Truth or Dare (Dutch)

D R I E-E N-T W I N T I G

Als we even later allemaal zijn bijgekomen moeten we toch maar eens aan de schoonmaak. Ik wil dit absoluut niet morgenochtend hoeven doen, dan wordt het echt een race tegen de klok. Lize is bezig de bekers op te ruimen en de flessen te verzamelen. Stef haalt de stofzuiger door de kamer met Jurre -die een dweil vastheeft-  in zijn kielzog. En zelf ben ik de banken en de bijzettafel aan het afnemen met een natte doek.
Doordat we het met elkaar hebben gedaan zijn we binnen een kwartier klaar. De mannen zetten de meubels op zijn plaats terwijl Lize en ik de lege flessen in de bijkeuken zetten.
'Even wachten,' zegt Lize terwijl ze mijn arm vastpakt. 'Wat vond je van vanavond?'
'Apart... Ik vond het apart en had dit totaal niet verwacht.'
'Ik ook niet,' zegt ze terwijl ze naar de grond kijkt, 'Positief apart of negatief apart?'
'Beide. Toen de adrenaline hoog lag, vond ik het geweldig maar nu alles is afgelopen en ik alles probeer te beseffen, heb ik een heel raar gevoel.'
'Ik begrijp je. Zelf heb ik dat ook wel een beetje. Ik vond het super fijn en voelde me vreselijk geil in het begin maar nu ben ik bang dat het onze vriendschap kapot gaat maken.'
Ik kijk haar verward aan. 'Daar ben ik niet bang voor. De meesten van ons waren zo dronken toen ze seks hadden, dat ze zich morgenochtend nog vrij weinig zullen herinneren. Ik ben alleen bang dat dit soort dingen zich gaan herhalen en ik weet niet of ik dat wel wil.'
'Je bedoelt dat het een terugkomend onderdeel van onze zuipavond gaat worden.'
Ik knik.
'Kunnen we zelf een stokje voor steken toch?'
'Ik hoop het,' zucht ik.

We lopen weer richting de woonkamer waar de jongens op ons aan het wachten zijn. Stef staat al klaar met de jas van Lize, die ze aan doet.
'Klaar om te gaan?'
Ze knikt, geeft mij nog een laatste knuffel en dan vertrekt ze samen met Stef.
'Bedankt voor vanavond!' zegt Stef met een knipoog terwijl ze vertrekken.
Jurre doet de deur dicht en trekt me stevig tegen zich aan.
'Zullen wij zo dan ook maar naar boven gaan?'
Er spoken allemaal vragen door mijn hoofd maar ik ben eigenlijk te moe om erover na te denken. Ik knik naar Jurre en loop daarna samen met hem naar boven. Op de overloop blijven we beide even stil staan. Wat gaan we nu doen?