Αισθησιακή θυσία

Κοσμηματοπωλείο

Γύρισε να με κοιτάξει ήρεμος αυτή τη φορά. Ξελαφρωμένος

- Τέλος πάντων, περασμένα ξεχασμένα. Αυτό δεν πρόκειται να ξανασυμβεί. Κι εγώ δεν πρόκειται να γίνω σαν τον πατέρα μου.

   Έβαλε το χέρι του πάνω στην κοιλιά μου και την χάιδεψε κυκλικά με στοργή, ίσως να είχε γίνει ήδη πατέρας, και ίσως να το αγαπούσε το μωρό.

- Για αυτό θέλω να πάμε στην Αμερική. Δεν θέλω ο γιος μου να δει αυτή τη χώρα.

- Δεν πρόκειται... Δεν θα τον άφηνα στιγμή στην οικογένεια σου μετά από αυτό...

    Ο Μποράν έσκυψε και φίλησε απαλά το μέτωπο μου. Έκλεισα τα μάτια μου και έπεσα στο στήθος του να ηρεμήσω μετά από όλο αυτό.

     Με πήρε από τη μέση και αρχίσαμε να περπατάμε πάλι.

- Μωρό μου , κάπως έτσι είναι και οι ΗΠΑ, αλλά με λιγότερη ζέστη.

  Κοίταξα τριγύρω μου, παντού τσιμεντένια κτήρια, ουρανοξύστες, τουρίστες με ακριβά ρούχα, πανάκριβα αυτοκίνητα, γυναίκες που δεν φορούσαν σχεδόν τίποτα.

- Να φανταστώ εκεί δεν νοιάζονται και πολύ αν θα τους τιμωρήσει ο Αλλάχ.

- Έλα μωρό μου, Ο Αλλάχ είναι στο μυαλό σου. Ζήσε εδώ και αστην την μεταθανάτια ζωή για μετά τον θάνατο σου.

  
    Με τράβηξε από το χέρι βίαια και ξαφνικά βρέθηκα να περιτριγυρίζομαι από διαμάντια, ρουμπίνια, χρυσό. Όλα έλαμπαν εδώ πέρα.

   Ήταν το μεγαλύτερο κοσμηματοπωλείο που είχα δει ποτέ μου. Και είχε υπέροχα κοσμήματα, όλα τους ελαμπαν!

   Μου είχαν βγει τα μάτια έξω.

- Τίποτα δεν είναι πιο όμορφο από σένα μικρή μου.

  Μου είπε στο αυτί ψιθυριστά κάνοντας με να χαμογελάσω.

- Διάλεξε όποιο Θες.

  Γέλασα κοροϊδευτικά και έκανα να φύγω. Με κράτησε όμως τοποθετώντας τα χέρια του στην κοιλιά μου.

- Είναι από τα λεφτά μου μικρή, τα λεφτά που έχω δουλέψει. Δεν έχουν να κάνουν με τους Ραχμάν.

    Με φίλησε στο λαιμό και μετά με πήγε μια βόλτα να εξερευνήσουμε το κοσμηματοπωλείο. Τα ήθελα όλα!

  Το μάτι μου έπεσε σε ένα κολιέ, για την ακρίβεια σε μια μικρή περιουσία. Ήταν σαν ένα μικρό δάκρυ πάνω σε ένα ματωμένο ρουμπίνι σε σχήμα φτερού.