The one into billion

Chapter 2

The personal guard.

Nag karoon ng malaking problema kahapon kung kayat hindi ako naka pasok.

Nalinawan na rin ang lahat at napatunayan na self defense lang ang nangyari saakin.

Hindi ko na rin muling nakita si Zex Xarks.

Sana makita kong muli siya.

Ang ganda ng kanyang buhok.

Handa na ang aking suot. Hindi ko batid kung bakit ganito ang uniform rito. Marahil dahil napaka taas ng integration ng prestigious school na ito. Napaka iksi nito, di ako komportable sa ganitong suotan.

Nandirito na ako sa labas habang kaharap ang nakasaradong pintuan. Inayos ko muna ang aking salamin.

"No matter what...I need to act normally." Bulong ko sa aking sariling natatakot at hapit ng takot.

Marahil alam na ng bagong mga kaklase ko na mutikan na akong mababoy.

Nakaka hiya ka.

Nadestino ako sa Nerd Section. Dahil rito sa aking salaming suot-suot.

Pag pasok ko ay laking gulat ko na sobrang tahimik. Walang namumuong tensyon.

Ang inaakala ko pa naman ay kaguluhan ang bubungad saakin.

"Hey! Ember seat here!." Walang teacher. Hinanap ko kung kaninong boses ang naulinigan ko.

Sino yun!.

Nilibot ko ang mata ko."Hi Zex!." Hindi ko inaakalang mapupunta rin siya dito sa Nerd section.

Katulad kahapon ay wala pa rin itong emosyon.

Nasasanay na ako sa kanya.

Agad akong lumapit sa kanyang tinutukoy na upuan at komportableng umupo.

"Did you miss me?." Ang pag bungad niya saakin ay hindi ko inaasahan."Uhm yeah!."

Di siya ngumingiti at hindi siya tumitingin sa akin. "Do you feel better na ba?." Di pa rin ito tumitingin sa akin.

Pero naramdaman ko ang heart caring niya saakin.

"Yes...thank you for saving my dignity..Zex." Ngiti kong pasasalamat. Pero hindi nanaman siya ngumingiti at di naka tingin saakin.

Nag umpisa na rin ang bulong-bulungan sa pagitan ng aming kaklase.

Hindi katulad kahapon noong niligtas niya ako ay parang ibang iba siya ngayon.

Nakasuot na siya ng salamin sa mata. At magulo na rin ang kanyang buhok. Halata talaga na nerd siya.

Unlike before...he looks like a killer.