Reverse Romance:The Past

Chapter Ten

Karen

     “Monday na Monday, late!” Sumbat sa akin ni Joseph ng nakangiti. Seriously? Ginagaya na niya si Louisse niyan… Nga pala. Wala pa si Louisse. Mas late ata siya kaysa sa akin.
     Pero muntik lang naman akong malate. Muntik lang. Just in time para sa Lupang Hinirang. Tapos after nung morning assembly biglang may haircut inspection!! Ihing-ihi na ako!
     Pagpasok sa room, agad-agad kong kinuha yung classpass at nagpaalam. Nadaanan ko yung chair ni Louisse. Nandun yung bag niya, pero wala siya. Hindi kaya nagskip yun ng klase? Hindi kaya siya mapagalitan? o kaya naman hanapin?

¥©©¥

     Pagkatapos kong umihi, naghugas ako ng kamay. Through the mirror, simula nung pumasok ako hanggang ngayon, hindi pa rin tapos yung nasa cubicle sa unang-una pagpasok sa pinto.
     “HMM!” May lalaking umungol . Iba na to ah! Kaso, umagang-umaga diba?! Sana hindi dito sa school eh. Ewan ko ba! Naiinis ako kapag dito nila sa school ginagawa yung ganun!
     Kinalabog ko yung pinto sa kabilang cubicle. Mukhang di nila iyon pinansin. Ugh! I can’t take it anymore! Binuksan ko na yung cubicle.
     “K-Karen?!” Gulat na lumingon si Louisse. Anong itsura nila?! Nakaupo lang naman yung lalaki dun sa toilet tapos nakaupo sa kanya si Louisse. Magkaharap sila. Sa itsurang yun, alam mo na kung anong ginagawa nila.
     “Ikaw. Pakalmahin mo yan.” Sabi ko dun sa lalaki. Dali-dali naman niyang tinakpan yung bukol at tumakbo palabas.
     “Anong ginagawa mo?” I asked her.
     “Nagtatanong ka pa, eh ikaw naman ang nagsabi–“
     “It was a joke!” Sabat ko.
     “Joke. Seryoso ka? Joke? Sinong nagjojoke ng ganun?! Paano ko naman malalaman na joke yun eh sobrang emotionless mo nung sinabi mo yun?!” Pasigaw niyang kinomplain.
     “Kalimutan mo na.” There’s no use in fighting over it.
     “Mauna ka na. Susunod na lang ako sa next subject.” Sabi niya bumalik na ako sa classroom.
     “Nakita mo si Louisse?” Bungad sa akin ni Joseph pagkaupo ko pa lang.
     “Nagpunta akong CR, sa tingin mo nandun siya?” Pambabara ko sa kanya. Syempre hindi ko kayang ilaglag si Louisse ng ganun-ganun na lang. Kaibigan ko pa rin siya kahit papano.
     “Ah, sorry.” Mukhang na-gets naman niya na ayaw ko siyang kausapin. Syempre kahit totoo namang nakita ko siya, hindi ko siya ilalaglag. Running for honor at team captain pa. Paano na ang basketball team kung wala siya. She’s the genius behind the victories of Denver Academy.

¥©©¥

Louisse

     Nabobother pa rin ako sa nangyari! Ugh! I can’t believe it! Nahuli ako ni Karen tapos sasabihin niyang joke lang yung sinabi niya nung nasa Randall kami!!
     Napasukan ko naman yung dalawang period before break tapos dalawang period before lunch. First period lang ang hindi ko napasukan dahil sa you-know-what.
     Sinabi ko na lang sa mga nagtatanong na sa clinic ako pumunta. Sinabi ko na lang na pagdating ko kasi sa school, nakaramdam ako ng hilo at sakit ng ulo.
     As for the guy, I threatened him not to tell anybody or else. Batchmate ko naman yun kaya he better watch out.
     “Louisse, sorry pero may meeting pa kami sa SC.” Oo nga pala. Inannounce kanina. At! VP internal nga pala si Joseph.
     “Ok lang. Bilan na lang kita ng lunch, ok? San ba yung meeting niyo?” Lagi kong ginagawa yun sa tuwing hindi siya nakakakain dahil sa mga meeting-meeting na yan.
     “Thanks! Uh, sa multi-purpose hall.” She said and we parted ways.
     Hay! Grabeh! Ang drama ng araw ko ngayon! Dahil dun gutom na gutom na gutom na ako! Agad-agad akong bumili ng pagkain para sa akin at para kay Joseph. Sobrang dami ko pa lang nabili, ang hirap tuloy bitbitin lahat!
     “Akin na.” May biglang kumuha dun sa iba kong dala. Nung nakita ko kung sino, si Karen. Galit kaya siya sa akin?..... Wait. Eh ano naman kung galit siya sa akin?!
     “Hindi, kaya ko na.” Kukunin ko na sana ulit kaso inilayo niya sa akin yung mga yun eh.
     “Akala ko ba galit ka?” I asked him.
     “Hindi ako galit. Just don’t do that anymore.” He said. Mukhang hindi yun suggestion o joke. Utos ata yun.
     “Opo, Dad!” I teased. Parang linya lang ng tatay.
     “Shut up! Nga pala, ang dami mo namang biniling pagkain? Pang-tatlong tao to ah.” Nagtataka niyang tiningnan kung gaano kadami yung binili kong pagkain.
     “Dadalan ko kasi si Joseph. May meeting ang SC eh.” His face turned blank.
     “SC?” He asked.
     “SC. Student council.” I told him.
     “Oh. Ano ka? Slave?” He asked. Ang sama ha!
     “Hindi! Syempre kasi sa sobrang busy nila dun hindi na siya makakakain. Eh di dadalan ko na lang siya.” We continued walking papuntang MPH.
     Pagdating namin sa MPH, sumilip lang ako sa pintuan tapos lumabas na si Joseph. Pagkakita niya kay Karen tiningnan niya din ako.
     “Eto na yung lunch mo.” I positively said and gave her her lunch.
     “No thanks. May food na binigay kanina sa loob.” She coldly refused. A-anong nangyari? Ba’t biglang nagkaganun?! Tumingin ako kay Karen. He just shook his shoulder. Mukhang hindi rin niya alam kung bakit ganun si Joseph.

¥©©¥

Karen

     Actually, alam ko kung bakit ganun yung babaeng yun eh. She’s mad at Louisse dahil kasama niya ako. She’s jealous. Kung tutuusin naman, umaasa lang siya sa wala. She’s not my type and besides! I’m not really looking for someone right now.
     “Well, I guess, tayo na lang ang kakain neto.” I pointed at the food. She agreed at pumunta kaming façade ng building namin. Nakaupo lang kami sa may stairs tapos kumakain.
     “Gusto ka niya eh.” She spoke.
     “Ha?” Nagulat naman ako sa kanya. Bigla-bigla na lang siyang nagsasalita ng hindi ko alam kung ano yung sinasabi niya.
     “May gusto sayo si Joseph. Siguro yun yung dahilan kung bakit galit siya sa akin. Akala niya siguro M.U. tayo.” Malungkot niyang inamin sa akin.
     “Ang so?” Wala naman akong pakialam kay Joseph eh. Pero ba’t ganun! Nadadala ako nung lungkot niya!
     “And so? And so! Tulungan mo naman akong mag-explain kay Joseph diba?!” She said. Anong ieexplain ko? Eh hindi ko naman gusto yung babaeng yun. Pakiramdam ko may iba na akong gusto eh.