PERFECT

Her Trust

"There's always one person who's great at hiding his feelings as if it's his talent..."

*****

KRYP POINT OF VIEW

I checked the time it's already 10 pm. Pero wala parin si Ross. Inaantok na ako pero hinintay ko parin s'ya. Where did he go? Tumayo na ako at kinuha ang susi ng sasakyan ko. Palabas na ako ng biglang nagvibrate ang phone ko. It's a text from Kuya Gen. Binuksan ko ito.

From: Gen

Kryp, hindi na uuwi d'yan si Ross. Pinauwi na s'ya sa kanila. Pasensya kana sa abala.

Hindi ko alam pero bigla akong nalungkot. He only stayed for few days pero iba pag wala s'ya sa condo ko. Napailing nalang ako sa  mga naiisip ko. Maybe nasanay lang ako. Ayo'n lang yo'n. Binalik ko sa may table ang susi ng sasakyan ko ng makita ko ang isang notebook sa may sofa. I remember ito yung notebook na hiniram ni Ross kinuha ko ito at binuklat. It's a drawing.

"He's really sad." I whispered. Lahat ng drawing n'ya ay puno ng lungkot. Tinignan ko pa ang ilang pages ng notebook hanggang mapunta ako sa isang pahina na may sulat.

"Kryp Griandell Perell maliit. Kryp Giandell Perell maliit." Paulit-ulit lang 'yong nakasulat.

"Aaargh! That man. He really loves teasing me." I hissed. Pero imbis na mainis ako napangiti ako. Pero nawala ang ngiti ko ng makita ko ang handwritten n'ya. I was taught how to read a person's personality by just looking at his handwriting.

"He's depressed. He's in deep pain. He's tired of everything." I mumbled. What really makes him so much hurt? Ross, how did you handle everything? And how are you able to act like everything is perfect?

*****

"Hey, Shorty! Ayos kalang ba?" Napatingin naman ako kay Sing pagkatanong n'ya no'n. Tumango ako. Bigla akong inakbayan ni Von. Magkakasama kami sa Psychology cafeteria. Sumabay sa'min sila Lee at Von.

"Kryp, ang tagal na nating magkakaibigan kilala ka namin may problema kaba?" Von asked.

"You can share your problem to us." Lee added. Napatingin ako kay kambal seryoso itong nakatingin sa 'kin.

"Bakit ka gan'yan makatingin?" I asked him. Tinaasan ako ni'to ng kilay.

"Hindi ko alam if dahil kambal tayo kaya nasesense ko ang problem mo bal." nangunot ang noo ko.

"Anong naman problema ko?"  umiling ito saka niyaya si Sing mag Cr. Napailing nalang din ako.

"Kryp" Agad akong napalingon sa tumawag sa 'kin it's Ross. Napatingin sa gawi namin halos lahat ng  mga babae. It's been 1 week since we watched movie. One week narin s'yang pumapasok sa university.

"Can we talk?" He asked me. I nodded. Nagpaala muna ako sa mga kaibigan ko. Hanggang mapadpad kami sa football field. Umupo kami sa isa sa mga benches na nagkalat sa lugar. Hindi ko maiwasang titigan si Ross. He looks  so well today. Nakikita ko sa kanya ang Ross na una kong naincounter.

"So, what it is?" Basag ko sa katahimikan. Ngumiti ito sa 'kin.

"I want you to come with me in Beach. Do'n ko gagawin 'yong mga last na tasks na nasa list ko. Wala naman tayong klase next week. Pwede kaba?" Last task? Bakit parang kakaiba ang impact sa 'kin. No! Kryp naaawa ka lang kaya gan'yan. Napatitig ako sa mga mata nito. Sobrang lamig. Walang imosyon.

"S-sure," I said. Tumango ito. Saka tumingin sa Field.

"Okay na ba kayo ng parents mo?" I asked him.

"Yes. Medyo." He answered. Malamig ang boses nito parang walang buhay. What's happening to you Ross. And why I'm worried as f*ck.

*****

"Una na muna ako mga bro. Susunduin ko pa si Pree." I said to Sing and khryz tapos na ang klase namin. I need to fetch her.

"Sure, shorty." Sing said.

"Ingat bal." tumango ako sa dalawa at nauna ng maglakad. Hanggang makarating ako sa medical building.

"Pree." Ngumiti naman ito ng makita ako.

"Babe." Kinuha ko ang gamit nya. Saka sabay kaming naglakad papuntang parking lot.

"May gagawin kaba next week?" Pree suddenly asked. That week is also the days that Ross asked me. Napakamot ako ng batok.

"Babe, ano kasi. Nagpapasama sa 'kin si Ross next week sa beach alam mo na diba kinuha n'ya ako as photographer." Nawala ang ngiti nya pero maya-maya bumalik din.

"Sure, babe, maybe next time nalang." She said.

"I'm sorry babe." Umiling ito.

"No need babe." Kumain muna kami sa isang restaurant bago ko s'ya ihatid sa kanila. Pagkadating namin sa kanila humarap s'ya sa 'kin at I was shocked ng bigla n'ya akong halikan sa labi. Nanigas ako. Hindi ko alam kung bakit? But I close my eyes. I was about to kiss her back nang ilayo na n'ya ang labi n'ya. May kakaibang emosyon sa mga mata nya. But she still forced herself to smile at me.

"I love you babe. I trust you so much." She said saka lumabas ng kotse na walang lingon-lingon.

"What's you problem, Kryp?" Hindi ito ang unang beses na naghalikan kami but this is the first time I feel strange about our kiss. Napailing ako. Hindi ko na maintindihan ang sarili ko.

"I trust you so much"

"I trust you so much"

"I trust you so much"

Paulit-ulit ang huling sinabi ni Pree sa utak ko. I know she trust me so much. Pero bakit hindi ko na nararamdaman 'yong nararamdaman ko pagsinasabi n'ya 'yon? Nasabunutan ko ang sarili ko bago ko pinaandar ang sasakyan ko pauwi ng condo.  Pagdating ko sa condo. Nakita ko kambal na nag-aantay sa 'kin sa may sofa.

"Bakit ka andito bal?" Seryoso ito. Minsan lang magseryoso si Khryz. Umayos ito ng upo nang lumapit ako.

"Are you all right?" Napabuntong hininga ako sa tanong n'ya.

"I guess?!" sagot ko. Rinig ko ang pag'tsk' n'ya.

"Your Psychology student bal. I know na alam mo ang nararamdam mo."

"Anong bang ibig mong sabihin." Sinamaan ako ng tingin ni Khryz.

"F*ck stop acting stupid bal. Kilala kita. Hindi mo papapasukin ang isang tao sa buhay mo ng gano'n-gano'n nalang—" I cut him off.

"ANONG BANG GUSTO MONG SABIHIN?" I yelled. Hindi ko gusto ang usapan namin. Ngumisi ito at tumayo at tinapik ang balikat ko.

"Go. Continue what you're doing. Don't come to me when you're f*cked up." He said saka tumayo at balibag na sinara ang pinto ko. Napaupo sa sofa. At napasabunot sa buhok ko. Sh*t. I hate this feeling.

"Fix yourself. Kryp. Pree trusted you damn much," I whispered while gritting my teeth out of frustration.