Minsan lang to so susulitin ko na! Nag tingin tingin ako ng pwede kong hingan ng favor.

I saw a guard medyo malapit saakin pero nagdadalawang isip ako if I'll ask him to take me a picture. Napakagat labi ako. Nakakahiya naman, iba nalang. There are also some Filipinos inside the airport pero mukang nag mamadali so kahit nakakahiya lumapit na ako sa guard na kanina nakatayo sa gilid. Gurl it's now or never!

"Uhm. Excuse me?" Sabi ko lumingon naman ito saakin. And to my shock, kuyang guard looks like a Filipino so nabuhayan ako ng loob.

"Yes maam?" Sabi nya medyo natulala pa saakin sabay ngiti.

"Kabayan?!" Sigaw ko, napalakas yata dahil nagsitinginan ang mga tao saamin. Napatakip naman ako ng bibig. Nakakahiya!

"Kabayan!" Sabi ni kuya nangingiti pa!

"Kabayan! Hehe.." Napakamot ulo ako. Nagdadalawang isip pa ako pero.. bahala na!

"Ahm.. kuya pwede papicturan naman ako dito oh! Send ko lang sa mga kamag anak ko! Please?" I pleaded and plaster a sweet smile and puppy eyes. Natulala pa ng kaunti si kuya saakin bago sumagot saakin.

"Sige maam! Sure!" Sabi ni kuya napatalon talon naman ako sa saya bago binigay sakanya ng phone ko at pumwesto sa may parteng kitang kita ang falls.

Nasa harap ko ang maleta ko hawak ang handle nito. I posted like a pro model. Feel na feel ko ang moment. Natawa naman ako sa kahihiyan. Satisfied na ako, kaya naglakad na ako papunta kay kuyang guard.

"Kuya okay na yan!" Natatawa kong sabi habang naglalakad palapit sakanya. "Salamat kuya!"

Lumapit ako kay kuya nagpasalamat at binigyan sya ng sandwich at tubig. Pampalubag loob. Nakakahiya inistorbo ko pa sya.

I was busy looking at my shots ng bigla ko nalang narinig na mag bboard na ang flight papuntang London. Dinagundong ako ng kaba. Ano falini?! Lapastangan ka picture pa!

"Shet baka maiwan akoo!" I halfshouted and started running with my passport and phone in my left hand and my baggage in my right hand.

I run as fast as i can sinulyapan ko sandali ang passport ko while running to make sure na hindi ito nawala sa kamay ko. Baka tuluyan na akong hindi makaalis kung sakali.