Glimpse of an Aching Heart (Novelette)

Chapter 20

Chapter 20

Nanginginig ang mga tuhod ni Isaiah habang tahimik na nakamasid sa dalawang naghahalikan sa kanyang harapan. Pakiramdam niya ay nanghihina siya sa kanyang nakita. For the second time around, Isaiah felt the taste of betrayal to the person she trusted the most.

Hindi niya napansing kusang nahuhulog ang mga luhang kumawala sa kanyang malungkot na mga mata. Marahan itong yumuko at umalis sa punong narra. Bawat paghakbang ng dalaga ay katumbas ng sakit at kirot na nararamdaman nito sa puso niya.

Namamaga ang kanyang mga matang bumalik sa kanilang mesa. Pinaulanan siya ng mga tanong ng dalawa nitong kaibigan dahil sa kanyang hitsura. Ngunit walang nakuha silang sagot mula kay Isaiah na nakatulala sa hangin at nakikinig sa musika na kinakanta ng banda.

"Honey, why you calling me so late? It's kinda hard to talk right now Honey, why you crying, is everything okay? I gotta whisper 'cause I can't be too loud~"

Nahirapan ang dalagang i-digest sa kanyang isipan kung bakit nagawa ng binata ang magsinungaling sa kanya. Kung alam lang niya sana noong una, baka naagapan pang mahinto nito ang nararamdaman niya para kay Aubren. 

He lied for his own interest. For what? Isaiah thought Aubren really manipulate her. Kating-kati na ang dalaga kausapin si Aubren at komprontahin ang katotohanang gusto niyang malaman mula sa bibig nito.

"Well, my girl's in the next room. . . Sometimes I wish she was you I guess we never really moved on. . . It's really good to hear your voice saying my name it sounds so sweet~"

She has bunch of questions why Aubren lied to her. Nag-hi-hysterical na siya at hindi mapalagay sa kanyang inuupuan. Kinukulit parin siya ng kanyang mga kaibigan ngunit kahit tingin lang ay hindi magawa ni Isaiah. Bumabagabag sa kanya ang totoong namamagitan nina Aubren at Abby.

They're getting married soon, and Isaiah was not aware of it. Sa halip ay tinago ng lalaki ang katotohanan sa kanya. She felt hurt and thought Aubren is a traitor. Gusto niyang magwala sa galit at sakit ng dinulot nito sa buong sistema niya.

"Coming from the lips of an angel. . . Hearing those words, it makes me weak. . . And I never wanna say goodbye. . . But, girl, you make it hard to be faithful. . . With the lips of an angel~"

Finally, Isaiah watched him walking towards her direction. Nakikita niya iyon sa gilid ng mga mata niya at sigurado siyang si Aubren ito. Nang marating na nito ang kanilang pwesto, lumitaw ang napakapekeng ngiti ni Isaiah dahilan na matigilan si Aubren. Bago pa man ito magsalita ay inunahan na siya ng dalaga. 

"We need to talk, Aubren."

Aubren smiled at her like nothing happened at the balcony with his fiancee.

"That's what I am supposed to say."

Dinala ng binata ang dalaga sa sariling kwarto nito. Hindi maipagkaila ang linis at ganda ng sariling silid ng binata. Napamangha si Isaiah mula sa kanyang kama, may kalakihang bookshelf sa gilid ng study table at iba pang bagay na makikita sa kanyang kwarto.

Isang nakakabinging katahimikan ang namayani sa kanilang dalawa. Nakaupo sa gilid ng kama si Isaiah habang nakahilig ang lalaki sa kanyang swivel chair. Malayo ang paningin ng babae. Nagkaroon ng malaking tsansa ang binatang titigan si Isaiah.

Aubren feel sorry for her. Alam na nito kung anong binabalak ng mga magulang niya at sangkot doon si Abby. They took the celebration as an advantage to announce the public about the upcoming wedding with Abby Villafuerte.

"Gusto kong malaman kung sino talaga si Abby sa buhay mo. You both look like more than just a friend as what you've told me. Please, enlighten my mind. I want to know the truth." diretsahang sinabi ng dalaga.