PERFECT

Sorry

"We are all voiceless when it comes to pain."

******

KRYP POINT OF VIEW

"Thank you, babe. See you tomorrow." Pree kissed me on my cheek as she bid goodbye to me.

"I love you," I said. She smiled.

"I love you too." Nang makita ko s'yang pumasok sa gate nila. Agad akong nagdrive pauwi ng condo ko. Pagdating ko sa may parking lot ng condominium. Sa pagbaba ko. May biglang nagtakip ng kung ano sa mukha ko.

"SINO KAYO? BITAWAN N'YO AKO!" I yelled. May mga humigit sa' akin papasok sa isa sasakyan. Lalo akong nakaramdam ng takot ng maramdaman ko ang pag-andar ng sasakyan. Damn!

"A-ah" Daing ko ng may kung anong tumusok sa may braso ko.

"A-ano?" Bigla akong nakaramdam ng antok.

"Tara na nag-aantay si boss." Huling narinig ko bago tuluyan akong lamunin ng dilim.

*****

Agad akong napabalikwas ng bangon pero sa pagmulat ko wala akong makita. Sinubukan kong igalaw ang kamay ko pero nakatali ito.

"TULONG!" Sigaw ko. Paulit-ulit akong sumigaw pero walang sumagot. Hanggang marinig ko ang pagbukas ng pinto.

"S-sino 'yan?" Rinig ko ang mga yabag palapit saakin.

"S-sino ka? b-bakit mo ko k-kinuha?" sunod-sunod kong tanong pero wala akong nakuhang sagot. Ramdam kong nakatayo ito sa harap ko.

"K-kidnap f-for ransom ba?" Pero wala paring sagot.

"H-hindi? i-bebenta n-n'yo ba a-ako? alam kong g-gwapo at h-hot ako pero w-walang b-bibili s-sa 'kin." Still I didn't get any response. I can feel the sweat forming in my forehead. Nanlalamig narin ako sa takot.

"H-hello." Sinubukan kong tatagan ang loob ko. Narinig ko ang malalim na buntong hininga ni'to. Naramdaman ko rin ang paglapit nito. Napaatras ako. Hanggang mapahiga sa isang malambot na bagay. K-kama?

"T-teka—" Hindi ko na natapos ang sasabihin ko nang biglang ibinaba nito ang takip sa mga mata ko. Napapikit ako sa dahil sa liwanag ng paligid.

Nang nakapag-adjust na ang mga mata ko. Unti-unti ko itong minulat nanlaki ang mga mata ko ng makita na sobrang lapit sa 'kin ni Ross. Oo si Ross. Halos maduling ako sa lapit n'ya.

"R-Ross." His jet black orbs were too cold. He stood up and walk away from me. Kaya napaayos ako ng upo. I turn my gaze to him and my eyebrow furrowed as I saw his bruises.

"B-bakit—" Pinutol na n'ya ang sasabihin ko.

"I know may idea ka kung bakit kita pinadukot sa mga tauhan ko. Alam kong ikaw ang admin sa Cruel page." Even his voice was cold. Walang buhay. Napalunok ako at napayuko.

"I-i am sorry," I said.

"No, you don't need to be sorry about that." Napatingala agad ako sa kan'ya. Huh? Ano daw?

"What?" Umiling ito.

"I said. Hindi mo kailangan magsorry tungkol sa ginawa mo." Nangunot ang noo ko.