Η Επιλογή

25.Περιμένεις κάποιον;

•Ιωάννα*•

"Θα περάσετε κατά τις 9 αν είναι;" τους ρωτάω όταν βγαίνω από το αυτοκίνητο
"Ναι! Τα λέμε" μου λέει ο Γιάννης
"Γεια σου μικρή!" λέει και ο Αχιλλέας και φεύγουν

Μπαίνω στο σπίτι και βλέπω τον Μάνο να διαβάζει έχοντας μπροστά του πρωινό.

Μα καλά τώρα σηκώθηκε αυτό;

"Γεια" λέω λίγο άβολα
"Γεια Ιωάννα"
"Τώρα ξύπνησες;"
"Έχει λίγη ώρα" λέει χωρίς να με κοιτάει και αφήνω τα κλειδιά μου

Επικρατεί ησυχία και εγώ παίρνω τα πράγματα μου για να πάω να αλλάξω στο μπάνιο.

"Ιωάννα θέλω να μιλήσουμε για..."
"Εγώ δεν θέλω. Σε ευχαριστώ πολύ ειλικρινά για χθες αλλά αυτό ήταν. Τίποτα παραπάνω τίποτα λιγότερο!" του λέω και φεύγω

Όταν βγήκα ο Μάνος ήταν στο δωμάτιό του είχε μαζέψει το πρωινό του, άσχετα που ήταν ώρα μεσημεριανού.

Έκανα μια πρόχειρη ομελέτα και έφαγα.

Ξάπλωσα στο καναπέ μου γιατί ακόμα το κρεβάτι μου δεν έχει έρθει... και ξεκίνησα να διαβάζω αυτά που είχα για αύριο.

Αφήνω το βιβλίο μου κάτω και σκέφτομαι τον Αχιλλέα... Πόσο όμορφος είναι;

Τις σκέψεις μου αυτές διακόπτει το κινητό μου που χτυπάει.

'Χρήστος-Διδυμακι!'

Το αρπάζω γρήγορα, το σηκώνω και από την ταραχή μου πέφτει κάτω.

"Έλα ρε αγάπη" του λέω προσπαθώντας να φτάσω το κινητό μου
"Έλα Ιωάννα!"
"Τι κάνεις Χρήστο μου;" του λέω εν τέλει λαχανιασμενη
"Καλά είμαι εγώ! Εσύ τι φάση; έτρεχες; ή σε διέκοψα από κάτι;" λέει πονηρά και μπορώ να φανταστώ το βλέμμα του!
"ΧΡΗΣΤΟΟΟ"
"ΙΩΑΝΝΑΑ"
"ΣΤΑΜΑΤΑΑ" λέω γελώντας και τον ακούω να κοπανιεται σαν χταπόδι

"Καλαα! Πες μου τα νέα σου!"

Λάθος πρόταση Χρήστο! Τα θελες και τα παθες.

"Λοιπόν..." λέω και ξεκινάω να μιλάω μόνη μου περίπου για 1 ώρα και παραπάνω
"Τελειωσες;"
"Ναι! Αα δεν σου είπα"
"Όχι να μην μου πεις αρκετά είπες!" λέει  και γελάει
"Μου έλειψες ρε σπόρε" του λέω
"Και εμένα ρε πολύ! Ιωάννα όμως πρέπει να κλείσω θα μιλήσουμε μετά ξανά έτσι;"
"Εννοείται! Σ'αγαπώ, να προσέχεις και κράνος να φοράς!" του λέω και το κλείνει.

Μάλλον τον έπρηξα λίγο! Υγεία όμως! Τον Χρήστο τον έχω σαν μικρό μου αδερφό είναι η αδυναμία μου, είναι το διδυμάκι μου και δεν το αλλάζω με κανέναν! Δεν φταίω εγώ που έχουμε ίδια μέρα γενέθλια και τον περνάω δύο χρόνια.