Vanity

Chapter 21 - Light of my Life

[Emily POV]

Nasa hospital kami ngayon. Dumating na ang pinaka aantay na araw namin. I wear a face mask and hospital gown. Ngayon na kasi nanganganak si Vanity. Iyak sya Ng iyak at kita ko sa kanyang nahihirapan sya.

"I know you can do it."

Huminga sya Ng malalim and she try her best to push the baby. And finally, nailabas na nya ang baby. Naiiyak sa sobrang saya si Vanity Ng makita nya Ang baby nya. Nakangiti sya at hindi maipinta ang sayang nadarama nya. Binigay Ng midwife Kay Vanity Ang baby. Niyakap nya Ang iyak ng iyak nyang baby. Agad tumahan Ang baby nya ng hawakan sya Ng nanay nya. Titig na titig parin si Vanity sa anak nya.

"Vanity: Ate, Ang gwapo gwapo nya."

Oo Ang gwapo nga Ng anak nya. Kaso kamukang kamuka sya ni Gerard. Mata, ilong, buhok, Labi lahat nalang nakuha kay Gerard. Para syang duplicate ni Gerard. Wala manlang nakuha ang baby Ni isang features sa kapatid ko. Ang lakas masyado Ng dugo Ng walangyang Yun. Nakadapa sa dibdib Ni Vanity yung baby sa kanya.

"Midwife: Anong pangalan nya?"

Ngumiti si Vanity. Pinagmasdan mabuti Ang baby.

" Vanity: Edward. His name is Edward."

" Midwife: Edward. What a wonderful name."

Isang biyaya Ang batang to. Dahil Kay Edward nakita ko na ulit Ang ngiti Ng kapatid ko. Narinig ko na ulit syang magsalita. Dahil sa kanya, gumaling Ang kapatid ko.

Kinukuha na Ng midwife si baby Edward kay Vanity. Pero umiyak si Edward Ng ilayo na sya Kay Vanity kaya binalik ng midwife Kay Vanity si Edward. Natuwa kami sa nakita namin. Marahil kamuka Ni Edward si Gerard pero namana nya Ang pagiging malambing Ni Vanity.

[Vanity POV]

After 3 days nakalabas na ako sa hospital kasama ang baby ko. Ngayon andito na ako sa kwarto ko. Everything is complete. Diaper, gatas, crib. However hindi ko gagamitin yung gatas. Mas gusto kong i-breast feed Ang baby ko. Masyado Kong feel Ang pagiging Ina. Natutulog na si Edward nang pumasok si ate sa kwarto. Dala nya si Chloe. Naglalakad na si Chloe.

"Emily: Can I?"

"Sure"

Kinarga ni ate si Edward.

"Hi Chloe."

Lumapit si Chloe saken at niyapos ko sya.

"Emily: Kamusta pagiging nanay?"

"Ayos din. Masaya na nakakapagod. Ang hirap alagaan ni Edward. Hindi sya nagpapababa haha."

"Emily: Parang ikaw Lang ah."

"Hoy hindi kaya ako ganun."

"Hala ganun ka kaya."

1 hour later natulog ako. Nang makatulog ako nanaginip ako Ng masama. Napanaginipan ko Yung pinahirapan ako Ni Gerard. Sobrang linaw sa panaginip ko ang pangyayaring yun na Parang kahapon Lang nangyare. Halos araw araw ko Yun napapanaginipan. Nagigising ako basang basa Ng luha ang Muka ko.

Hindi pwede to. Hindi pwedeng mabuhay nalang ako sa takot. Kailangan Kong maging matapang para sa anak ko.

Ngayong umaga pinagmamasdan ko si Edward. Nakikita ko sa muka nya Ang mala anghel na Muka Ni Gerard. At bigla Kong naalala Ang masasayang alaala namin ni Gerard. Sa isip ko, bigla Kong nakita Ang ngiti nya. At naiinlove ako kapag nakikita ko Ang ngiti nya.

Walang kapatawaran Ang ginawa saken Ni Gerard. Pero Ng Makita ko si Edward. Yung galit ko kay Gerard, unti unting nawawala. Pinipilit ko sarili Kong magalit Kay Gerard. Pero Hindi ko magawa. I'm crazy cause I was thinking na okay Lang Ang lahat Ng dinanas ko. Kung hindi Yun nangyare lahat. Wala sana si Edward sa buhay ko. Saka kahit anong pilit Kong tanggi, Hindi magbabago Ang katotohanan na Mahal ko si Gerard.