Αισθησιακή θυσία

Άνδρες με απειλές

Μου είχε κοπεί η λαλιά, ήθελα να μιλήσω αλλά τι να έλεγα σε έναν τρομαχτικό άνθρωπο που κρατούσε το όπλο δυο εκατοστά μακριά από το μέτωπο μου?

- Μη! Σας ικετεύω μη!

είδα την μητέρα μου να κατεβαίνει άρων αρων τα τσιμεντένια σκαλιά που οδηγούσαν στο επάνω σαλόνι. Το πράσινο μαντίλι της είχε πέσει στους ώμους της με αποτέλεσμα τα κατάμαυρα μαλλιά της να την κάνουν να μοιάζει με ηρωίδα από αρχαίο ελληνικό δράμα.

- Σας παρακαλώ μη βλάψετε την κόρη μου. Είναι παιδί, δεν φταίει σε τίποτα.

Η μαμά μου με έσφιξε στην αγκαλιά της και με απομακρυνε με σταθερά βήματα από τον Μποράν Ραχμάν.

- Το αίμα ξεπληρώνεται με αίμα κυρά μου.

Άκουσα να λέει μια βαριά βραχνή φωνή πίσω μας, με τρόμαζε αυτή η φωνή, δεν είχε καθόλου τρυφερότητα ή καλοσύνη, έβγαζε μόνο μίσος και θυμό.

Η μαμά μου έκανα ένα ακόμα βήμα πιο τρομαγμένη αυτή τη φορά. Ήθελα να ρωτήσω τι συμβαίνει , γιατί έρχομαι σπίτι μου και δυο άντρες μας απειλούν;

- Όχι με αίμα παιδιών όμως!

Του είπε μέσα από τα δόντια της η μαμά μου και με έβαλε από πίσω της για να με προστατέψει.

- Δεν χρειάζεται να χυθεί αίμα αθώων αν μας πεις πού πήγε ο βρωμιάρης ο γιος σου την αδερφή μου.

Είπε με ήρεμη φωνή ο Μποράν και έβαλε το όπλο πίσω στην ζώνη του κατάμαυρου παντελονιού του, όπως οι άντρες που δείχνουν στην τηλεόραση εκείνες οι ξένες σειρές , μόνο το μαλλί του ήταν απεριποίητο.

- Σας ορκίστηκα στην ζωή των παιδιών μου, δεν ξέρω! Ορκίζομαι και στον Αλλάχ τώρα μπροστά σας, δεν ξέρω πού είναι ο Σελίμ. Είναι καλό παιδί δεν θα κάνει κακό στην κόρη σας.

Λοιπόν όλο αυτό γινόταν για τον Σελίμ; αποκλείεται ο Σελίμ να είχε κάνει κακό στην κόρη των Ραχμάν, γιατί να το κάνει αυτό; Ο Σελίμ δεν θα έκανε ποτέ κάτι κακό.

Τα μάτια μου ήταν στραμμένα στον Μποράν Ραχμάν που στάθηκε χαλαρός στην πόρτα λες και του ανήκε το σπίτι. Οι πλούσιοι έκαναν ό,τι ήθελαν και σε αυτή την περιοχή ο πλουσιότερος άνθρωπος ήταν ο Ασίντ Ραχμάν, μπορούσε να μπαίνει σε σπίτια αθώων και να αρχίζει να τους απειλεί.

- Το θέμα δεν είναι να μην της κάνει κακό κυρά μου...

Είπε ο Ασίντ Ραχμάν και την κοίταξε με ένα παγερο βλέμμα. Ήταν από μόνος του τρομαχτικός, ογκώδης, με κατάλευκο μούσι, με γκρίζα μαλλιά, κατάμαυρα μάτια και μελαμψό δέρμα. Με λίγα λόγια δεν είχε καμιά σχέση με τον γιο του.