•Ιωάννα*•
"Δεν ξέρω πώς το κάνεις αυτό αλλά..." ουφφ δεν μπορώ άλλο
Έχω λαχανιάσει τόσο πολύ και ο ιδρώτας στάζει ασταμάτητα έτσι ο Σταύρος με πλησιάζει.
"Είσαι καλά; Να συνεχίσουμε;"
"Για πρωταθλητής το πας;"
"Ε είμαι καλός σε αυτό!" λέει και μου χαμογελάει"Ναι ναι μην το πάρεις πάνω σου!
"Να συνεχίσουμε;"
"Ε σε λίγο πόνεσαν τα πόδια μου!"
"Έλα θα ξεπονεσουν!" λέει και με αρπάζει από το χέριΠόσα χιλιόμετρα δηλαδή θέλει να κάνουμε αν είναι δυνατόν...
"Θα έρθεις ή θα μείνεις πίσω να κοιτάς την ωραία μου πλάτη;"
Ιιιιιι το θυμάται ακόμα;
Μνήμη ελέφαντα αυτό το παιδί..."Θα θελες!" λέω και τρέχω όσο πιο γρήγορα μπορώ με αποτέλεσμα να τον περάσω
Καλά ντάξει ξέρω ότι με άφησε αλλά και πάλι τον πέρασα!
Όταν ΕΠΙΤΈΛΟΥΣ έβγαλε τα σκέιτ από την τσάντα και τότε ήταν που χωρίς καν να καταλάβω το πως και το γιατί αλλά έπεσα στην αγκαλιά του φωνάζοντας.
"Το θέλω το τύμπανο μου" είπε λίγο ειρωνικά αλλά σήκωσα φρύδι και σταμάτησε
"Ποιο θέλεις;"
"Δεν έχω θέμα Μάνο αλήθεια!"
"Μάνο;"
"Ποιος Μάνος;" Ιχχχ την είπα την βλακεία μου"Εσύ είπες Μάνος!"
"Τι λες βρε Σταύρο που είπα εγώ Μάνος! Έλα σε παρακαλώ θα παράκουσες!" Λέω και παίρνω το σκέιτΘα τον βγάλω και τρελό τον άνθρωπο.
ΑΧ ΡΕ ΜΥΡΤΩ ΠΟΥ ΠΗΓΕΣ ΚΑΙ ΕΣΥ ΚΑΙ ΜΕ ΑΦΗΣΕΣ ΜΟΝΗ;
"Ιωάννα;"
"Γιάννη;" λέω αλλά τον βλέπω να κοιτάει επίμονα τον Σταύρο"Τι κάνεις Γιάννη;" λέω και ξεκολλάει το μάτι του επιτέλους
"Εγώ καλά είμαι Ιωάννα εσύ;" λέει με υφάκι
Άχου τονε τελικά θα τον δείρω εγώ και όχι η Μυρτώ. Βέβαια η Μυρτώ τώρα σίγουρα θέλει να του βγάλει τα μάτια αλλά με την μεταφορική έννοια...
"Μια χαρά! Γιάννη από εδώ ο Σταύρος!"
"Χάρηκα" λέει ο Σταύρος
"Ναι θα το δούμε..."ΑΥΤΟ ΉΤΑΝ!
Τον τραβάω από το χέρι πιο εκεί για να του μιλήσω χαμογελώντας στον Σταύρο. Ρεζίλι θα με κάνει το βλαμμένο!
"Τι ήταν αυτό;"
"Το ξέρει ο Αχιλλέας;"
"Ας σήκωνε το κινητό του να το ξέρει!"
"Γιατί τον πήρες και δεν το σήκωσε;"
"Ναι"
"Ναι;"
"Ναι ρε Γιάννη που είναι το περίεργο; Τον πήρα πόσες φορές δεν το σήκωσε και έλαβα το μήνυμα..."
"Ποιο μήνυμα;"Αχ θεέ μου δεν πάει καλά αυτός θα κατάλαβε κανένα μήνυμα στο Instagram...
"Με την μεταφορική σημασία της λέξης ρε Γιάννη!" του λέω και με κοιτάει σοκαρισμένος
"Εμ δεν έχεις ακούσει ξανά για την μεταφορική χρήση της γλώσσας και σοκαρίατικες έτσι;"
"Τα λέμε μετά!" λέει και φεύγει σχεδόν τρέχονταςΤι είπα πάλι ρε;;;
"Όλα καλά;" με ρωτάει ο Σταύρος
"Δεν έχω ιδέα τι πάει λάθος με αυτά τα παιδιά..." λέω σηκώνοντας τους ώμους μου"Πάμε;"
"Φύγαμε αλλά να ξες ότι αν πέσω από το σκέιτ θα κλαίω!" λέω και γελάειΜετά από πολύ προσπάθεια κατάφερα να σταθώ για λίγο μόνη μου πάνω στο σκέιτ αλλά δεν ήταν και τόσο καλή ιδέα γιατί μετά από λίγα λεπτά κατέληξα να κάνω αγκαλίτσα με το έδαφος.
"Ιωαννα;;;" λέει και έρχεται ο Σταύρος από πάνω μου
"Όλα καλά!" λέω αλλά το γόνατο μου με προδίδει
"Το βλέπω..."
"Ναι ναι ξέρω!" λέω και βάζει τα γέλια
"Έλα να σε βοηθήσω!"
"Αφού σου είπα όλα καλά!" Λέω και απομακρύνει τα χέρια σου από πάνω μου χωρίς να έχει σταματήσει τα γέλιαΕμμ Ναι άκυρο καθόλου καλά.
"Τελικά θέλω..." λέω κάνοντας γλυκιά φάτσα για να με βοηθήσει
Εντέλει καταλήξαμε σε ένα φαστφουντάδικο να τρώμε για να μου περάσει ο πόνος!
"Και ποιος ήταν ο τυπάς που μιλούσες;"
"Το αγόρι της κολλητής μου! Βασικά δεν ξέρω αν έχουν σχέση αλλά Ναι! Κατάλαβες!"
"Ε ναι ήσουν κατατοπιστική στα όσα είπες!"
"Α τέλεια με κοροϊδεύεις και εσύ!" Λέω και του πετάω μια πατάτα"Εε η παπατα6ειναι ιερή!" Ακούω μια φωνή και βλέπω τον Μάνο
Ωχχχ καλός τα δέχτηκα...
"Γεια σου και σε εσένα Μάνο!" λέω εκνευρισμένη
"Γεια σου Ιωάννα!" μου λέει ο φίλος του
"Εμμ σε ξέρω;"
"Κυριάκος! Θα με μάθεις!"
"Σταύρος!" Λέει και ο Σταύρος δίνοντας του το χέριΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΟ ΑΥΤΟΣ ΚΑΙ ΜΕ ΣΩΖΕΙ...
"Άντε πάμε Κυριάκο!" Λέει ο Μάνος και πάνε στο απέναντι ακριβώς τραπέζι
"Να και ο Μάνος λοιπόν..." λέει ο Σταύρος όταν μείναμε μόνοι μας
"Απλός συγκάτοικος και παιδικός φίλος τίποτα παραπάνω!"
"Και τότε γιατί δεν μου το έλεγες από την αρχή;"
"Ε δεν χρειαζόταν..."
"Γιατί;"
"Γιατί..." πήγα να μιλήσω μέχρι που είδα την ξανθιά κοπέλα που ήθελε ο Αχιλλέας να κάθεται στο τραπέζι του Μάνου και του ΚυριακούΤι θέλει αυτή με αυτούς;
YOU ARE READING
Η Επιλογή
Teen Fiction~"Νόμιζα ότι ανάμεσα μας εγώ ήμουν το πειραχτήρι!" "Ε τελικά είμαι κι εγώ λίγο!" ~"Δε τον ζηλεύω δεν έχει τίποτα παραπάνω από εμένα!" "Ίσως! Αλλά σίγουρα αυτός έχει το προνόμιο να με έχει στην αγκαλιά του!"