Αισθησιακή θυσία

χαμένη σαντιγί

  Βγήκα από το αυτοκίνητο με τη μια μη μπορώντας άλλο αυτή τη ψυχρή του στάση. Μπήκα στο σπίτι πιο γρήγορα από τον Μποράν.

   Ήταν όλοι μαζεμένοι στο σαλόνι, καλά σιγά μην πήγαινα κι όλας.

  Σήκωσα το φόρεμα μου και έτρεξα κατευθείαν στο δωμάτιό μου. Εκεί όλα μου τα δάκρυα βγήκαν ελεύθερα με μιας.

   Γιατί έπρεπε  να συμβαίνουν αυτά; γιατί ντρόπιασα τον Μποράν;

   Έπεσα στο κρεβάτι κλαίγοντας με λυγμούς. Χτύπησα δυνατά το κρεβάτι με τη γροθιά μου από τα νεύρα! Δεν έπρεπε να τα ζω αυτά! Δεν ήθελα τίποτα από αυτά.

- Έι έι!

   Ένιωσα τα δυνατά και μεγάλα χέρια του Μποράν να με τραβάνε προς τα πάνω και μετά να με κλείνει στο στήθος του.

- Σςςς... Δεν είναι τίποτα μικρή μου.

- Συγνώμη Μποράν!

   Κρατήθηκα από την μπλούζα του και ξέσπασα πάλι.

- Εσύ δεν φταις πουθενά Νουλιφέρ. Ο αδερφός μου δεν προσπαθεί να το κρύψει και πολύ.

- Σε ντρόπιασα.

   Ο Μποράν με φίλησε στοργικά στο μέτωπο για να με ηρεμήσει.

- δεν με ντρόπιασες μικρή... Ο Κάαν με στεναχώρησε. Τον λυπάμαι και ταυτόχρονα θέλω να του δώσω μπουνιά.

- νόμιζα πως θύμωσες μαζί μου;

- Ήταν ηλίθια θολούρα της στιγμής... Νόμιζα... Για ένα δευτερόλεπτο...φαντάστηκα...

   Δεν το συνέχισε. Σήκωσα το κεφάλι μου και τον κοίταξε. Τι φαντάστηκε; ότι θα τον απατούσα;

Αυτό πίστευε για μένα; του ήμουν πιστή! Δεν θα απατούσα ποτέ, προτιμώ να πεθάνω παρά να απατήσω τον άντρα μου.

- Δεν είμαι τέτοια Μποράν. Ο Αλλάχ δεν θα με συγχωρούσε ποτέ αν έκανα αυτό που φαντάστηκες. Κι ούτε που θα μπορούσα ποτέ να σκεφτώ. Αηδιάζω. Εγώ εσένα παντρεύτηκα, εσύ με έκανες γυναίκα και θα σου είμαι πιστή μέχρι να πεθάνω. Ό,τι κι αν γίνει σου ορκίζομαι πως θα είσαι ο μοναδικός! Μόνο δική σου είμαι Μποράν.

       Πήρα το χέρι του και το έβαλα πάνω στην κοιλιά μου

- Σου το ορκίζομαι στο παιδί μας.

   Το πρόσωπο του Μποράν ηρέμησε όταν του το είπα αυτό. Δεν χρειάστηκε να του πω κάτι άλλο, με πήρε πάλι στο στήθος του και άρχισε να φιλάει τα μαλλιά μου τρυφερά.