His Majesty

Chapter 8

LIA'S POV

"MAXIMUSSSS!!" Gulat na sigaw ko nang biglang sinuntok ni Maximus si Nathan sa harap ko.

Napahiga sa lupa si Nathan dahil sa lakas ng impact ng suntok. Nataranta naman ako ng lalapit na naman si Maximus para suntukin sya. Mabilis akong lumapit kay Maximus at pinigilan syang lumapit kay Nathan.

"Maximus ano ba!? Tama na!" Pigil ko sa kanya.

"I'm gonna kill you!! Assh*le!"

Ayaw pa rin papigil ni Maximus at nagpupumilit na lumapit kay Nathan.

Nakita kong lahat ng tao doon ay nakatingin sa amin. Nang tumingin ako kay Nathan ay nakita kong putok ang labi nya at may gasgas rin sya sa pisngi.

"Ano ba tumigil ka na!" Pigil ko pa rin kay Maximus.

"Pre ano bang problema mo ha?" Tanong ni Nathan sa kanya.

"It's you dum*a*s" mura ni Maximus.

"Pwede ba Maximus tumigil ka na!" Inis na sabi ko.

"Ano bang nangyayari sayo ha?" Tanong ko sa kanya.

Nakita kong tumingin sya ng masama kay Nathan saka umalis doon nang hindi sinasagot ang tanong ko. Dali dali ko naman syang sinundan hanggang sa makarating kami sa loob ng bahay. Didiretso sana sya ng kwarto nang higitin ko ang kamay nya.

"Ano bang problema mo ha??" Muli kong tanong.

Ilang segundo ang lumipas bago sya sumagot.

"It's nothing" kumunot ang noo ko sa sagot nya.

"Nothing?? Listen here. You just punched Nathan because of nothing?? Seriously, What is up with you!?" Inis na sigaw ko sa kanya.

"I punched him because I don't like how he stares at you. Now, happy?" Sarcastic na sabi nya.

"Yun lang?? Nanakit ka ng tao dahil lang hindi mo gusto kung paano sya tumingin. You're so unreasonable!!!—"

"Yes!! I'm unreasonable when it comes to you! I become so greedy, I want you only mine!! Mine!! I don't know why! What did you do to me?" Napatigil ako dahil sa sinabi nya.

Parang nawala ako sa tamang pag iisip dahil sa mga narinig ko naging blur din ang paligid at ang malinaw ko lang na naririnig ay ang di magkamayaw sa pagtibok na puso ko.

What's happening?? Para akong naiiyak!!

"I-Im going to sleep" sabi nya nang hindi tumitingin sakin saka dire diretsong naglakad papuntang kwarto.

Shemmmsss! What did just happen??

Kahit na wala na si Maximus sa harap ko ay ang bilis pa rin ng tibok ng puso ko.

"Lia" napalingon ako sa tumawag sakin.

Bumungad naman sakin si Nathan. Nagamot na ang mga sugat nya at natakpan na rin ng band aid.

"Anoo.... Sorry dahil sa ginawa ni Maximus. Ano-"

"No need. I understand" nakangiting sabat nya sakin.

"Pero sorry pa rin" nakatungong sabi ko.

"It's alright" sabi nya saka ginulo ang buhok ko.

"It's also my fault. Masyado akong clingy sayo kahit alam kong magkaka asawa ka na kaya sorry den" pag sosorry nya sakin.