3.Bölüm

2.7K 100 2
                                    

Sabah olunca direkt doğruldum. Bugün bizimkilerle maç vardı üzerime rahat birşeyler geçirip zaten geç kaldığım için hemen çıktım.

Gizem ve İlaydayı da çağırıp halı sahaya geçtik,Demir abi bana bakıp gülümsedi

"Forma bol gelmiş"

utanıp başımı eğdim "Aynen biraz öyle oldu" dedim.Bizim takım ben,Demir abi ve mahalleliden bir kaç kişi.

onların ki ise Gökhan abi,Azad abi,Gizem,Mert abi ve mahalleli

İlayda oynamayı sevmediği için hakem olmuşdu.

Berke abi"Kazanan takım kaybeden takıma çiğköfte ısmarlar"
İlayda "Eeee ben ne olacağım?"

"Sen her türlü yersin " ilayda da gülümsediyip "İyi bari" dedi.

Herkes yerlerine geçti.Ve maç başladı.

"Demir Abi at bana pas at at"

Yazarın anlatımıyla

Maç başlamışdı bir kaç seyirci vardı.Demir onlarda göz gezdirip Mina nın sesiyle ayıldı

"Demir Abi at bana pas at at" Demir hay senin abine diye geçirdi içinden,sinerlendi atmadı pası. Mina tabiki bu hallerini anlamadı .Gizem'in topu ayağından almasıyla ne olduğunu şaşırdı. Mina da futbolda iyiydi ama kimse Gizem'e su dökemezdi.

Maç bittikden sonra kazanan taraf Gizemgilin takım oldu herkes fazlasıyla eğlenmişdi.Cafeye geçip oturdular fazlasıyla yorulmuşlardı. Mina biran hüzünlendi aklına abisi geldi.

"Ah şimdi abim olsaydı . Abimle ben olur hepinizi yenerdik" diğerleride düşündü şimdi Hakan olsaydı ne olurdu diye onlarda ne kadar özlediğini farketti. Bir tek İlayda fark etmedi çünkü onun zaten hiç aklından çıkmıyordu ama yinede Mert gıcıklık olsun diye

"Aman cimcime onu kim naapsın boşver o mızıkçılık yapar" dedi. Mina da biliyordu hepsinin abisini özlediğini ama yinede bu oyunu devam ettirdi.

"Bunları birde abime söylersin Mert abi " Mert her ne kadar söyleyemeyeceğini bilsede "Söylerim tabi" dedi. Hakan mahallenin reisiydi.Hatta bazıları ona Reis diye seslenirdi. Her ne kadar ağır başlı gibi gözüksede en sayko oydu.

Gizem "Boşverin oğlum Hakan abiyi sizi nasıl yendim ama ah ah en becerikliniz benim"

Azad Abi" Nasıl sensin ben olmasan topu ayağında tutamiyacaksın"

"Hiiiiğğh men inanamıyorum men inanamıyorum Allah kuru iftiradan saklasın asıl ben olmasam sen ayağında topu tutamıyorsun"

"Ben mi asıl beni Allah kuru iftiradan saklasın ben ben 100 yılın futbolcusu Azad Kaya bir topu ayağında tutamayacak "

"Valla 100 yıl müz yıl ben bilmem gördük sahada "

"Asıl seni gördük "
Mina 'nın telefonu çalmasıyla Gizemin cevap hakkı yok oldu. Yinede Gizem mutlu oldu. Az önce sevdiği adamla mı konuşmuşdu o. ah ah bi gün nikahına da alırdı da neyse.

herkes Minaya döndü. Akıllar da tek bir soru bu saatte kim arıyor.
Murat arıyordu.

"Murat" Demir,Murat'ı tanımıyordu ama işten olduğunu biliyordu sürekli Minayı arayan herifti

"Mina ben çok kötüyüm" Murat'ın sesinden anladı.Murat ağlamışdı düşündü içinden onu hep neşelendiren Murat'ı hayat ne hale getirmişdi.

"Nerdesin?" Olaylardan bir haber olan Demir ise sinirden küpürüyordu.

"Evde"

"tamam geliyorum" kan beynine sıçrayan Demir kendini zor tutuyordu. Bu saatte bir erkeğin evine nasıl gidebilirdi.Mina telefonu kapattı. Olayı kimse bilmediği için hiçbirşey olmamış gibi davrandı.Murata gideceğini söyleyip ayaklandı.

"Nereye" bu soruyla afallayan Mina düz bir ifadeyle "dedim ya arkadaşıma" Demir haddini aşdığını biliyordu ama istemiyordu gitmesin"Gidemessin" dedi.Mina da artık sinirliydi "Demir abi sana saygım sonsuz ama karışabileceğini sanmıyorum" masada gerginlik oluşmuşdu

herkes Demir'e üzülüyordu .Demir ise karışamayacağını biliyordu içinde birşeyler kırılıyordu.

Mina çıktığında. Demir de çıktı. Salağım dedi. Bu kadar saf bir kızı sevdiğim için salağım ama yinede bırakamadı evine gitti annesi birşeyler söyledi ama dinlemedi yine sevme diyordu .O kızı sevme o sana bakmaz diyordu.Annesini dinlemek istiyordu ama o lanet kalbi her boka karışıyordu. Geçti odasına yaktı sigarasını açtı camını arkada da neşet ertaş -Gönül Dağı çalıyordu.Gözünden bir damla yaş düştü. Sanki kalbini inandırmak ister gibi tekrarladı "Sevmeyecek..."

LAVİNİAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin