They Paid The Price (Case Series #1)

Chapter 47

Chapter 47
Rest In Peace

I can still remember the shock in everyone's eyes when I pulled a gun in front of a family dinner in Alonso's restaurant especially the face of my husband's father, Antonio Maximilliano.

Sabay sabay na nag labasan din ng baril ang mga body guard na naka palibot saamin.

Naka tutok ang sampung baril saakin habang ako, naka tutok ang iisang baril na hawak ko sa ulo ni Antonio.

Naka pulang dress at pulang lipstick pa ako. Perfect para sa araw na ito.

Nag karoon agad ng kumosiyon.

Nag panic ang iilang matanda duon kabilang na ang mama ni Jairah.

Hindi ko gustong makita niya akong ganito pero wala akong choice.

"Put down the gun, Eleanore."

Ani Jairah sa tabi ko habang sinesenyasan ang mga body guard na huwag mag paputok.

Lahat sila naka tingin sakin na parang ako ang pinaka magandang killer na nakita nila sa buong buhay nila.

"You deserve to die, Antonio."

Nanginginig kong sabi habang naka tingala silang nakaupo tinitignan ang bawat galaw ko.

Hindi ko rin maintindihan ang ekspresyon nina Alonso at Klein.

Galit yata sila saakin dahil sa ginagawa ko ngayon.

Wala si Jarell at hindi ko alam kung nasaan siya.

"You'll die first, hija. Marunong ka bang gumamit niyan? May bala ba yan?"

Naka ngising sabi ni Antonio  saakin na parang nag bibiro lang ako ngayon.

Natatawa pa siya sa lagay na ito?

"Walang nakaka tawa!"

I pulled the fucking trigger directly at his wine glass.

Nag karoon ng malakas na ingay sa ginawa ko at mas lalong nag kagulo.

Ang iba ay nag tago at yumuko sa ilalim ng lamesang kinakainan.

Nakita ko si Alonso at Klein na agad hinarangan ang mga body guards para wag akong maputukan, ganoon din ang ginawa ni Jairah.

Bigla niya akong niyakap begging me to put down the gun. Telling me na nasa korte na ang kaso.

"Bitawan mo ako, Jairah. He deserves to die."

Naiiyak kong sabi.

Dapat ay tumatawa ako hindi ba? Dahil ito na yon.

Ito na yung pinaka hihintay kong pang yayari sa buong buhay ko, ang patayin si Antonio!

"I know. But not here, not like this. Please baby, put the gun down."

Nanatili itong naka tutok kay Antonio. Naka tingin lang siya saakin.

"Hindi mo ako maalala? Ako yung batang binenta mo nuon sa iba't ibang lalaki..wala kang awa!  Kahit nakikita mong binababoy ako--kami! Wala kang pakielam--

Natigil ang pag salita ko dahil sa tuloy tuloy na pag buhos ng luha.

"Pinatay mo ang kapatid ko.. pinatay mo siya.. Wala siyang kalaban laban--hayup ka!"

Dumiretso ang bala ng baril ko sa dibdib ni Antonio nakita ko ang itsura niya habang unti unting bumabaon ang bala ng baril ko sa katawan niya.

Nakita ko rin ang pag panic ni Mama Anika dahil sa ginawa ko at agad na tinakpan ng mga palad niya ang dugong nag simulanh kumalat sa suot niyang damit.