LAVİNİA

24. bölüm

"Kızlar ben gidicem ya "

Gizem "Nereye?"

"Kendi evime"

İlayda "Neden?"

"Bilmiyorum arada alıp başımı gidesim geliyor"

Gizem kahkaha atınca İlaydayla cins cins ona baktık.

"Lan gerizekalı zaten başını almadan nereye gideceksin? " Bu iğrenç espiriye güldümü gerçekten. Bu şey espiri miydi?

"Gizem yavrum sana ne oluyor?" Gizem gülüşlerinin arasından zorlukla cevap verdi.

"Hiiiç sadece komiklik yaptım gülün diye gülün hadi ldjdjdhdjdbdjvdjdbd"

İlayda " Salak ya vallah salak. Mal ldkdjdjbdjdbdjd neyse boşver onu şimdi ciddi bir konu var göremicez mi seni?" Genellikle kendi evime gittiğim de 2-3 ay gelmiyorum çünkü kafamı topluyorum yalnız kalıyorum. Ne kadar çok mahalleliyi sevsemde aralarında sevmediğim kişilerde var ve bu kişilerinde beni çok sevdiği söylenemez oyüzden bazen hakkımda dedikodular falan çıkınca geliyorum. Bazende sadece film izlemeye yada öylece kalmaya geliyorum.

"Yok be gelirsiniz salaklar" Gizem kaşlarını çattı.
"Bana bak Demir abiden dolayı bize küsmedin değil mi? "

"Yooo" İlayda anlayışlı bir şekilde koluma dokundu " Bak kuzum sevmediğin kişiyi illa sev diyemeyiz, demiyoruz da ama sen yinede bil diye söyledik" İlayda ya gülümseyerek sarıldım. Gizem 'e de el salladım çünkü o sarılmakdan veya o tür yılışık şeylerden nefret eder.

Parkdan ayrılıp eve geldim. Aslında herşeyden diğer evde de vardı hatta o ev bu eve göre baya büyüktü . O yüzden burdan eşya götürmeme gerek kalmıyordu.

Eve anahtarla girip direkt abimin yanına gittim.

"Naber lan oyun canavarı?" diye odaya dalıp abimin üstüne atladım.

"Yavrum oyun oynuyoruz görmüyor musun?" Pişkin pişkin sırıttım. "İyi de siz hep oyun oynuyorsunuz"

"Gökhan abiiiii n'aber? " Bu sefer de onun yanına gittim. Mert abi, Azad abi ve Demir abi de vardı ama özellikle Demir abiyi görünce kızların söyledikleri aklıma geliyor ister istemez geriliyordum.

"İyi Minacığım bu abin yüzünden kaybettik." Abime ayıplar bakışlar attım o ise beni takmayıp Gökhan abinin söylediklerini itiraz etti.

"Lan ben naaptım sana sola git pas vereceğim dedim sen niye sağa gittin gerizekalı . Eğer doğru düzgün oynasaydın sayı alırdık." Gökhan abi başını kaşıdı.

"Ya napıyım küçüklükten beri sağımı solumu karıştırırım. Hem ben bir sayı kaybetmişim senin kaybettiklerinin yanında lafı bile olmaz "

Gözlerimi devirdim. "Ya iyi ki bir napıyonuz, nasılsınız felan dedim hemen patlamaya hazırsınız.Benim eniştem gibi olun bak hiç sesini çıkartıyor mu?"

Azad abi sinirle kaşlarını çattı " Sus be öyle deyince tuhaf oldum" Hınzırca sırıttım.

"Nasıl deyince 'Enişte' mi?"

"Mina ağzına enişte çok yakışıyormuş keşke baştan söyleseydin"

"Geç olsun da güç olmasın" Demir abiye şu Ece mevzusunu acayip sormak istesem de utanıyordum. Kızlar kafama resmen kılçık kaptırdılar. Hatta olmayan kılçığı zorla soktular. Bir müddet sessizlikten sonra kendimi sakinleştirip Demir abiye döndüm onun zaten bana dönük olan gözlerini görünce bir tık daha gerildim.

"Demir abi Eceyle ayrılmışsınız kızlar söyledi.Çok üzüldüm." Demir abinin yüzünde acı bir tebessüm oluştu.

"Aynen öyle oldu başlamadan bitirdik." Çok meraklı gibi gözükmemek için ilgisiz gibi etrafa bakınıyordum.

"Ne oldu ya çok mutluydunuz?" Demir abi gülümsedi. "Bilmem biranda oldu." o kadar kaçamak cevaplar veriyor ki hiç bir bilgi alamadım.

"Hıııımmm yani o mu ayrılmak istedi" cevap bekler şekilde ona baktım şu saatten sonra ister meraklı gibi gözükeyim ister gözükmeyeyim umrumda değil. Ya Eceyle Demir abi benim yüzümden ayrıldıysa??

Demir abi başını kaşıyıp "İkimiz de doğru kararın bu olacağını düşündük." Ayyyy bıktım ha düzgünce cevap versene şahsen ben cevap alamadım.

"Yaniiiii o istedi" son çırpınışlarıma cevap bekledim.

"Evet" heh be baştan beri desene adam. O zaman olayın benle hiçbir alakası yok. Oh şükür.

"Hııımmm inşallah daha iyilerini bulursun. Üzülme" Demir abi başını salladı " İnşallah " ayağa kalkıp abime baktım " Ben gidiyom"

"Nereye?"

"Benim eve"

"Neden? "

"Bir bakayım ne zamandır gitmiyorum"

"İyi geçen ki gibi uzun durma "

"Ay abi çok özlersen gelirsin"

Gökhan abi "Ya Mina biz??"

"Ne olmuş size?"

"Biz kaldık "

"Yav abiciğim gelirsiniz sanki başka şehire gidiyorum 15 dakikalık yol"

"Olsun hergün görüşemicez"

"Vah vah ne üzüldüm " sırıtıp Gökhan abiye sarıldım. Herkese görüşürüz deyip annemin yanında da 5-10 dakika geçirip arabama binip evin yolunu tuttum.

............

Eve vardığımda odama çıkıp sıcak bir duş aldım yatağıma uzanıp olanları düşündüm.

Lan harbi olur mu böyle birşey...

Ne bileyim insanın kalbi otada konuyor bokada demişler.

Sanırım burdaki bok ben oluyorum. Koskoca Demir abi.... yakışıklılığıyla , nazikliğiyle mahallenin dilinden düşmeyen Demir abi...

Yok daha neler.... pehhh..... yok lan.. Böyle bir ihtimali kafamda yok ettim minnacık bile soru işareti kalmadı. Olamaz yani yok yok.

Aşağı salona indim. Bar dolabından bir şişe alıp koltuğa oturdum. Televizyonu açıp birkaç saat dizi izledim. Tabi o sırada bir şişe çoktaan 3 şişe olmuş kafayı bulmuştum.

Zilin çalmasıyla bulanık gözlerimle saate baktım. 10 du geç değildi ama erken de sayılmaz. Zor zar açık tutuğum gözlerimle kapıyı açtım. "Demir abi??" Demir abi gergince gülümsedi.

"Seni ziyarete gelmiştim ama sen kafayı bulmuşsun" sırıttım.

"Gel sende bul" terettüdle baktı.

"Ya gel" yine teredütde kalınca sitemle baktım. "Ya korkma yemem"

"İyi geleyim bari ama çok durmam" deyip içeri geçti. Bar dolabından ona da benimkisinden uzattım.

"Mina madem bugün kafayı bulacağız bu bana yetmez" kahkaha attım.

"Girmeye korkuyordun" Oda güldü
"Hep senin yüzünden" kahkaham dudaklarımda gülümsemeye dönüştü.

"Yaaa ne demessin " dedim.

Bölüm sonuuuu.....:)

Bu bölümde Mina'nın aklına bir tık Demir fikrini soktum ehehehehe.

Bölüm birazcık geç geldi kusura bakmayın;)

Umarım beğenirsiniz.

Destekleriniz için çooookk teşekkürler.

Yeni bölüm 15 oyu geçince gelecek. şimdiden çoook teşekkürler.