The one into billion

Chapter 18

The Commoner.

____________________

Madam Olivia POV'S.

Ayoko sa lahat ay hindi ako ginagalang. Mabuti nalang at naka pag titimpi pa ako.

At mukhang nag-kakamabutuhan na silang lahat huh?.

Nakakadire.

Ang saad nila ay kailangan ko daw sumama. I don't know why.

Iniisip ko nga rin kung pano ako makakatakas sa lintik na mga zombie na infected na nasa labas.

According to News. Ay ang mga tinatayang population ng zombie ngayon ay pumapalo sa 9 billion population.

Natuklasan na rin ng mga sayantipiko kung saan nag mula ang sakit na ito.

Nag mula ang sakit sa bansang France. Isang tao ang naka-pag tatakang palakad lakad na parang lasing ang sumakmal sa
isa pang tao.

Ang isang taong ito ay bumuo ng mataas na infected population.

Bumagsak na rin ang ekonomiya at ang calamity fund ay naubos na.

Wala na rin magawa ang gobyerno sa krisis na ito kung kayat bumuo na ng mga illegal forces ang mga ibat ibang nayon.

Bumuo rin sila ng malawakang problema. Dahil hindi lang ang zombie ang kinikitil nila. Kasama na rin ang mga militar.

Ang saad ni Nick ay plano nito na papuntahin kaming lahat sa military based na pitong kilometro ang layo dito.

Gamit ang private helicopter ng paaralan ng FTR sa second building nito. Sa second building rin ay naroon ang Director Office. At maliit na hardware shop para sa mga TBL students at iba pa.

Ayon kay Nick ay may roon daw siyang tito. Ang tito niya ay mataas ang rango sa militar kung kayat matutulungan nito kami.

Ngunit meron akong sariling plano. Hihihi. Ayoko silang isama sa aking pag takas.

Mabuti na lang talaga at naka pag aral ako kung paano mag palipad ng helicopter.

Nandirito na kami sa last floor kung saan kami susuong sa mga Zombies.

Pakiramdam ko ay kaunting zombies lang ang naroon dahil kulob naman ang building na yun.

Konti lang naman ang studyante ng For the Rich School dahil konti lang naman ang mayayaman. Hindi kagaya sa public school na siksikan at mababaho.

"Silent..." Bulong ni Zex. Inuutusan pa ako ng batang ito.

"Wag kayong mag papaputok kung hindi kina-kailngan." Utos sa amin ng isang babae. Diana ang pangalan nito at ewan ko ba kung bakit palagi siyang naka ngiti.

Naiirita ako.

Binuksan namin ang pinto sa ibabang bahagi tungo sa susunod na building. Dalawang Zombies lang ang nandito.

Ako na sana ang siyang babaril ngunit pinigilan ako ni Ember. Baka raw matunugan kami ng ibang Zombies sa paligid at mag si datingan ang libo-libo.