Αισθησιακή θυσία

savage

Νουλιφέρ Pov.

  Με έσπρωξε με δύναμη μέσα στο δωμάτιο και έκλεισε την πόρτα πίσω μας. Θύμωσε τόσο πολύ επειδή με είδε να κλαίω στην αγκαλιά του Κάαν έτσι; ήταν λάθος αυτό που έκανα, όμως δεν ήξερα οτι θα τον ενοχλούσε τόσο.

- Γιατί είσαι τόσο θυμωμένος;

  Τον ρώτησα διστακτικά.

- Εσύ γιατί λες;

   Μου είπε μέσα από τα δόντια του. Τα μπλε του μάτια είχαν γίνει πάγος και με κοιτούσε λες και ήμουν ο χειρότερος εχθρός του

- Συγνώμη. Μια αγκαλιά ήταν. Εξάλλου ο Κάαν έχει σταματήσει να νιώθει πράγματα για μένα. Τώρα με βλέπει μόνο ως κουνιάδα του. Μου το έχει πει.

- Και εσύ ηλίθια τον πίστεψες!

    Με είπε ηλίθια...ναι με είπε και το εννοούσε.

Μάλιστα. Η καλοσύνη του τελείωνε εκεί που δεν μπορούσα να του κάνω όλα τα χατίρια.

- Ναι. Ήταν ειλικρινής μαζί μου από την αρχή.

- Αλήθεια; Δηλαδή από την αρχή σου είπε πως το μόνο που θέλει είναι να σε πηδήξει;

    Δεν θα απαντούσα σε αυτό. Έπρεπε να ηρεμήσει. Θα λογικευόταν κι όλα θα έφτιαχναν μεταξύ μας.

- Μποράν...

   Σήκωσα το χέρι μου και χάιδεψα το μάγουλο του. Όμως δεν κατάφερα να σταυρώσω λέξη με αυτά τα μάτια που ήταν σαν να με μισούσε.

- Είσαι γυναίκα μου! Δική μου γυναίκα. Κανενός άλλου!

      Έπιασε τους καρπούς από τα δυο μου χέρια και τα έσφιξε όπως ποτέ άλλοτε. Βρέθηκα στο κρεβάτι με τον Μποράν από πάνω μου να προσπαθεί να μου ανοίξει τα πόδια μου.

- Δεν θέλω!

   Του είπα απαλά αλλά συνέχισε την προσπάθεια.

- Αυτό δεν φτιάχνει τα πράγματα Μποράν. Είναι λάθος.

- Όχι Νουλιφέρ. Δεν είναι λάθος. Είσαι γυναίκα μου! Είναι δουλειά σου.

- όχι όταν δεν το θέλω. Είμαι έγκυος! Σεβάσου αυτό τουλάχιστον.

     Κάρφωσε τα μάτια του στα δικά μου. Έπαιρνε βαθιές ανάσες από το θυμό.

   Δεν είπε κάτι άλλο σηκώθηκε από το κρεβάτι κοιτώντας με με μίσος.

Τι λάθος έκανα και με μίσησε κι ο Μποράν;

     Χάιδεψα την κοιλιά μου τρυφερά και κατάφερα να σηκωθώ πάλι.

- Το ξέρω ότι είμαι γυναίκα σου Μποράν. Όπως ξέρω κι ότι με αγαπάς. Και τώρα είσαι θυμωμένος με πολλά.