Kahit Kunwari

14

So this is how it feels to wake up knowing you're not single anymore. Para akong tanga na kanina pa nakangiti. I can't even hide it. Mula pagkagising ko hanggang sa pagbaba ko ay hindi mawala ang ngiti sa mga labi ko.

"Ate, you look weird." Greianne said while we are having our breakfast.

Napatingin ako sa kanya at nakita kong sumulyap si Mama sa akin. I bit my lower lip and just shrugged. It's Saturday. Mamaya pa ang usapan namin ni Ej.

"Ganyan din ako anak nung sinagot ko ang Papa mo noon." My mom laughed. Nangiti naman ako roon. My mom has always been so supportive to me ever since. She always prioritize our happiness.

"I left a message to Papa last night, he didn't reply. Tumawag na ba siya sayo, Ma?" Ani ko.

Hindi pa nakakauwi si Papa. Ilang araw na rin matapos ang pageant, binalita ko sa kanya ang pagkapanalo ko, but he didn't respond. But I think he'll be home tomorrow.

"Wala rin, eh. Tinatawagan ko kagabi pero out of coverage area, maybe walang signal. Susubukan ko ulit mamaya." Aniya. We continued eating while Greianne's asking how does it feel to have a boyfriend.

"Hoy hindi ka pa pwede 'no! Alam mo nung ganyan edad ko, nakafull bangs pa ako. Tamang crush lang ganon. Kaya 'wag ka macurious d'yan." I told her.

Narinig ko ang tawa ni Mama. Napatingin kami ni Greianne sa kanya.

"Ang ate mo no'n, walang pag-aayos sa sarili. Kaya nung sinabi ko na gugupitan ko siya ng bangs, um-oo lang din agad at wala naman siyang pakialam sa hitsura niya." Si Mama.

I realized that too when I entered high school. High school ko nakilala si Ally, and sobrang ganda na niya sa edad niya no'n. Siya din nagturo sa akin mag-ayos naman kahit papaano.

"My classmates always tells me that I'm pretty." Mayabang na sabi ng kapatid ko.

"Of course, 11 ka palang pero ang ganda mo na sa edad mo." I rolled my eyes at her. We both chuckled and continued eating.

"Siguro may nagawa akong napakagandang bagay sa past life ko 'no?" Nandito kami ngayon sa isang restaurant. This is our first date as official couple.

Si Ej ay hindi mapigilan ang pagtataka sa random na tanong ko habang naghihintay ng order namin. Napag usapan namin na siya sa pagkain namin dito, at ako naman sa susunod pa. Well hindi pa namin alam kung anong sunod namin na gagawin dito.

"Why?" He asked as he reached for my hand.

Ej and his small moves makes my heart flatter all the time. Masyado nang malalim ang pagkakahulog ko sa taong 'to. Kahit ako mismo ay hindi ko maliligtas ang sarili ko.

"Ang swerte ko, sa family ko, sa mga kaibigan ko, tsaka... uhm, yun."

I can't help but laugh because of the visible disappointment on his face. He frowned,knowing that I'm just teasing him.

"I think I should really thank Ally. Kung wala siyang naiwan sa loob ng univ no'n, at kung hindi siya nag-aya na pumunta ng 7/11, I wouldn't meet you beforehand."

"You can say that." Aniya habang tumatango. Sandaling huminto siya sa pagsasalita nang dumating na ang pagkain namin. Matapos i-serve ng waiter ay nagpatuloy siya.