Bölüm Şarkısı: First Love by Suga of BTS
Altı çizili kısımlar şarkının sözleridir.
*Lütfen bölümü okurken şarkıyla dinleyin, şarkıları bölümle iç içe olacak şekilde seçiyorum <3*
**********************Jimin'in gözünden******************************************************************************
Yaklaşık 15 dakika geçmişti ve biz kulenin tersi yöne gidiyorduk. Nedenini sorduğumda trafiğin bu yönde daha az olacağını tahmin ettiğini söylemişti. Pek sorgulamadım, sorgulayacak halim yoktu, aklımda bir tek Jungkook ve onla olan tartışmamız vardı.
"Hiç bu çocuğun bizim için tehlikeli birisi olabileceğini düşünemedin mi, hayati derecede tehlikeli?"
Kafamı iki yana sallayarak zihnimi düşüncelerden arındırmaya çalıştım, biraz olsun, en azından bir saatliğine düşünmeden yaşamak ve mutlu olmak istiyordum, yorulmuştum. Ama yine de, dedim içimden, ondan ve arkadaşlarımdan uzakta mutlu olmak içimden gelmiyor.
Düşüncelerimle boğuşurken arka koltuğa fırlattığım telefonum çalmaya başlayınca arkaya doğru uzandım, fakat telefondan önce gözüme çarpan kağıtla her şeyin tekrar yıkılmaya başlaması bir olmuştu. Koltuğun altında buruşuk bir şekilde duran kağıt, mobese kaydının yazılı haliydi.
"Jimin hyung, biraz rahatlamalısın. Telefonu açma, sadece benle ve kendinle ilgilen istiyorum." Elimi ayağımı nereye koyacağımı şaşırmıştım, bu kağıdın onda ne işi vardı? İşte o an, tam o saniyede, bazı şeyler yerine oturmaya başlamıştı. Sadece oturan şeylerin doğruluğundan emin olmaya ihtiyacım vardı.
"Taemin-shi, sanırım annem yazmış, merakta kalmasın, hemencecik bir cevap vereyim mi?" Kafasını kıkırdayarak aşşağı yukarı sallayan Taemin'in onay verdiğini anlamamla telefonuma uzandım. Annem mesaj falan atmamıştı, acilen ifşa sayfasını kontrol etmem gerekiyordu; hastaneye yatırıldığım günün haberini.
Doğru tarihe ulaşınca tahmin ettiğim şeyle karşılaşmam bir olmuştu. Hastaneye yatırıldığıma dair tek bir haber bile yoktu.
************Jimin'in hastaneye yatırıldığı gün**********************************************************************
Gözlerimi açtığımda bir hastane odasının içindeydim. Sağımdaki camdan gelen gün ışığı gözümü rahatsız ediyordu. Gözlerimi kırpıştırıp odağımı netleştirince yatağın önünde duran koltuğa oturmuş telefonuyla ilgilenen birini görmüştüm, beni ürkütmüştü, kimdi bu? "Pardon, siz kimsiniz?" "Jimin hyu- ah pardon, Jimin-shi?" Kim olduğunu bilmediğim bu kişi gözümün içine öyle bir bakıyordu ki, gerçekten tanıyıp tanımadığımdan emin olmak için bir kere daha yokladım zihnimi, yok, tanımadığımdan emindim.
"Kim olduğunuzu tanımıyorum, yanımda en son Kim Taehyung vardı, onun nerede olduğunu ve ah bir de, kim olduğunuzu söyleyebilir misiniz?" "Ben seninle aynı bölümde okuyorum, ifşa sayfasında hastaneye kaldırıldığın yazıyordu, okuduğum gibi buraya geldim. Sen benim önemsediğim ve örnek aldığım bir dansçısın Jimin-shi. Sana bir şey oldu diye korktum."
**********************Günümüz***************************************************************
Hastanede yattığımı ifşa sayfasından falan öğrenmemişti, zaten biliyordu, çünkü başından beri beni takip ediyordu. Odamıza girdiğinde kaşla göz arasında kağıdı almış olmalıydı. Şanssızsak Park Jiwon her şeyi çoktan öğrenmişti. Şu anki rotamız ise onun Japonya'daki eviydi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mokıta*jikook*yalan ve yasak
Fanfic*******Mokıta: Herkesin bildiği ama dillendirmeye cesaret edemediği şey******* "Söyle bana Jungkook" Cevaplara ihtiyacım vardı. "Söyle ki anlayayım, yalanlar da yasaklar da kalksın ortadan." "Ne duyduysan unutmak zorundasın Park Jimin. Bazı yalanla...