Owned By The Devil

Chapter Three

CYRILLE GENESIS POV

"Oh my! Where are your maids and other bodyguards, son?"

Natigilan ako, that voice.......it couldn't be. Unti-unti akong napalingon sa pinanggalingan ng boses na yun

"Genesis?"

Hindi ako makapaniwala sa nakita ko "M-miss A-anne?"

"Put your guns down, boys..." nagtaka ako ng sundin sya ng mga tauhan ni Lucas Bustamante "Genesis iha, what are you doing here?" nag-aalalang tanong nya

"Mom, why are you here?" the devil asked

Mom? I knew it...

Napabuntong hininga ako at nakangiting tumango tango "I remember it now, Annie Marie Bustamante. How could I forget that tsk tsk?!"

"Iha, what are you saying?" takang tanong nya

Napailing ako at pinanggilidan ng luha "You don't deserve this kind of life, Miss Anne. A kind person with a good heart like you doesn't deserve this evil kind of family"

She looked at me and smiled softly na kinakunot ng noo ko "But this is the life I chose, Genesis. I'm happy with the life I had"

"How can you be so kind, Miss Anne? Bakit ba hindi mo magawang magalit sa mundo sa kabila ng mga nalalaman mo?"

"Genesis, did my son do something bad to you?"

Natawa ako sa tinuran nya "You're into a life like this yet you're not aware on what's happening? Are you bullshitting me?!" naiinis na sigaw ko

"Hey, don't raise your voice to my Mom!"

Nilingon ko si Mr. Bustamante "Wag mo kong turuan kung anong gagawin ko. Pero alam mo bang naiinis ako at naiinggit sayo at the same time. Para sa walang pusong tao na katulad mo meron ka pang pamilya. Paano naman ako? Sa kagustuhan ko na patayin ka, hindi ko magawa kasi may maiiwan ka pang pamilya. Ikaw na ang may ginawang masama, pamilya mo pa ang iniisip ko. Nakapaunfair"

"Genesis, I'm sorry iha"

Parang may humaplos sa puso ko dahil sa sinabing yun ni Miss Anne at nagunahan ang luha ko "Ni minsan ba, naiisip mo kung pano yung naiwan na pamilya ng mga taong pinatay mo? Wala kang kasing sama, Mr. Bustamante. Sana ikaw nalang....sana ikaw nalang yung nawala"

Nanghina ang tuhod ko at unti-unting napaluhod. Ramdam ko ang init na nagmumula sa katawan ko pati narin ang pagod at puyat. Sa tatlong araw kong inilagi dito, wala pa akong maayos na tulog at kain

"Genesis!"

Ramdam ko na may humawak sa balikat ko at nakilala ko agad yun. Umangat ang tingin ko sa kanya at napahawak sa braso nya

Simon....

"Shit. Ang init mo. Are you okay?"

"N-nanghihina ako....."

Pinunasan nya ang luha ko sa pisngi "Dadalhin kita sa ospi-----"

Bumagsak ang ulo ko sa dibdib nya at tuluyang nawalan ng malay

SIMON'S POV

"SHE'S stable. Overfatigue and stress kaya sya hinimatay. Wala syang kain at maayos na pahinga kaya sya nilagnat. Payo lang, Arevalo. Alam mo namang sakitin si Genesis, wag mo nang pagurin ng husto"

Napangiwi ako "Matigas ang ulo nun. Pwede na ba kaming pumasok?"

"Sure. I have to take my rounds, babalik ako kapag nagising sya. Take care of her"