I'm a mess (Zamora Series Book 1)

19

"Kie, what's wrong?"

Nakatayo pa rin ako rito at parang sira kung makatitig sa kaharap ko, hindi ko kasi matanggal ang paningin ko sa maganda niyang mga mata kaya hindi ko na napansin si Dennis na dumating na pala.

"Hey, you okay?"

Napakurap pa 'ko nang tanungin niya 'ko kung okay lang ba ako at ako naman parang timang na nakapunta sa ibang mundo at nakatulala lang kaya umayos ako ng tindig pati buhok ko ay inayos ko na rin, baka kasi lalo akong magmukhang dugyot dito.

"Huh? Yes of course!...wait I remember you!....demongel!!!"

"My name is not like that...Jackie, right?" Tumaas ang kanyang dalawang kilay na animoy natutuwa pa sa ipinangalan ko sa kan'ya kaya lalo akong napapatitig sa mala-angelic and demon face niya in short demongel look hihi...

Hindi ko na nga pansin si Dennis na kanina pa pala nakatingin kung hindi pa sinulyapan nitong si demongel kaya napalingon tuloy ako sa kanya.

"Owww... Dennis you're here na pala?"

"Yeah, kanina pa" bored niyang sagot.

"Hey Jackie, I'm sorry for what happened. I need to go, see you around."

Then napalingon ulit ako kay demongel nang bigla siyang nagsalita upang magpaalam sa'kin na may kasama pang tapik sa balikat. Aakalain mo lang na tropa.

Sinundan ko siya ng tingin kasi hindi ako maka-move on sa sea green niyang mga mata na ngayon ko lang na-notice dahil no'ng meeting namin ay dim ang lights kaya medyo dark ang paligid at mayroon lang kasing kakaunting lamp kaya hindi ko na pinag aksayahan ng panahon ang mata niya 'tsaka ilang rin kasi ako sa kan'ya no'ng meeting kaysa ngayon na sobrang liwanag at may dahilan akong titigan  siya he he...

"Closed your mouth please, baka pasukan 'yan ng langaw."

Hindi ko alam kung nakanganga ba talaga ako nang sabihin 'yon ni Dennis dahil bigla nalang siyang  dumaan sa harap ko at halatadong may inis sa sarili kaya sinundan ko na siya sa aming dating pwesto.

"Nakanganga ba talaga ako?"

"What do you think?"

"Hey, ako ang nagtatanong then magtatanong ka rin. Answer me first!"

"Tsss... aren't we gonna talk 'bout our own?"

"Huh?"

Hindi ko siya na-gets sa part na 'yon kaya takang taka ako sa pinagsasabi niya ngayon.

"Huh?" He mocked

"Ano ba kasi 'yon?!"

"Tsss...masyado kang lutang sa lalaking 'yon, bakit sino ba 'yon?? at wala ka sa mundong 'to?"

"Pinagsasabi mo?!"

He relaxed himself were he seated then crossed his arms to his chest kaya napaupo rin ako sa pwesto ko.

"Siya ba 'yong kasama mo last time?"

"What!? Noooo!...of course not!?" I'm not sure what I'm talking about right now!!!

"Hmm...so there's another guy then?"

"Ano bang pinagsasabi mo?!! Last time na kasama ko is yung boss ko and the guy I'm with kanina is 'yong ka-meeting namin kahapon!"

Bakit ba kailangan ko pang mag-explain dito!!!! Nakakabwisit!!!

"It means na dalawa ang kasama mo noong araw na 'yon?"

Nagtatanong pa eh halata namang sure siya sa sinasabi niya ngayon!

"Oo!!... E ano naman ngayon, wala namang masama d'on 'tsaka meeting 'yon!"

"Why so defensive?"

"Hindi naman ako defensive!"

"You. Are. Defensive."

"I'm not."

"Be the indenial queen, then."

"I'm not."

"Ang tigas mo talaga kahit kailan, hindi nagpapatalo 'no?"

"Wait nga?! Mag-uusap ba tayo about sa reason mo o it's your another reason para makatakas sa explanation mo ngayon?!"

Seryoso lang siyang nakatingin sa'kin at mukhang may malalim na iniisip.

"So...you two have endearment?"

Aakalain kong nag-iisip na siya ng reason niya pero ang mokong hindi pinansin ang mga sinabi ko at ang lakas pang magtanong about sa endearment?!

"What endearment?!!!"

"Ohhh my bad, okay I'll explain it to you. The guy who's your boss had endearment to you which is 'baby' then you had an endearment to the guy who had sea green eyes which is "demongel?" What the heck! Ang dami nitong alam ako nga hindi ko napansin 'yon!

Ang attentive naman po pala, kalerki naman nito!

"The hell Dennis, saan mo naman nakuha 'yang idea na 'yan?"

"Kalkula ko lang." sabay kibit balikat.

"Whatever Dennis!"

Inirapan ko siya at akmang tatayo na nang bigla siyang nagtanong

"Where are you going?"

"I'm going home, you're waisting my time here!"

"Hey, okay fine. I'm sorry, I didn't mean to say those words either to asks, lets just forget it."

"Para kang imbistigador. Ang daming nalalaman!"

"Marami lang talaga akong tanong sa isip ko na gusto kong i-voice out, pero don't mind it, I can endure."

"Ano ba kasing mga tanong 'yan?"

"Nothing. I think, I'm overthinking."

"Sure ka na bang hindi mo sasabihin 'yan lahat?"

"Don't mind me, it's just me."

"Sige ikaw bahala."

Tinitigan ko muna siya bago ako umayos ng upo at naghihintay ng sasabihin niya pero hanggang ngayon tahimik pa rin siya at ang lalim ng iniisip kaya nagpasiya na 'ko na basagin ang katahimikan.

"So...anong gagawin natin dito? Tutulala?"

He sighed and then face me with his serious looks that really intimidate me but I mirror his face just to act that I'm not intimidated right now.

"I'll explain everything and you just shush your mouth and listen carefully so that you don't misunderstood it."

"Seriously?"

"Yes!"

"How about my reaction?"

"My goodness Jackie, I'm serious here!"

"I'm serious too?!"

"Just shush your mouth and listen. After me you can judge it!"

"Okay, whatever!"

Kung sa bagay kailan kong marinig ang mga explanation niya para hindi na ako mag-isip pa ng kung ano ano

Kailangan ko ring malinawan para matuldukan na ang aming nakaraan.

^_^

To be continued...