UMER

18.Bölüm

Bölümü okumaya başlamadan önce sizden bir ricam var!

Arefe günü anneannemi kaybettim. Gören herkes onun için bir fatiha okuyabilir mi?

Keyifli okumalar dilerim.

(...)

Aileler sohbet faslını geçtiğinde kahve yapmak için mutfağa geçmiştik. Alara'nın yanına yaklaştığımda " Tuz koyacak mısın? " diye sordum.

Alara " Bilemedim ki abla. "

Sevda abla " Kıyamaz şimdi bu sevdiceğine. " dediğinde hak verdim.

Mutfağa biri daha girdi. Gelenin  Dilara olduğunu gördüm.
Sevda abla " Gel bakalım görümce hanım." Dediğinde Dilara gülmüştü.

" Yenge bence suyuna tuz koyalım." Diyerek yanımıza yaklaştı.

" Mantıklı , öyle yapalım Alara. "  dediğimde " Umay abla bal ve tuzu versene." Dediğinde istediklerini uzattım.

Aklıma gelen ile Dilara'ya " Sadıçlar kimler? " dediğimde Dilara " Ömer abim ile Yiğit abim." Dediğinde dudaklarım kıvrıldı.

Sevda abla " Kız ne yapacaksın? " dediğinde göz kırptım. " Ee abla bizde sadece damada işkence olmaz." Dedim.

Kahveler yapıldığında ilk tepsiyi Alara götürerek dağıttı. Zaten çok kişi olduğumuz için bir tepsi ile bitmeyecekti. Alara tekrar geldiğinde damat kahvesinin olduğu tepsiyi eline aldı.

Diğer tepsiyi de ben elime aldım. Bahçeye çıktık. Etrafı inceledim.

Büyükler harici erkekler tek bir tarafta sırayla oturmuşlardı. Ömer ve Yiğit sonda oturduğu için işim kolaydı.
Sırasıyla dağıtarak Yiğit'e kahvesini verdim. Ömer'in önüne geldiğimde tepsiyi yaklaştırdım.
Yüzüme kısa bir süre bakarak kahvesini aldı.

Şimdilik tepsi ile birlikte Eda ablanın yanına oturdum. Herkesin gözü tabiki ilk olarak Alihandaydı.
Kahve fincanını ağzına götürdüğünde beklediği tuzlu tadı almadığı için gülümsemişti.

Bir dikişte bitirdiğinde suyu eline aldı. Suyun tuzlu olacağını tahmin edemeyerek onu da direkt içtiğinde hafif bir öksürdü.

İç iç damat bey!

Cebinden beyaz bir gül çıkararak tepsiye bıraktı. Gözüm Ömer ve Yiğitin üzerindeydi. İlk olarak Yiğit kahveden içti. Yüz ifadesi değişirken attığım bol tuzdan dolayı (!) Öksürmeye başladı.

Herkes ona bakarken annesi " İyi misin oğlum? " dediğinde " İyiyim iyiyim. " dedi.

Bilerek suda koymamıştım.
Asuman Teyze bana baktığında gülümsedim. Nasıl da biliyordu beni kurban olduğum.
" Ee bizden kız almak kolay değildir." Dediğimde herkes benim yaptığı anlamıştı.

Ömer'e baktığımda gözlerini kısarak bana bakıyordu. Önündeki kahveyi alarak gözümün içine bakarak içti.
Bardağı yerine bıraktığında her ne kadar yüz ifadesini sabit tutmaya çalıssada gözleri kızarmıştı.

Tüh çok üzüldüm.

Miran Alkan konuşmaya başladı.
" Evet efendim gelelim sebebi ziyaretimize. Allah'ın emri peygamberin kavli ile kızınınız Alara'yı oğlumuz Alihan'a istiyoruz. "

Tuğrul eniştem yerinde dikleşti. Gözleri Alara'nın üzerinde dolaştı. Uzun bir sessizliğin ardından konuştu.
" Buraya kadar zahmet ettiniz. " dediğinde herkes birbirine bakmaya başladı.

" Evlatlarımız birbiri ile anlaşmışlar bize büyükler olarak gençleri desteklemek düşer. Ben kızımın rızasını sormak isterim. Alara? " dediğinde Alara başıyla onayladı.