Little Red Riding Hood (But Slightly Different)

Chapter Thirty-eight

Pov. Noah

Een maand was voorbij gegaan en Scarlett was bijna volledig hersteld. Ze had het contact met haar wolf weer helemaal terug en de wonden waren genezen, maar ze was nog erg moe. Thomas en Vanessa waren in de tussentijd officieel benoemd tot Alpha en Luna, dus Scarlett had geen last meer van de werkdruk die eerst nog wel op haar lag. Zij en Josh verbleven tijdelijk in het huis van Thomas en zijn mate, net als Skye en ik. Vandaag was iedereen de hort op en Mica was naar het kinderdagverblijf gebracht.

Sinds een week sliep ik bij Skye, omdat ze had aangegeven dat ze daar nu wel klaar voor was. Het werd steeds moeilijker om Caleb onder controle te houden, maar ik wilde niks doen waar Skye nog niet klaar voor was, dus ik blokkeerde hem zo veel als ik kon.

Ik was al een aardig tijdje wakker, maar omdat Skye nog vredig naast me lag te slapen was ik niet uit bed gegaan. Ik speelde een beetje met haar haren en bewonderde haar prachtige gezicht. Ze leek wel een engel als ze sliep. Er hing een serene rust om haar heen, maar ineens werd die verstoord.

Uit het niks begon ze te woelen en de uitdrukking op haar gezicht verschoot naar iets wat er uitzag alsof ze pijn had. Zweetdruppels parelden op haar voorhoofd en ze kermde zachtjes. Ik wilde haar niet grof wakker schudden, maar ik vind het doodeng dat ze zo naast me lag. Ik drukte een kusje op haar voorhoofd, en toen dat leek te helpen kuste ik haar zachtjes op haar wang. Ze werd steeds rustiger en zelfs de koortsachtige temperatuur die ik eerst had gevoeld leek af te nemen. Ik voelde dat ze wakker begon te worden en drukte mijn lippen op de hare. Ze sloeg haar armen om me heen en kuste me terug alsof ze me maanden niet had gezien. Een beetje overweldigd van die vurigheid trok ik me terug. Op haar gezicht was teleurstelling en verwarring af te lezen.

"Gaat het?" Vroeg ik voorzichtig. Ze knikte. "Ik denk het wel, ja." Ze haalde een hand door haar verwarde haren en streek haar pyjama glad. "Het voelde alsof mijn huid in brand stond." Mompelde ze. "Zo zag je er ook wel uit." Gaf ik toe. Skye leek ineens iets te beseffen waar ze nogal van schrok want ze werd lijkbleek.

Ik stootte haar zachtjes aan. "Is er iets?" Ze schudde haar hoofd en haar gezicht ontspande meteen zoals ze altijd met een vinger knip van stemming wisselde. "Nee, ik ben oké. Kom, dan gaan we ontbijten, ik heb best trek."

Ze pakte mijn hand en nam me mee naar de woonkamer. "Zal ik een broodje voor je smeren?" Vroeg ik aan mijn mate. Ze knikte, maar liet mijn hand niet los. "Liefje, die hand heb ik wel nodig." Teleurstelling was te zien in haar gezicht, maar langzaam liet ze mijn hand los. Het duurde slechts een paar tellen voordat ze haar armen om mij heen had geslagen en haar gezicht tegen mijn rug drukte. Ik vond het zeker niet vervelend, maar toch zeker wel opmerkelijk. Ze was normaal nooit zo aanhankelijk.

Ik reikte haar een bordje met haar ontbijt aan, maar alweer weigerde ze me los te laten. Ze verstrengelde haar vingers met de mijne en nam me mee naar de bank, waar ik haast gedwongen werd om te zitten zodat ze tegen me aan kon kruipen. Het leek alsof ze letterlijk aan me vast geplakt zat, zo dicht zat ze tegen me aan. In stilte at ze haar brood op, waarna ze mijn hand weer vastpakte en iets bij me weg schoof om haar bord op tafel te zetten.

Ze kroop weer tegen me aan, maar ik schudde mijn hoofd. "Schat, ik vind het heel leuk dat je zo knuffelig bent, maar ik moet echt even naar de wc." Ze knikte teleurgesteld en liet me weer los. Ik drukte nog een kusje op haar voorhoofd en begaf me daarna naar de badkamer. Ik vond het echt heel vreemd, dus ik besloot toen ik mijn handen aan het wassen was om Caleb weer toe te laten en hem te vragen of hij meer wist.

Op het moment ik hem niet meer onderdrukte, probeerde hij meteen mijn lichaam over te nemen. "Gast, wat doe je?" Vroeg ik verontwaardigd. "We moeten naar haar toe, ze heeft pijn." Kermde hij. Hij probeerde nogmaals om de controle over te nemen maar ik duwde hem weer weg. "Waar heb je het over, wat is er aan de hand?" Caleb reageerde niet, dus ik besloot terug te gaan naar Skye.

Toen ik haar zag schrok ik mij een ongeluk. Haar haren en kleren waren nat van het zweet en ze lag te kermen van de pijn. Ik snelde naar haar toe en veegde haar haren uit haar gezicht. "Skye, liefje, kan ik wat voor je doen?" Ze opende haar nietsziende ogen en ik zag enkel pijn. "Niet weggaan." Fluisterde ze. Ze trok me naar zich toe en drukte haar gezicht in mijn nek. Ik aaide over haar rug en drukte een kusje op haar kruin.

"Caleb, wat is er toch aan de hand?" Vroeg ik verward. Hij gromde teleurgesteld. "Wat ben je toch een oen." "Wat is er dan, ik snap het niet!" Jammerde ik. "Kijk dan naar haar, ze is in de heat."

A/n

Word count: 899

Daar zijn we weer met een nieuw hoofdstuk! Nog eventjes en dan is het afgelopen, maar niet getreurd! Als jullie nog scènes/belangrijke momenten missen ga ik one-shots schrijven op aanvraag.

Nu al ideeën? Zet het in de comments.
Fijne dag nog!