Mokıta*jikook*yalan ve yasak

19. Bölüm*dream glow*

Bölüm Şarkısı: Dream Glow by Charli XCX & Jimin, Jungkook, Jin BTS

Medyadaki fotoğrafı yapana kadar baya zaman kaybettim bari bir bakın da öyle okumaya başlayın :) (havaalanı kıyafetleri)

  Evimin kapısının önünden son kez hiçbir şeyi unutmadığımdan emin olmak için salona doğru baktım tekrardan. Tokyo'ya yolculuğumuz vardı ve ben Jungkook'un evinden çıktığımdan beri -ki bu bir buçuk güne tekabül ediyordu- sadece uyuyarak geçirmiştim zamanımı. Bu sabah saat 4'te kalkıp valizimi hazırlamaya başlama girişimim beni fazla yormuştu. 

  Havanın da sıcaklığına güvenip üzerime geçirdiğim yarım kollu turuncu tişört ve uçak yolculuğunda rahat etmemi sağlayacak siyah eşofmanımla hızlı ve az yorucu bir kıyafet seçimini tamamlamıştım.

 Salonu bakışlarım ile son kez kolaçan etmiş kapıdan dışarı çıkacaktım ki telefonumun sesiyle irkildim. Jungkook arıyordu. "Jungkook?" 

 "Jimin, daha çıkmadın değil mi?" "Hayır çıkmadım, neden ki?"   Geç kalmamıştım, değil mi?  "Yoongi hyung ve Tae hyung benim arabamda, evinin önünde seni bekliyoruz. Önemli- yani acil bir durum var gel konuşalım." 

  Son bir aydır yaşadığım şeylerden sonra bir cümle bile beni korkutmaya yetiyordu. "Tamamdır, hemen iniyorum." Telefonu kapatmamla evden çıkıp kapıyı kilitledim ve valizimle aşağı inmeye başladım.

  Dışarı fırladığım anda yüzüme çarpan rüzgarla yorgunluğum biraz olsun azalmıştı, ne duyacağımı bilememenin verdiği korkuyla Jungkook'un arabasına daha da hızlı yürümeye başladım. 

  "Jungkook, bagaj kapağını aç içerden!"  Valizi de arabanın bagajına yerleştirmemle boş olan ön koltuğa attım kendimi. "Ne oldu?" Telaşla sorduğum soruyla Yoongi hyung elini omzuma uzattı ve sıvazlamaya başladı. "Sakin ol Jimin-ah. Jungkook'un eline mobese kayıdı ulaştı." Duyduğum şeyle geriye döndüm. "Ciddi misiniz?!" "Ama-" dedi Jungkook düzeltmek ister gibi. "Kayıtların sesine ulaşmak için ekstra izin gerekiyormuş. Babam bir şekilde halleder, şimdilik audio'nun yazılı versiyonu var elimizde. Ses kayıdının yazılı halini düşün yani." 

  Derin bir nefes alıp koltuğa yaslandım. "Jimin, şimdi sana da vereceğim okuman için, okuyunca moralinin bozulmasını ya da telaşlanmanı istemiyorum. En azında bu bir haftayı iyi geçirelim, son zamanlarda tüm hayatımız alt üst oldu." Hızla kafa sallayıp bana uzattığı kağıdı aldım elinden, zaman kaybetmeden okumaya başladım." 

Kişi 1: Bay Park, istediğiniz gibi Jimin'i bayılttım.

...

Kişi 1: Bayım, her şeyi öğrendiğinden eminim, emin olmasam yapmazdım. Eğer böyle bir şey olursa ve ben de emin olursam onu bir şekilde belirttiğiniz yere götürüp size haber vermemi tembih etmiştiniz.

...

Kişi 1: Kanıt mı? Bayım, eminim, gerçekten. Jungkook'un evinden ağlayarak çıktı, sinirliydi. Zaten uzun bir süredir onları takip ediyorum, öğrenmiş olmalı. 

...

Kişi 1: Özür dilerim efendim, somut bir kanıtım yok, haklısınız.

...

Kişi 1: Efendim, haklısınız, çok özür dilerim fakat şu an birisi buraya yaklaşıyor ne yapmam lazım?

...

Kişi 1: Özür dilerim, tamam hemen uzaklaşıyorum. Jimin kendiliğinden uyanacaktır, sert bir darbeyle bayıltmadım.

...