CHAPTER 1

398 11 6
                                    

Tracy Gonzalez, 29 years old, has astonishing and bewitching eyes, her nose is straight and sharp, her lips small and sensual, long straight hair, and fine and creamy skin. A neurosurgeon and the Philippine president's youngest daughter.

At eight o'clock in the morning, TRACY GONZALEZ finished her rounds with her patient, walking in the hospital corridor towards her clinic. Wearing a bottom elite navy-blue dress while wearing a doctor's gown and black high heel shoes and stilettos. Her stethoscope was placed around her neck with a clipboard in her hand. Suddenly, she felt a vibration in her pocket and ignored the call. Nagpatuloy siya sa paglakad and the phone vibrates incessantly, huminto siya kanyang paglakad she pulled the phone out of her medical gown pocket tiningnan muna ang screen ng cellphone kung sino ang tumawag bago niya sagutin. Napabuntong hininga siya nang makita ang pangalan na nakalagay sa screen, fanning her anxiety. It's her older brother, Tristan, a senator.

She finally answers the phone.

"Hello! kuya," she said.

"Gusto kang kausapin ni daddy," nagsalita ang nasa kabilang linya

She replied, "Kuya, naka duty ako ngayon. I'll just go to dad later after ng duty ko."

"Now! Tracy, Dad wants to talk to you," he said.

Tracy began to speak. "But kuya I can't go-"

"I don't want to hear it. Dad wants to see you," senator Tristan interrupted

She is on the verge of talking when the other line was suddenly disconnected. She sighed, knowing she had no choice but to go there. She went straight to her clinic before going to see her dad. She walks over to her secretary Lenny, who is busy writing ng makita siya nito huminto sa kanyang ginagawa para bumati sa kanya.

She greeted "Good morning, Doc."

"Good Morning, Lenny," she replied.

Nilapag niya sa mesa ang clip board na dala at kinuha ang stetoscope na nakalagay sa kanyang leeg. She takes off her medical robe at nilagay sa likod ng kanyang upuan. Kinuha ang kanyang bag at susi ng kotse. Bago siya umalis kinausap muna niya si Lenny.

"Lenny, may naka appointment ba ngayong umaga?" she asked.

Lenny smiled and shook his head, " Wala po ngayon doc, mamaya pa pong hapon si Mrs. Acosta po ang naka sked, mga bandang alas dos doc."

Tracy nodded, "Good, aalis muna ako, may pupuntahan lang kung may maghahanap paki sabi after 30 minutes, I'll be back."

"Yes, Doc," She smiled.

" Thanks, Lenny. Bye."

" Bye, Doc."

While she was walking through the hospital hallway, Dr. Tracy saw Dr. Caryl talking on her cellphone. Nakasoot ng doctor robe. Actually, magpinsan sila, magkapatid ang kanilang mga ama. She is an Orthologist. Caryl 27, slender, light brown short hair, tan, and beautiful. Magkasama silang nakatira sa isang condominium na malapit lang sa hospital na kanilang pinagtratrabuhaan. Kapatid ang turingan nila sa isat-isa sabay silang lumaki. Sabay grumaduate ng medical course, hanggang naka full pledge sila bilang isang doctor. Simula ng namatay ang magulang ni Caryl ang daddy na ni Tracy ang kumupkop sa kanya kaya hindi niya magawa suwayin kung ano man ipag-uutos ng kanyang tito, sa totoo takot siya- takot ba talaga siya o tumatanaw lang siya ng utang na loob?.

Nang makita ni Caryl si Tracy na palapit sa kanya agad niyang binaba ang cellphone at daliang nilagay sa bulsa.

"Cuz,aalis ka?" Caryl asked.

Tamad na tumango si Tracy, "Tumawag si kuya gusto daw akong kausapin ni daddy"

"Ngayon na?" with a scowl, she asked.

I Will Take You ForeverTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon