Η Επιλογή

40."Θα κάτσω εδώ σήμερα!"

•Μάνος•

Όλοι έχουν φύγει και εγώ είμαι μόνος.

ΤΕΛΕΙΑ! Ας αράξω λίγο στον καναπέ!

Κάθομαι και βλέπω -ούτε εγώ ξέρω πόση ώρα- τηλεόραση και το μυαλό μου είναι στην Ιωάννα.

Λογικά τώρα θα είναι έξω με εκείνους τους βλάκες και θα παρτάρουν όλοι μαζί!

Ή ΚΑΙ ΌΧΙ!

Μπορεί να είναι η Ιωάννα με τον χλεχλε αγκαλιά. Στο κρεβάτι. Μόνοι τους.

ΌΧΙ ΌΧΙ ΌΧΙ! ΒΓΑΛΤΟ ΑΥΤΟ ΑΠΟ ΤΟ ΤΕΛΕΙΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ ΜΑΝΟ!

Αλλάζω κανάλι και βλέπω ένα αστυνομικό έργο. Λογικά το Non-stop θα είναι!

Δεν αργούν να ξανάρθουν οι ίδιες και χειρότερες σκέψεις στο μυαλό μου.

Η Ιωάννα να κάνει έρωτα με τον χλεχλε!

ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ!

Σηκώνομαι και πάω στο μπάνιο να πλύνω το πρόσωπο μου!

Το βλέμμα μου πέφτει στο μπουρνούζι της μέσα από τον καθρέφτη που είναι κρεμασμένο πίσω μου.

Πλησιάζω το κοιτάω και πάω να το αγγίξω.

ΌΧΙ!

Πάω στο σαλόνι και αρπάζω το κινητό.

Άντε σήκωσε το!

"Που είσαι;"
"Στο σπίτι μου γιατί;"
"Έχεις μπύρες;"
"Ναι!"
"Έρχομαι με πατατάκια!"

Βάζω βιαστικά τα παπούτσια μου και παίρνω τα κλειδιά του αυτοκινήτου.

Σταματάω στην πόρτα.

"Που πάω χωρίς τα κλειδιά του σπιτιού ρε μαλάκα;" μου λέω και ψάχνω με τα μάτια να βρω τα κλειδιά μου

Ξανά κλείνω την πόρτα και ψάχνω παντού να βρω τα κλειδιά.

Σταματάω για μια στιγμή και τα εντοπίζω σε ένα ράφι πιο πάνω από την τηλεόραση.

Πλησιάζω! Όμως μια νέα κορνίζα έχει φυτρώσει στο ράφι με τις φωτογραφίες μου.

Πλησιάζω και άλλο!

Δεν το πιστεύω!

Είναι μια φωτογραφία δική μου και της Ιωάννας από τότε που είμασταν παιδιά ακόμη.

Την παίρνω στα χέρια μου και την κοιτάω. Ξαφνικά βλέπω δάκρυα στο τζαμί της κορνίζας και νιώθω τα μάγουλα μου βρεγμένα.

Την αφήνω στο τραπέζι απαλά και κλείνω την πόρτα βιαστικά.

Μπαίνω στο αμάξι και δεν ξέρω και εγώ με πόσο τρέχω. Έχω βάλει τέρμα την μουσική και βλέπω θολά!