23.Bölüm

1.6K 85 21
                                    

Tilki'nin  Ağzından


Kapıyı kırıp içeri daldık. Aylinle Selim aynı koltukta oturmuş birbirlerine bakıyorlardı. Aylinin gözünden yaşlar süzülüyodu. Kapının sesiyle bize döndüler. Onlara doğru hızlı adımlarla yürüdüm.


'Ne yaptın ona niye ağlıyor ?' diye bağırdım sesim tüm evde yankılandı.


'Bişey yapmadım Tilki' dedi Selim sesi sakindi. Ayline döndüm oturduğu koltuğun önüne diz çöktüm. Saçlarını okşadım. (multimedia )

'Güzelim neden ağlıyosun sana bişey mi yaptı ?' hıçkıra hıçkıra ağlıyodu. Of of


'Ha...hayır'


'Güzelim o zaman neden ağlıyosun ? Korkuttu mu seni ?'


'Yok ya..yap..ma..dı bişey'


'Meltem su getirir misin ?' dedim.


'Tabi' dedi. Aylin suyu içince biraz sakinleşmiştı. Meltem de yanında destek oluyodu. Bizde Selimi alıp bahçeye çıktık. Selime dönüp


'Ne yaptın ona ?' dedim.


'Ailesinin gerçek ailesi olmadığını yüksek ihtimalle öz ailesinin hala yaşadığını söyledim. Sadece bu.' dedi Selim. Sanki çok normal bişey demiş gibi.

'Neden ona böyle bişey dedin ki' diye sordu Savaş.

'Çünkü gerçek bu. Tilkinin canını yakmak için Aylini kullancaktm. Böyle bi durumu öğrenince de Ayline söyledim. Sizin oyununuzun farkındaydım zaten'


'Kimmiş ailesi ' diye sordu Levent.


'Araştırmak için Ayline söyledim. İzinsiz böyle bişey yapmak istemedim '


'Umarım bu bi oyun değildir ben hallederim senin araştırmana gerek yok' dedim. Sinirliydim ama sakin olmaya çalışıyodum.

'Neden ?' diye sordu Selim.


'Ayline daha fazla yakın olmicaksın ! Onu bu oyuna bulaştırmana izin vermem' dedim.


' İtiraf edim mi ? Senin yaptığını yapıp Aylini elinden almayı benim çektiğim acıyı sana çektirmek istedim ama Aylin bana oyun oynarken bile yaklaşmadı elini bile tutturmadı. Ayline bunu kendi isteğiyle yaptıramazdım. Senin gibi zorla yapmaya da vicdanım el vermedi. Ne kadar çabalarsam çabalim senin gibi bi pislik olamadım. Kendinle gurur duyabilirsin. Bu konuda benden iyisin ' dedi. Benimle ilk defa bu kadar uzun konuştu. Tüm öfkesini yüzüme vurdu. Ama oda arkasından ne dolaplar döndüğünü bilmiyodu.


'Aylinden uzak dur. Onunla birlikte olsanda canım acımaz ona karşı bişey hissetmiyorum sadece kıza yazık olur. O benim grubumun solisti. Ben grubumu korurum hepsi bu' tamam belki biraz kötü hissederim belkide birazdan daha fazla bilmiyorum.


'Tabi tabi belli oluyo hiç bişey hissetmiyosun o yüzden kapımı kırdın ' dedi güldü. Ah benle dalga geçiyor


'Sadece grubumun üyesi onu korumak görevim '

Aylin'in Ağzından


Ah bi ailem var hiç görmediğim tanımadığım. Belki bide ikizim benziyo muyuz acaba belki de tıpa tıp aynıyız. Çocuklar bahçeye çıkınca Meltem bana daha çok sarıldı.


'Ne oldu ? Ne hissediyosun ?' diye sordu.


'Başka bi ailem varmış... Meltem ben....ben...kaybolmuşum gibi hissediyorum '


'Ailenin bulmak istiyo musun ?' diye sordu. Ah istiyo muyum ? Sanırım istiyorm ama beni neden bıraktılar ki.


'İstiyorm ama beni neden bıraktılar ki Meltem ?'


'Belki de bırakmadılar yada bırakmak zorunda kaldılar aileni bulduğunda cevapları alcaksın zaten düşünme bunları '

'Haklısın'


'Bana kızdın mı ?' diye sordu.


'Ne için kızmam gerekiyo?'


'Tilkiye Savaşla planınızı anlattığım için ?'

'Tilkiye mi anlattın ? Aman tanrım siz barışınız mı ?'


'Ah hayır sayılmaz ama daha iyi geçiniyoruz'

'Kızmadım Selim bana zarar verebilirdi ama ona güveniyorm' dedim. Bahçe kapısı açıldı ve içeri beyler geldi.

'Savaş Levent teşekkür ederim. Teşekkür ederim Tilki benim için buraya kadar gelmişsiniz ama Selim gerçekten bana zarar vermedi.'


'Biliyorum. Şimdi bi karar vermeni istiyorum ' dedi Tilki of ne kararı.

'Ne hakkında ?' dedim sanırım fısıldadım. Nereye gitti benim sesim.


'Selim sağolsun bi ailen olduğunu öğrenmiş tabi doğruysa. Onları ben bulmak istiyorum izin verirsen' dedi. Selim de susmadı tabi.


' Eğer istersen bende devam edebilirim. Bunu yapmak istiyorum.' dedi hey böyle bakmayın kimi secicem ki ben off ikinizi de kıramam ya.

Herkes Bir Gün Gider Ama Aşk Hiç BitmezHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin