Η Επιλογή

37.Την πλησιάζω!

•Μάνος•

Γαμώτο!

Έλεος ρε Ιωάννα όταν κρατάω μαχαίρι πρέπει να μου λες για τον χλεχλε;

Καλέ αυτό πονάει!

Βλέπω την Ιωάννα να με πλησιάζει.

Καλή φάση!

Ας το παίξουμε λίγο ότι πονάμε. Ας το κάνω πιο δραματικό.

Έρχεται πολύ κοντά μου και με κοιτάει μεσ'τα μάτια.

Γιατί δυσκολεύομαι να αναπνεύσω;

"Τι θέλεις Ιωάννα;" λέω σιγά γιατί δεν μου βγαίνουν πιο δυνατά οι λέξεις

Δυσκολεύομαι πολύ να μιλήσω όταν είναι τόσο κοντά μου... και αυτό ξέρω γιατί συμβαίνει!

Γιατί όταν είναι δίπλα μου δεν σκέφτομαι έτσι όπως φαντάζεται εκείνη...

"Άσε με να το δω" λέει τόσο γλυκά

Γαμώτο πρέπει να μείνω μακριά της!
Δεν είναι η Ιωάννα για μένα...
Τουλάχιστον όχι έτσι όπως το θέλω εγώ.

"Θα με αφήσεις;" μου ξαναλέει και με βγάζει από τις σκέψεις μου

Της δίνω το χέρι μου και για μια στιγμή σε αυτές μου τις σκέψεις ο πόνος είχε φύγει.

"Δεν είναι καν βαθύ" μου λέει και με κοιτάει
"Τι όντως;"

Μάλλον το παράκανα!

"Ναι ρε Μάνο. Κοίτα!" λέει και το βλέμμα μου φεύγει από πάνω της και προσγειώνεται στο δάχτυλο μου

"Δεν είναι βαθύ... αλλά είναι μεγάλο!" λέω προσπαθώντας να με δικαιολογήσω και την κοιτάω

Έχει σηκώσει φρύδι, με κοιτάει σοβαρά και σίγουρα δεν το έχει χάψει!

Μου γυρνάει την πλάτη της και πάει να πάρει το παγωτό από το ψυγείο.

"Θα παγώσουν τα λαιμά σου!" την μαλώνω γιατί έχει μια ευαισθησία στις αμυγδαλές της
"Μια χαρά θα είναι"
"Ναι καλά..."
"Μάνο μην μου το βγάλεις ξινό!" λέει και ανοίγει το ντουλάπι να πάρει το μικρό κουταλάκι της

Βάζει μουσική από το κινητό της και αρχίζει να κουνιέται τρώγοντας παγωτό.

Όλοι οι άλλοι θα έβλεπαν μια κοπέλα να χορεύει και να τρώει παγωτο ταυτόχρονα. Εγώ βλέπω μια κοπέλα να χορεύει αλλά αισθησιακά και να τρώει παγωτό και να ... Εμ ναι μάλλον πρέπει να το σταματήσω αυτό...

"Τι προσπαθείς να κάνεις;"
"Θέλω να ανέβω στον πάγκο!" λέει με το κουτάλι στο στόμα δίχως να μπορεί να μιλήσει καθαρά κάνοντας με να γελάω

Την πλησιάζω! Την πιάνω από την μέση και εκείνη σηκώνει τα μάτια της να με δει ενώ με το δεξί της χέρι κρατάει το κουτάλι της.

Για λιγο χάνομαι μέσα στα μάτια της...

Την σηκώνω απαλά και την βάζω να κάτσει στον πάγκο που είναι αρκετά ψηλός για αυτήν.

"Ευχαριστώ!" λέει χαρούμενη σαν παιδάκι και της χαμογελάω ενώ απομακρύνομαι

Έχουν περάσει περίπου 30 λεπτά και η Ιωάννα συνεχίζει να τρώει το παγωτό αργά και βασανιστικά...

Βασανιστικά για μένα που σκέφτομαι άλλα πράγματα.

"Εντάξει Ιωάννα τέλος!" λέω και πάω να της πάρω το κουτάλι
"Ειιι φέρε το κουταλι μου γελοίο υποκείμενο!"

Αυτά δεν είναι λόγια της Ιωάννας! Αλλά πλάκα έχει!

"Θα φωνάξω την Μυρτώ!"
"ΟΧΙ ΤΗΝ ΜΥΡΤΩ!"
"Φέρε το παγωτό!" της λέω και με κοιτάει με ένα βλέμμα μικρού παιδιού που έχει κάνει ζημιά και δεν θέλει να το μαλώσεις

"Φερ'το Ιωάννα μην κάνεις σαν παιδάκι!"
"ΠΟΙΟΣ μιλάει για παιδάκι!"
"Γιατί τι έκανα;"
"37 και 4!"
"ΉΜΟΥΝ ΆΡΡΩΣΤΟΣ!"
"Με 37 και 4;"
"Ναι πέθαινα και εσείς με κοροϊδεύετε!"
"Ναι καλά!"

Με κοροϊδεύει η μικρή;

Την πλησιάζω και αρχίζω να την γαργαλάω αλλά μας το χαλάει η φίλης της.

"ΜΥΡΤΩΩΩ ΠΑΡΤΟΝ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ" λέει με το ζόρι

"ΑΣΕ ΚΑΤΩ ΠΑΛΙΟ ΠΙΘΗΚΙ ΤΗΝ ΚΟΛΛΗΤΗ ΜΟΥ!" λέει και αυτή ΑΟΥΤΣ

ΚΑΛΕ ΑΥΤΗ ΒΑΡΑΕΙ

"ΕΕΕΕΕ ΣΙΓΑ ΡΕ"
"ΡΕ ΝΑ ΣΟΥ ΠΕΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΣΟΥ ΠΑΙΔΙ!"
"Δεν θέλω να σε στεναχωρήσω αλλά δεν θέλω παιδιά! Επίσης απλά την πείραζα!"

"Καλέ Μυρτώ μην τον χτυπάς άλλο!"
"Ούτε ένα κεφαλοκλείδωμα;"
"Κανένα Μυρτώ! Βοήθησε με να στρώσω!"
"Καλά μωρέ..."

Αυτή είναι τρελή ρε!

"Έψαξες πολύ να την βρεις;" λέω σιγά στην Ιωάννα μην μας ακούσει
"Περισσότερο από σένα σίγουρα!" λέει μου χαμογελάει στραβά και μου γυρνάει την πλάτη

Δεν θα τα πάμε καλά μικρή...

Αφού φάγαμε "ήσυχα" και "ωραία"... όσο ήσυχα και ωραία μπορούμε να φάμε όταν έχουμε ένα βλέμμα να μας αγριοκοιτάει -και εννοώ το βλέμμα της τρελής φίλης της Ιωάννας- μάζεψαν τα κορίτσια το τραπέζι και εγώ πήγα στο υπέροχο δωμάτιο μου να κλειστώ ρκει μιλώντας στο υπεροχοτέλειο ταβάνι μου!

Άνοιξα laptop, έβαλα το πρώτο remix που είχε.

Εννοείται πως το πρώτο τραγούδι ήταν του long3 και εννοείται πως ο πρώτος στοίχος που ακούστηκε είναι ο <<Εθισμένος σε μουτράκια που 'ναι γλυκά>> και εννοείται πως μου θυμίζει το γλυκό πρόσωπο της Ιωάννας.

Ο αμέσως επόμενος στοίχος ήταν <<Εκεί που σκέφτεσαι να μπεις έχω καιρό που μπήκα>>.

Ε ΝΤΑΞΕΙ! ΕΛΕΟΣ!
ΜΑΣ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΚΑΙ Ο LONG3!

Σηκώνομαι γρήγορα γρήγορα το κλείνω και απλά μετράω προβατάκια μέχρι να με πάρει ο μεσημεριανός ύπνος.