I'm a mess (Zamora Series Book 1)

18

I texted him already na nandito na 'ko sa place na napili ko kasi malapit lang 'to sa palengke at maganda namang lugar para sa privacy at para na rin hindi ako ma-late mamaya.

Ilang minuto lang ang inantay ko at nasa harap ko na ang taong minahal ko at iniyakan ko ng lubos pero ngayon? Ewan ko, hindi ko maintindihan sarili ko ngayon kaya pumayag na rin ako sa pag-uusap na 'to.

"Umm... p'wede bang sa ibang lugar nalang tayo mag-usap?" Kakamot kamot pa siya habang sinisilip ang napili kong lugar para sa'min.

"Huh, bakit ayaw mo ba rito? Maganda naman dito kasi malapit lang sa grocery store at makakabalik 'agad ako ng maaga para hindi mo na rin ako ihatid kung sakali."

"Umm, what I mean is I want a formal and private place." Inirapan ko siya dahil sa kaartihan niya.

"Formal and private place pa daming alam!" Pabulong bulong ko pa.

"Huh?"

Hindi ko siya pinansin at naglakad na 'ko papunta sa kotse niya.

"Saan ba 'yang formal and private place mo?"

Hindi niya ako sinagot pero pumunta naman 'agad siya sa kotse niya at binuksan ang passenger seat para ayain ako na sumakay, nung una naiilang pa 'ko pero sumakay din ako 'agad para hindi masayang oras namin. Ayaw ko kasi ng special treatment.

Pagkasakay ko sa passenger seat ay 'agad niya namang sinara ang pinto at umikot papunta sa driver seat. Tiningnan ko lang siya dahil na-curious ako sa pagbabago niya sa lumipas na taon, nag-mature siya pero hindi nawala 'yung pagkamaamo niyang mukha na kinahuhumalingan ko noon pa man.

Nakapasok na siya sa kotse at nakabitan niya na rin ako ng seatbelt pero nakatingin pa rin ako sa kaniya kahit na nagsisimula na siyang magdrive.

"Don't look at me like that." Seryoso pa rin siya sa pagdadrive nang sinabi niya 'yon kaya natauhan naman ako at umiwas ng tingin  at tumingin nalang sa labas para umiwas sa kahihiyan ko.

"Huh?" Maang maangan ko pa pero bumalik din naman ang tingin ko sa kaniya.

"You look like you missed me too, hmm?"

"Loh, hindi kaya, ba't naman kita mami-miss?"

"Coz' it's true, I know you missed me but you're indenial." Nagawa niya nang lingunin ako pero napaiwas naman ako ng tingin sa kan'ya at kunwari ay kinalikot ang bag ko pero ramdam ko pa rin ang paglingon lingon niya sa'kin kaya sinuway ko siya.

"Hey tigilan mo nga 'yang paglingon lingon mo at baka madisgrasya pa tayo!"

"I can't stop myself though." Sagot niya na may halong ngisi kaya nairita ako bigla.

"Gusto mo ba 'kong makausap ng maayos o hindi?"

"Gusto po."

"Then stop. Please drive safely!" Then he freaking stopped driving!

"Why did you stopped?!"

"Sabi mo stopped kaya tumigil ako."

"The hell Dennis!"

"Fine." Tawang tawa siya sa ginawa niya bago ipagpatuloy ang pagda-drive.

"Hindi nakakatuwa!"

"I'm sorry..."

"Kapag nadisgrasya tayo rito, kahit pilay ako bubugbugin talaga kita!"

"I don't want you to get hurt but I think I want your punches."

" You're Crazy!"

"Crazy for you."

"Corny mo, manahimik kana nga!" Nanahimik naman siya at pinagpatuloy ang pagda-drive pero may times pa rin na lilingunin niya 'ko pero hindi ko nalang pinapansin.

He parked the car infront of the restau' that I don't even know kaya nang lumabas siya at papunta na sana sa pwesto ko ay 'agad kong binuksan ang pinto ng passenger seat at lumabas na papunta sa entrance ng restau', siya naman ay sumunod lang sa'kin at sinalubong naman kami ng isang crew para ituro kung saan kami p'wedeng pumwesto at pagkaupo palang namin ay inabutan 'agad kami ng menu pero hindi ko tinanggap at tiningnan ko lang si Dennis para ma-sense niya na hindi naman ako magtatagal pa pero ang mokong tinitigan lang ako at ginaya!

"Hindi ako magtatagal." Sinasabi ko 'yon habang siya tinuro nalang ang best seller ng restau' at sinabi nalang na same kami ng order niya para makaalis na ang crew.

"So, kain muna tayo bago tayo mag-usap."

"No! Papasok pa 'ko Dennis!"

"I already talked to your boss Kie, and she agreed."

"What! How come na papayag 'yon bigla?"

"I have my ways."

Magtatanong pa sana ako pero napansin kong parating na ang crew'ng may dalang foods at naglapag ng pagkain sa mesa kaya napatigil ako at inantay ang pag alis niya.

"Let's eat."

Wala akong naging palag dahil inuunahan niya 'kong mag-decide na ikinairap ko.

"Habang kumakain tayo ay pag-usapan na 'agad natin 'to para saglit lang tayo!"

"Why so hurry?"

"I don't wanna waist my time, as if naman na magkakabalikan pa tayo."

"I'm sure we will."

"How sure you are?"

Tinitigan niya lamang ako saglit at nagpatuloy na ulit sa pagkain kaya napasubo na rin ako dahil baka hindi ko ito matapos 'agad dahil mabagal akong kumain.

Tahimik lang kaming dalawa na animo'y may kan'ya kanyang mundo sa isipan na hindi ma-voice out pero siya na rin mismo ang nagputol nito dahil tapos na siyang kumain!

"I'll wait for you."

"Hey! Just take your time."

Paano ba naman nagmamadali na 'kong kumain dahil siya tapos na at ako nangangalahati palang pero nang ma-realize ko na hindi na 'ko papasok ay binagalan ko rin ang pagkain para manamnam ko naman ang sarap nito.

*Kring kring kring

"Excuse me."

Tinanguan ko lang siya nang sumulyap siya sa'kin para sagutin ang tawag sa kanya.

Natapos na 'ko sa pagkain ko at nag-antay pa ng kaunti kay Dennis pero ilang minuto na ang lumipas hindi pa rin siya nabalik kaya tumayo na 'ko upang puntahan siya.

Nilabas ko ang phone ko para sana i-text or tawagan si Dennis pero biglang may bumundol sa'kin at naihulog ko ang cellphone ko kaya 'agad ko itong pinulot at hinarap ang taong bumundol sa'kin pero na-star struck ako bigla.

"I'm sorry miss."

Gosh, bakit ako kinakabahan? Hindi naman siguro dahil afam siya diba? Sadyang nagulat lang talaga ako kung sino ang taong nakabunggo sa'kin at ang kanyang sea green eyes na sadyang bumihag sa'kin.

^_^

To be continued...