Çete Savaşları

8-Tik Tak

Medyadaki şarkıya bakmayı unutmayın😊 -özellikle rock severler- One Ok Rock - Liar

Yağmur neden saçma davranıyor?
Farkında değilsiniz ama Yağmur küçüklüğünden beri babasından fiziksel ve psikolojik şiddet görüp adeta bastırılmış; kişiliğinde eksiklikler var. Bu yüzden bazı olaylara karşı kabullenme eğilimi olduğunu göz önüne bulundurmalısınız.

İYİ OKUMALAR💕

**********

Yetersiz aydınlatılmış koridorlarda her köşeyi döndüğümde, vücudumu bir ürpertinin sardığını hissediyordum. O olaydan sonra daha temkinli olmaya başlamıştım. Buradakiler bunu pek umursamıyorlardı fakat ben öyle olamıyordum.

Aslında şu an ki durumumu açıklamak pekte mümkün değildi. İçimde hissettiğim o duygu korku muydu, onu bile anlayamıyordum. Sadece adımlarımı daha temkinli, daha görünmez atmaya çalışıyordum.

"Onu çok kızdırmış olmalısın"

Bu cümle zihnimde dönüp duruyor ardından adeta düşüncelerime saldırıyordu. Çünkü, Kuzey hakkında neredeyse hiç bilgim yoktu. Yapabileceklerinde ne kadar ileri gider bilmiyordum. Sonuçta o artık bir liderdi. Yönetmesi gereken koca bir çete varken bana yönelmesi tehlike çanlarının tam dibimde çalmasıydı. Bundan korkmam gerekirken korktuğumu hissetmiyordum. Korkuya yakın, fakat korku kadar keskin olmayan bir duyguydu. Sadece genele yayılmış bir huzursuzluk egemendi bedenime ve düşüncelerime.

Başlamıştı ve böyle bir yerde var olan, her kim olursa olsun durmayacağı gibi o da durmayacaktı. Ateşi harlamıştım. Yaptığım şey tam olarak buydu değil mi? Neler olacağını beklemekten başka yapabileceğim bir şey yoktu.

Merdivenleri inerken farketmeden sıktığım yumruklarımı serbest bıraktım. Derin bir nefes alırken motor sesleri bana kadar ulaşmaya başladı. Bir kaç metre sonra benim tabirimle Yarışçılar'ın inindeydim. Büyük alanda bir yarış olduğu belliydi ve tezahüratlar havada uçuşuyordu. Çoğu argo içeren sözler sürekli yineleniyordu. Kalabalığın arasına karışıp yarışı izlemeye başlarken yarışçılardan birinin Giray olduğunu anlamam uzun sürmedi.

Dakikalar sonra iki arabada çok yakın sonuçlarla yarışı bitirdiğinde arabaların birinden Giray indi. O tarafa gitmek için ilk adımımı attığım sırada yolcu bölümünden inen Selin ile adımlarım durdu. Bir kaç adımda ona ulaşıp kollarını Giray'a sararken fazla samimiydi. Giray'da ona karşılık verirken vücudumun kasıldığını hissediyordum. Bir süre öyle kalırken ayrıldıklarında kazananı vurgulamak için birleştirdikleri ellerini havaya kaldırdılar.

Hissettiğim rahatsızlık veren his ile kısa bir süre bakışlarımı etrafta dolaştııp, ardından daha fazla burada durmamın gerekli olmadığını hissederek çıkışa doğru hareketlendim. Bir anlığına Giray ile göz göze gelirken yüzündeki gülümsemesi donup kaldı. Fakat bu beni durdurmayıp, aksine dahada hızlanmama neden oldu. Merdivenlere ulaştığımda derin bir nefes alarak yoluma devam ettim. Sanki kalbimin üzerinde bir ağırlık vardı. Kıskançlık dedikleri şey bu kadar ağır mıydı? Hissettiğim şeyin ne olduğunu açıklayamasamda kırgınlık içerdiğini biliyordum.

********

"Ne yani? Köstebekler o kadar da önemli değil mi?"

"Şu an için evet. Hala eğitimler devam ettiği için ortada önemli bir bilgi yok sayılır. Fakat savaşlara yakın köstebeklere daha çok dikkat ediyoruz. Ama yine de, çokta kural bulundurmayan bir ortamdayız. Oradan oraya aktarılan bilgiler savaşlarda hiç işe yaramayabilir. Bunu bilemezsin."