Mokıta*jikook*yalan ve yasak

7. Bölüm*who*

 Bölüm Şarkısı: Who by Lauv / Jungkook&Jimin BTS

*"Sen kimsin? Çünkü bir şey değişti, aynı değilsin, nefret ediyorum." sözleri Who şarkısında geçiyor

  Hastanede yaşadıklarımın üzerinden iki gün geçmişti. Öğrendiğim her şeyi diğerlerine anlatmıştım, Jungkook ve Chaeyoung'un olmadığı bir ortamda. Jungkook'un bunu bildiğinden emindim zaten. Yoongi hyungla olan yakınlaşmaları sonucunda birisi ne biliyorsa diğeri de aynısını biliyor olmalıydı. Dert edecek o kadar konu varken bir andan da gitgide yaklaşan yıl sonu gösterisi aklımın bir köşesinde daha da gerilmemi sağlıyordu. Halsizliğim nedeniyle pratik yapamadığım 2 gün sonrası kampüs bahçesindeki günlük buluşmamız öncesi biraz çalışmaya karar vermiştim, açık havada halsizliğim azalabilirdi. 

  Kendimi esneme hareketlerine kaptırmışken sağımdan gelen ses ile kafamı o yöne doğru çevirdim. "Jimin hyung, sana katılmam da bir sakınca var mı?" Gelen Taemin'di, iki gündür beni gördüğü her yerde iyi olup olmadığımı sorup duruyordu. Ah bir de, sanırım benle flört ediyordu? Bu konsepte çok yabancıydım, şu zamana kadar ne sevgilim olmuştu, ne de flörtleştiğim biri. Dışardan soğuk gözükmemden dolayı sanırım, kimsenin yanıma gelip benimle konuşacak cesareti yoktu. Taehyung'un beni bara ya da partilere sürüklemesinin bir nedeni de buydu. Tek gecelik ilişkilere hayır demiyordum, gecenin heyecanı ve içkinin getirdiği sarhoşlukla yapmam diyeceğim şeyleri yapan biriydim fakat ilişki ikinci bir geceye uzanamıyordu. Kimseyi istemiyordum, neden bilmem, düşüncesi bile midemi bulandırırdı.

 "Hyung, rahatsız olacaksan gidebilirim." Yine düşüncelerime dalmıştım, bu çocuk diğerlerinin aksine yanıma yaklaşıp beni gerçekten tanımaya çalışıyordu, bu grup arkadaşlarımdan sonra ilk kez başıma geliyordu. "Yanlış anladın Taemin, tabii ki de bana eşlik edebilirsin. Isınmaya yeni başlıyordum ben de." Yüzünde oluşan gülümseme ile yanıma çöktü ve bacaklarını açtı. Yaklaşık 2 dakika boyunca yerde yapılan esneme hareketleriyle ilerledikten sonra ayağa kalkıp devam etmeye başladık fakat yeni bir şey fark etmiştim, bahçeye normale göre erken teşrif eden Jungkook ve Chaeyoung çiftini. Chaeyoung Jungkook'a bir şey anlatmaya çalışıyormuş gibi gözüküyordu ama Jungkook kaşla göz arasında bize bakıp duruyordu. 'Bu çocuk ne yapmaya çalışıyor?'  diye geçirdim içimden.

  Jungkook'u soluma alacak şekilde dönüp aşşağı doğru eğilmeye başladım, en azından karşı karşıya kalmayacaktık, yan profilimi görebiliyordu sadece. Kafamı bacaklarıma doğru yaklaştırdıkça iki gündür esnetmediğim bedenimin azabına uğruyordum, küçük bir inilti çıktı boğazımdan. "Hyung, istersen yardımcı olabilirim, daha yeni hastaneden çıktın, zorlanman normal." Normalde çoğu dansçıdan bile daha esnektim, fakat bu hastane dönemi vücudumu kötü etkilemişti. Bir saniyeliğine Jungkook'u kontrol edip kafamı Taemin'e doğru döndürdüm. Hala eğik pozisyondaydım  ve Jungkook ısrarla gözlerini çekmiyordu. "Lütfen Taemin-ah, biraz hamlamışım." Jungkook'un  kaşları çatılmaya başlamıştı. Taemin arkama geçip ellerini belime koydu ve beni ittirmeye başladı. Gerçekten canım yanıyordu o  yüzden inlemeden duramıyordum. Taemin'in sesi soluğu kesilmişti, refleks olarak sola dönüp Jungkook'u aradı gözlerim, yerinde yoktu, Chaeyoung  tek başına telefonunuyla ilgileniyordu. 

  Aradan yalnızca 3 saniye geçti ve Jungkook yanımızdaydı. "Jimin hyung, acil gelmen lazım Tae hyung çağırıyormuş." Dikey pozisyona geri dönüp ona doğru baktım, dilini yanağında dolandırıyordu. 'Bu da yeni alışkanlıklarından biri herhalde.' Tae'nin bu saatte beni neden çağırdığını merak etmiştim, ayrıca niye beni telefonumdan aramamıştı? "Özür dilerim Taemin-ah, başka bir zaman çalışırız." Taemin dağılmış görünüyordu, o kadar yorucu hareket yapmamıştık halbuki, niye bu kadar nefessiz kalmıştı bu çocuk? "Problem değil, görüşürüz!" Koşar adımlarla yanımızdan uzaklaştı, Jungkook ile baş başa kalmıştık. "Daha yeni tanıştığın bir çocukla bu kadar yakın olup ona samimi bir şekilde seslenmen garip değil mi?" Anlaşılan Tae olayı yalandı. Gerçekten fazlasıyla sinirimi bozuyordu, ne zamandır bana karışabileceğini sanıyordu? "Jungkook, son 1 haftadır garip davranıyorsun, bana karışmaya hakkın olduğunu zannetmiyorum! Senle arkadaş bile değiliz." Jungkook hala dilini yanağında dolandırıyordu, içimden suratına yumruk çakmak geliyordu, beni manyak etmişti bir öyle bir böyle hareketleriyle, 3 yıldır suratıma bakmayan çocuk bir anda benimle ilgilenir olmuştu.