Η Επιλογή

19.Και για πες καλή η μικρή;

•Μάνος•

ΈΛΕΟΣ

ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ

ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ ΦΕΤΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΩ ΧΑΛΙΑ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ;;;

Βγαίνω έξω με νεύρα και ακούω τον Κυριάκο να λέει το όνομα μου.

"Τι θες;" του λέω απότομα
"Τι έχεις εσύ;"
"Απλά δεν μου άρεσαν οι καθηγητές μας φέτος. Πανεπιστήμιο είναι αυτό; Άλλους δεν είχαν να βάλουν;"
"Ναι έχεις δίκιο αλλά τώρα λέγε γιατί έχεις όντως νεύρα; Από πριν τα είχες"

Ωχχ να και η ανάκριση και δεν έχω όρεξη σήμερα.

"Έγινε κάτι με την Ειρήνη;" μου λέει
"Όχι δεν έγινε και τώρα που είπες Ειρήνη ας την πάρω τηλέφωνο να πάμε για κανένα καφέ. Θα έρθεις;"
"Ναι ρε εννοείται. Περιττό να σου πω ότι εφόσον δεν έχεις νεύρα κερνάς!"
"Α ρε τσιγκούνη καλά θα κεράσω εγώ" λέω γελάω και τον χτυπάω χαλαρά στην πλάτη.

Καιρό είχα να κάνω έτσι με τον Κυριάκο.

Αυτά τα νεύρα μου φταίνε για όλα...

Βγάζω το κινητό μιλάω με την Ειρήνη και της προτείνω να έρθει μαζί μας.

"Εντάξει θα έρθω να σε πάρω τώρα μαζί με τον Κυριάκο" της λέω και το κλείνουμε.

Μπαίνουμε στο αμάξι βάζω δυνατά την μουσική και χορεύουμε σαν παραπληγικα χταπόδια.

"Καλά τα πάτε εσείς έτσι;"
"Ε ντάξει με νευριάζει λίγο που βγαίνει γιατί είναι και μικρή ΑΣΕ για τον άλλον τον χλεχλε!"
"Τι λες ρε μαλακά; Η Ειρήνη στην ηλικία μας είναι αφού! Και ποιος χλεχλες;"

ΑΜΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ ΕΛΕΓΕ

"Ναι ναι σωστά στην ηλικία μας είναι το ξέχασα" προσπαθώ να δικαιολογήσω την προηγούμενη μου απάντηση
"Και ποιος χλεχλες;" λέει και με κοιτάει περίεργα.

Λογικό...
Το περίμενα...

"Αυτός μωρέ ο τέτοιος" λέω μη ξέροντας τι άλλο να απαντήσω
"Για ποια έλεγες;"

Το κατάλαβε...

Τον κοιτάω κάπως δειλά.

"Λέγε Μάνο για ποια έλεγες γιατί για την Ειρήνη δεν έλεγες σίγουρα και προχθές που σου είπα να βγούμε μου είπες ότι έπρεπε να βρεις μια μικρή! Έμπλεξες με καμία μικρούλα και δεν θέλεις να το μάθει η Ειρήνη;" μου λέει
"Όχι δεν έμπλεξα με καμία μικρούλα απλά νοικιάζω μαζί με μια κοπέλα!"
"Από πότε;" φαίνεται σοκαρισμένος
"Έχει λίγες μέρες" λέω ειλικρινά

Επικρατεί μια νεκρική ησυχία μέχρι που αποφασίζει ο βλάκας να την χαλάσει.

"Και για πες καλή η μικρή;"

Θα τον χτυπήσω...

"Δεν είναι για τα μούτρα σου!"
"Χαχαχαχα σου αρέσει η μικρή εε;" λέει και γελάει σαν χαζοχαρούμενο
"Όχι δεν μου αρέσει απλά είναι κόρη του φίλου του πατέρα μου οπότε δεν είναι για ΤΑ ΜΟΥΤΡΑ ΣΟΥ!"
"Άστα αυτά σε μένα δεν πιάνουν!"

Βλάκας!

"Σου αρέσει η μικρή ρε παραδέξου το!"
"Όχι δεν μου αρέσει!"
"Ναι!"
"Όχι!"
"Κι όμως! Ασε με να μαντέψω! Ψηλή ξανθιά με ωραία πράσινα όχι όχι γαλάζια μάτια και μέση δαχτυλίδι! Έτσι; Το αντίθετο από την Νικολέτα! Όπως πάντα..."

Αχ αυτή τώρα τι μου την αναφέρει;

Άλλη όρεξη δεν είχα!

Αν και πλάκα πλάκα η Ιωάννα έχει τα ίδια χρώματα και στυλ με την Νικολέτα.

Αλλά η Ιωάννα είναι γυναίκα και μάλιστα όμορφη ενώ η Νικολέτα είναι κοριτσάκι ακόμα.

"Καμία σχέση και τώρα σκάσε γιατί η Ειρήνη πλησιάζει!" λέω κι μου δείχνει ότι έραψε το στόμα του.

Καιρός ήταν!

Δεν μπορούμε απλά να ακούμε μουσική όταν είμαστε στο αυτοκίνητο; Πρέπει να μιλάμε κιόλας;

"Που πάμε;" λέει η Ειρήνη
"Θα δεις" της λέω και την κοιτάω μέσα από το καθρέφτη χαρίζοντας της ένα χαμόγελο.

Είναι όμορφη εξωτερικά. Αλλά εσωτερικά όχι και τόσο... Ελπίζω να αλλάξει αυτό!