عشقتك يا عهدى

الفصل الثانى عشر

ذهب علاء ولاميس الى الديسكو لتذهب لاميس وتقف مع زملائها وعلاء ورائها .

لاميس : عمو علاء .

علاء بغيظ :عمو علاء عمو مين دا قوليلى يا علاء بس .

لاميس : انا غلطانه انى بحترمك .

علاء : بشكل دا متحترمنيش احسن قولى عاوزة ايه .

لاميس بإبتسامه : عاوزة ارقص مع الواد الى هناك دا .

علاء : ومين دا اصلا وكمان انا مالى متروحى تكلميه مش هوا صحبك .

لاميس : بص انا معرفوش وهوا شكله جديد فى المكان بس واد مز روح خليه يرقص معايا .

علاء : شخص جديد فى المكان يبقى لأه .

لاميس بغضب : لأه ليه طب هرقص مع مين دلوقتى .

علاء : عاوزة ترقصى .

لاميس : اه .

علاء : تعالى هرقص معاكى .

لاميس : انت اصلا بتعرف ترقص لأه شكلك هتوقعنى .

علاء بضحك : لأه متخافيش مش هوقعك يلا .

لاميس : يالا اهو نجرب مش هخسر حاجه .

ليرقص محمد مع لاميس بمهارة عالية لتندهش لاميس كثيرة من حركاته لتنتهى الرقصه ويصفق لهم الجميع .

لاميس بذهول : دا انا الى مبعرفش ارقص انت اتعلمت الرقص فين .

علاء : اتعلمته من عهد كان عندنا. مهمه وكنت لازم اتعلم الرقص .

لاميس : ينفع تعلمنى .

علاء بتفكير : بس بشرط .

لاميس بإستغراب : ايه .

علاء : اسمعى كلامى وتبطلى جنان .

لاميس : موافقه .

علاء : طب يلا نروح وبكرا أعلمك .

لاميس بفرحه : اوك .

ليذهب علاء مع لاميس إلى ڤيلتها .

لاميس : انت رايح فين .

علاء : هروح بيتى وهجيلك بكرا .

لاميس : خليك معايا ونبى انا بخاف ابات لوحدى تعالى الڤيلا فيها اوض كتير وكمان مش انت الحارس الشخصى بتاعى .

علاء : خلاص موافق يلا على النوم علشان عندك جامعه بكرا .

لاميس : مابلاش اروح الجامعه وتعلمنى الرقص مش انت وعدتنى بكدا .

علاء : صحيح نفسى اعرف انتى مبتحبيش تروحى الجامعه ليه .

لاميس : بصراحه اصل انا معنديش صحاب بنات اصل انا مش اجتماعيه وكمان الشباب إلى فى الجامعه بيضيقونى وانا جوا الجامعه وانا راكبه عربيتى ومروحه كمان .

علاء : بعد كدا متخافيش من حد انا هوديكى الجامعه بعربيتى وهجيبك وإذا كان على صحباتك البنات فأنا هعرفك على بنات هتحبيهم اوى وهتبقوا صحاب .