LAVİNİA

22. bölüm

Demirin anlatımıyla

Herkese haber vermişdik her zaman ki gittiğimiz kafede Ece ile öylece birbirimize bakıyorduk. O tam gözlerimin içine bakıyordu aynı benim Mina ya baktığım gibi bakıyordu ama ben....

Minayı arayıp özellikle kendi arkadaşlarının da gelmesini istemiştim. Minayla bugün hiç konuşmayacağım, gözümün ucuyla bile bakmayacağım...

Evet ben Demir bugün sevdiğim kızı, nişanlımı üzmemek için sevmiyormuş gibi yapacağım. Ben nasıl bir şeyin içine düştüm.

"Demir" dalmış düşüncelerimden çıkabildiğim kadar çıktım onları en uzaklara attım. Sanki hiç geri gelmeyecekler gibi.

"Efendim" Ece utançla başını eğdi.
"Eminsin değil mi?"

"neyden?"

"onu unuttuğundan" galiba...

"Evet! kesinlikle" Kocaman gülümsedi.

"Biliyor musun?" biraz bekledi hiç sönmeyen gülümsemesi daha da arttı.

"Ben hayatım boyunca hiç bu kadar mutlu olduğum bir gün hatırlamıyorum" bende gülümsedim.

"Ne güzel" O sırada bizimkiler geldi.

Herkes burda, İşte başlıyoruz...

Varol, Nergis, Selin ve Ateş de gelmişti. Murat'ın gelmemesi dikkatımı çeksedi hiçbir şey sormadım. Minaya hiç bakmayıp Gökhan 'a döndüm.

"Naber lan?"

"İyi kankacım senden naber?"

"İyi valla ne olsun"

"İyi iyi ananlar babanlar napıyor?" İkimizde güldük.

Hakan "Eee topladınız hepimizi noldu?" Ben boğazımı temizleyip, nefes aldım.

"Eee bilmiyor musunuz haftaya nişan var?" Arkadaşlarımın gülüşü soldu hepsi derdimi biliyordu ama yapacak birşey yoktu. Bende soldurduğum yüzümü zoraki güldürdüm.

"O yüzden kutlama gibi birşey yapalım dedik"

Mert "Çok sevindik kardeşim" onada zoraki gülümsedim. Oda bana baktı. Ne yapıyorsun? bakışı atıyordu. Yapma diyordu. Resmen bakışlarıyla uyarıyordu. Zaten çevremde ki herkes beni uyarıyordu.

Mina "Evet Demir abi çok mutlu oldum ne güzel evleniyorsun " evet çok güzel evleniyorum . Ona bakmadan "Evet bende çok mutluyum" dedim.

Gizem "Ee nişan evde mi olacak?"

"Yok dışarıda olacak mahalleliyi de davet ettik, biraz kalabalık olacak" gülümsedim. "Selin, Varol, Nergis ve Ateş sizde gelin ha!" Olabildiğince şakacı,eğlenceli ve mutlu gözükmeye çalışıyordum.

Mert "Mina, Murat niye gelmedi?"

Minaya göz ucuyla baktım. Başını oynadığı ellerine çevirdi.

"Bu aralar onla pek iyi değiliz " Murat'ı o kadar umursuyordu ki belki biz küssek beni takmazdı bile. Herkes benden daha önemliydi ama ben...

Konu Konuyu açtı. Tüm gece Minaya bakabildiğimin en azı baktım onu unutmuşum gibi davrandım mutluymuş gibi...

Gecenin sonunda hepimiz kalktık. Aynı sokağa yürdüğümüz için önlü arkalı gidiyorduk en arkada ben ve Ece vardı. Eceye döndüm mutlu olmasını beklerken tepkisiz olduğunu görünce şaşırdım. Onu durdurdum diğerleri bizi duyamayacak kadar ilerlediklerinde Eceye döndüm.

"Ne oldu neden mutlu değilsin bak Minayı unuttum işte hiç bakmadım"

Histerikçe güldü.

"Demir!!! Sen bu kendi dediğine inanıyor musun? Bak suç bende tamam mı? Benim bilmem lazımdı umutlanmamam lazımdı"

"Ne diyorsun Ece ben seni anlamıyorum"

"Demir! Beni kandıramassın sen onu ne kadar çok seviyorsan bende seni o kadar çok seviyorum ben seni tanıyorum" Hiçbir şey demedim. Minaya ulaşamadığım gibi Minadan da uzaklaşamıyordum.

Ben susarken o konuştu " Hani dedin ya benle Mina imkansızız diye işte bana da eskiden senle ben imkansızız gibi geliyordu. Senin Minayı sevdiğini bilmiyordum. Zaten o bakışlarını bir kere görsem senle hayal bile kurmazdım. Neyse sen hergün bizim kapının önünden geçerdin sana bakıp ağlardım... Sonra birgün annem Demir seni istiyormuş dedi. Çok mutlu oldum Demir çok...

Ama sonra sen beni sevmiyormuşsun mahalleli den öğrendim benle görücü usulü evlenmişsin halbuki ben beni sevdiğini sanmıştım. Mahalleli konuşurken senin başka birini sevdiğini duydum. Yıkıldım... İşte sonra Minayı gördüm. O zaman anladım ilk başlarda görmezlikten geldim ama bana bak Demir!! ben artık dayanamıyorum!! anladın mı!!!??? da - ya - na - mı - yo - rum.

Evet biz imkansızız ama siz değilsiniz çünkü sen mükemmel bir insansın"

Sustum öylece Eceye baktım .Mina ya çok kızardım ama bende başkasına aynısını çektirmişim.

"Neyse buraya kadarmış" sonlara doğru sesi kısıldı gözünden yaşlar döküldü gözümün içine baktı.

"Sen beni sevmiyorsun. Kimi seviyorsan ona git... git ve itiraf et en azından bilsin olur mu? Yoksa herşey için çok geç olacak" benimde gözümden bir damla yaş düştü. Elini yanağıma koyup göz yaşımı sildi. Tüm acılarını kaldırır gibi
gülümsedi. "Benim için sakın üzülme, ben ikimiz içinde üzülürüm yeter ki sen üzülme " yanağıma  küçücük bir öpücük bırakıp arkasını döndü

"Ece!" arkasına döndü.

"Ben... herşey için çok teşekkür ederim ve herşey içinde çok özür dilerim" göz yaşlarına inat tekrar gülümsedi

"Sorun değil..."

Bittiiiii.....

Yalnız kankalar birşey diyeyim mi? Çok iyi bölümdü. Ece çok tatlı kız ya :) Yazık çok üzdüm onu...

Bu bölümde de 10 oy istiyorum 10 oy gelince yeni bölümde gelecek artık biliyorsunuz...

Birde size zahmet beni takip ediverin...

Seviliyorsunuz 😆😆😆