UMER

15.Bölüm

Merhaba!
Kıymetli okurlarım , nasılsınız?
Keyifli okumalar dilerim.

(...)

Beni tutan kollarından kendimi kurtardım.
" Sen ne yaptığını sanıyorsun? " diyerek öfkeyle sordum.

Kaşları çatıktı. " Ne arıyorsun burada? " diye sordu.

" Sizi ilgilendirdiğini düşünmüyorum. " diyerek cevap verdiğimde alayla güldü.

" Ne işler çevirdiğini bilmiyorum ama iyi olmadığı belli. " dediğinde kulaklıktan ses geldi.

" Yüzbaşım hemen aşağı inmeniz gerek. Görüntüler ayarlandı yayınlanıcak. Terörle mücadele ekipleri birazdan burada olur. "

Bu adam nereden başıma bela olmuştu. " Bakın Ömer Bey- " diyerek konuşuyordum ki yaklaşan ayak seslerini duyduğumda Ömer'i yakasından tutarak duvara yasladım. Benim daha ne yaptığı anlayamadan dudaklarımı dudaklarının üzerine koydum.

Konuşacak gibi olsada sustu. Adamların bize bir iki saniye bakıp aceleyle geçtiklerini gördüğümde hızla ayrıldım.
Göz bebekleri irileşmiş şaşkınlık ile bana bakıyordu. " Ne yaptın sen? "

Alayla güldüm. " Merak etme kurbağa prens olmazsın. Bizi görmelerini mi isterdin. " dediğimde cevap vermesini beklemeden hızla merdivenlerden aşağı inmeye başladım.

Arkamdan seslensede umursamdan otelin bahçesine çıktım. Onun yüzünden görevi tehlikeye atamazdım.

Bahçeye çıktığımda kulaklığa " Başlatın. " emrini verdiğimde beyaz perdede iyi seyirler yazısı çıktığında herkesin sesi kesildi.

Etrafı incelediğimde herkes merakla ekrana bakıyordu. Magazincilerin flashları durmadan görüntüleri çekiyorlardı. Ekranda birer birer resimler yer almaya başladı.
Engellediğimiz uyuşturucu sevkiyatı , gerçekte olmayan şirketler ile sahte anlaşmalar.

Mazhar'ın ulaştığı yurt dışı banka hesaplarına geçirilen paralar. Yolsuzluk yaptıklarının kanıtları. En önemlisi Arif-Baran ses kayıtları dinletilmeye başladı. 
Halasıyla konuşmaları...
O kadar çok kanıt vardı ki.
En son da ekranda canlı bir bağlantı kuruldu. Zahir'in görüntüsü çıktı.

Odadan çıkmadan önce anlattığım gibi konuşma yapacaktı.

" Ben Zahir Akirman **** Grubun yöneticisiyim. Bugün burada size gerçekleri söyleyeceğim. Baran Dikmen ile birlikte iş ortaklığı kurmuş olup yıllardır şirketlerimizin bünyesinde terör örgütlerine ve Aziz Dikmen'e maddi yardım yapmaktayız. "

Ve görüntü sonlandı.
Etrafta uğultular çoğaldı. Gözüm Baran Dikmen'e kaydığında şokla karşısındaki ekrana bakıyordu. Etarfta siren sesleri duyulduğunda kaçmak için hareketlendiler.

Önlerine geçip yollarını kestim.
" Hop Nereye Barancım " diyerek alayla konuştuğumda Arif gözlerini kısarak bana baktı. " Sen yaptın değil mi? " diye öfkeyle konuştuğunda.

" Allah'ın işi işte Arif kaldıramayacaksan kapı orda. " diyerek misilleme yaptım.

Ama çıkamayacağını ikimizde biliyorduk. Terörle mücadele ekipleri yanımıza geldi. Rütbeli subay elindeki kelepçe ile geldiğinde diğer subaylar Baran ve Arif'in koluna girdi.

" Baran Dikmen ve bu olayın içinde olan kişiler Teröre yardım ve yataklıktan tutuklusunuz. " dedikten sonra ellerine kelepçe geçirildi.

Mazhar yanıma geldiğinde suçluların uzaklaşmasını izledik.
" Bitti be Umayım. " dediğinde gözlerimi Baran'ın üzerinden çekmeden konuştum.
Son kez gözüme bakıyordu. O gözlerde bir çok duygu vardı.