Αισθησιακή θυσία

Η πεθερά

Έδεσα άλλον έναν κόμπο την γραβάτα του.

- Θα κατέβεις κάτω σήμερα;

Με ρώτησε σοβαρός.

Κούνησα αρνητικά το κεφάλι μου και του έφτιαξα τον γιακά.

- Είναι η μητέρα μου κάτω. Θα θέλει να σε γνωρίσει.

- Επίσης κάτω είναι η υπόλοιπη σου οικογένεια που δεν θέλουν ούτε ζωγραφιστή να με βλέπουν. Οπότε συγνώμη.

Ο Μποράν τοποθέτησε τα χέρια του στις τιράντες του νυχτικού μου.

- Βγάλτο αυτό και κατέβα. Είσαι η γυναίκα μου και η θέση σου είναι δίπλα μου. Είσαι η κυρία αυτού του σπιτιού. Δείξτο.

- Το λες με μεγάλη ευκολία. Ένα φτωχό κορίτσι είμαι Μποράν που δεν ανήκω καν σε αυτόν τον τόπο. Δεν γεννήθηκα εδώ, ούτε έχω προγόνους εδώ. Ούτε έχω κάτι για να σεβαστούν. Απλά έτυχε να βρεθώ εδώ. Και με μισούν για αυτό. Δεν αντέχω τα βλέμματα τους.

Ένιωθα τα δάκρυα να κυλάνε αργά στα μάγουλα μου αλλά σε μεγάλη ποσότητα.

- Σταμάτα να κλαις. Δεν αξίζει για αυτούς.

- Δεν καταλαβαίνεις Μποράν! Όλη η Ρας αλ Καΐμα με μισεί! Δεν έχω κάνει τίποτα κακό και με μισούν! Όλοι τους.

Ο Μποράν με έκλεισε στην αγκαλιά του. Δεν μπορούσε τουλάχιστον να μου πει πως έκανα λάθος; πως όλο και κάποιος με συμπαθούσε λιγάκι;

Τι είχα κάνει και με κοιτούσαν έτσι; γιατί δεν με αγαπάει κανένας πλέον; δήθεν με σέβονται και από μέσα τους εύχονται να εξαφανιστώ. Η παρουσία μου τους είναι αφόρητη και δεν προσπαθούν να το κρύψουν.

- Θα πω να μας φέρουν φαγητό στον κήπο.

Μου είπε τελικά χαμογελαστός και χάιδεψε το πρόσωπο μου.

- Σε ευχαριστώ που είσαι καλός.

- Το κέρδισες.

Σήκωσα τα μάτια μου πάνω του γεμάτη απορία. Με ποιο τρόπο κέρδισα την καλοσύνη του;

...
...
...

Σήκωσα τα μάτια μου στον ήλιο και τα έκλεισα απολαμβάνοντας την ζεστασιά του. Εκτός από τον ήλιο ένιωθα και τα μάτια του Μποράν πάνω μου όλη την ώρα.

- Είναι και στην Αμερική τόσος ωραίος ο ήλιος;

- Μάλλον, δεν το έχω προσέξει.

Μου είπε με γεμάτο το στόμα και αλειψε άλλη μια φέτα με μαρμελάδα.

- Πάντα ήθελα να πάω στην Αμερική. Στο μέρος όπου γεννήθηκα. Οι γονείς μου μοιάζει εχουν πει χιλιάδες ιστορίες για την ζωή τους εκεί.