Demonic Intake of Diamox (Completed)

14th Intake

Chapter 14

Confused

For the third time, I changed my outfit. Ang kaninang suot kong tube dress ay pinalitan ko. Kinuha ko ang nakita kong squared pants sa closet ko kanina.

It was a cream squared pants that Pyeona and I bought when we were in Baguio. Nagfieldtrip kasi kami noon doon, overnight.

I looked at it for a moment before I decided that I'll just paired it with a brown spaghetti strap. Hindi naman iyon masyadong daring at labas ang kaluluwa dahil napagpasyahan ko rin na patungan ito ng maong jacket.

Unlike before Dad let me now to go out all by myself. Ang sabi nga n'ya sa amin nung kumakain kami nung isang araw ay one of theses days baka ienroll niya na ako sa isang driving lessons.

At first, I was happy. Pero kalaunan ay natigilan din, paano kung 'di rin naman ako matuto? Or mas malala ay baka maaksidente pa ako or kami habang ako ang nagdadrive ng kotse.

That thought creeps me out. I looked at my reflection at the big vanity mirror and smiled. Mas komportable ako rito kesa sa dress, gusto ko sana na isang simpleng loose shirt at pants na lang ang suotin pero ayoko namang isipin ni Dylan na wala akong preperasiyon sa date namin.

Yes, Dylan asked me out last night. He called me after three days of no hi or hello. Pero, sino ba naman ako para tanggihan siya 'di ba?

Ikaw lang naman ang marupok na si Dia! The other side of my mind reminded me.

"Bye, dad. Alis na po ako." I smiled at him.

He just nod his head, busy with his ipad baka may ginagawanh trabaho. While Gina on the other hand never leave her sight on me, tinaasan ko siya ng kilay at inirapan bago sila tinalikurang dalawa.

The way she looks at me parang may alam siya na 'di ko alam. At parang alam din niya kung anong gagawin ko at kung saan ang pupuntahan. Sa pangalawang pagkakataon ay napairap ako sa hangin, pake ko naman sa kan'ya.

"Wow, " Dylan approached me, "Para kang mag aanak sa binyag." he laughs.

Napawi ang ngiti ko sa sinabi niya, I looked at my outfit for the last time. I feel so offended pero tama rin naman sinabi n'ya. Sighing, I climb up inside his car, pinagbuksan niya pa ako ng pinto bago umikot sa harapan.

"But still you pulled it off, Dia. You look extra pretty today," he managed to smiled at me.

I made faces at the back of my mind, ang mga gan'yang salita n'ya ang bumubuhay sa self confidence ko simula pa dati. He always looks proud whenever I am beside him, kaya mas lalong nahulog ang loob ko sa kan'ya.

"At saan naman tayo pupunta ngayon?" I asked.

Himala at hindi niya binuhay ang kan'yang speaker, ayos din naman iyon. Mas gusto ko rin na tahimik ang aming biyahe at mga salita lang namin ang naririnig.

"You'll see." tipid na sabi niya.

I scrunched my nose because of his answer. Minsan ay nakakasawa rin ang pagiging misteryoso niya, he always makes me think about crucial things that might happened in the future.

"Palagi kana lang gan'yan. Pa mysterious!" 'di ko na napigilan ang aking bibig.

He take a glanced at me before focus his sight at the road again. Humalukipkip ako sa gilid, mas idinantay ang aking sarili sa bintana.

"My whole existence is a mystery, baby." he said calmly.

"Sus, ano ka? Si James Bond?" laban ko sa kan'ya.