Athella Loraine's POV
Napag usapan na naman ni Monica na dadalawin namin si brythalia para matignan ang kalagayan nito masyado na akong nag aalala sa anak ko dahil sa sunod sunod na balita ang nasagap ko mula kay Sabrina na lagi raw itong nabubully sa school
Gustong gusto kong ipaalam sa buong campus na ang kanilang binubully ay ang siyang mismong pag mamayari ng paaralang kinapapasokan nila ngunit hindi ko pa iyon dapat na ipaalam dahil mas lalo lang na mapapahamak si brythalia
Gustong gusto kong ipatalsik ang mga studyante na umaabuso sa kabaitan ng aking anak ngunit maling desisyon rin iyon dahil baka ay mag taka na sila at mag suspitsa na pinoprotektahan ko si Bry
At kunting tiis nalang anak dahil malapit na ang legal age mo ay kukunin na kita ibabalik na kita kung saan ka nararapat ibibigay ko sayo lahat ng pagkukulang ko bilang isang ina
"Hon are you okay?" narinig kung bulong ng aking asawa at doon ko lang napag tanto na naka titig na pala ako kay Bry
Nandito na kami ngayon sa bahay nila at nakaupo sa dinning area.
Sobra ang saya ko ng bumungad saaming pagdating si Bry hindi mo maipagkakaila na kunting ayos lang ito ay mukha na itong anghel na pinag halong mukha ng manika dahil sa maliit nitong mukha at biloging mga mata na may mahahabang pilik mata na na mana nya sa daddy johnfred nya, Ang magandang ilong nito na matangos at ang maninipis at mapupulang labi
Wala sa sariling napayakap ako kanina sa kanya dahil sa tuwa ng muli siyang makita, for 17 years sa ikalawang pag kakataon ay muli ko na naman siyang nayakap at nalulungkot ako sa isiping kulang na kulang ang mga sandaling iyon
Mas lalong sumilay ang lungkot na naramdaman ko kanina ng lumapit ito kay monica at humawak sa braso nito, hindi ko siya masisisi sa inasta nya dahil si Monica ang kinikilalang ina ito, alam kung wala lang at natural lang sa kanya ang ganoong galaw
Ngunit ganoon nalang ka sakit isipin na parang natatakot sayo ang sarili mong anak, nalulungkot ako na hindi nya sa akin iyon ginagawa nalulungkot ako na hindi ako yong nag bibihis sa kanya nong mga panahong baby pa siya nalulungkot ako na hindi ako yong nag papatahan sa tuwing umiiyak siya nong panahong baby pa siya
Lahat ng ginagawa ng isang ina sa anak nya ay hindi ko iyon nagawa kay brythalia nakakalungkot lang isipin na iba ang gumawa non sa kanya embis na ako at mas lalong masakit sakin na makita siyang masaya sa kinikilala nyang pamilya ngayon. Dapat ako maging masaya para sa kanya dahil nasa mabuti siyang kalagayan at masaya siya sa pamilyang kinaroroonan nya ngayon ngunit natatakot lang ako na baka mas piliin nya ang pamilya nya ngayon kesa sa amin
Magiging ganito din kaya kasaya si Bry pag nasa amin na siya?...
"Yes of course" nakangiting tugon ko ngunit ganon nalang din ang pag pahid ko sa mga luhang kanina pa pala bumabadya sa pagtulo
Dali daling tumayo naman si monic para kumuha ng tubig at marahan itong inilapag sa harap ko
"Okay lang po ba kayo ma'am ?" nag aalalang tanong ni monic matapos mailapag sa harap ko ang baso na may lamang tubig
Tumango ako bago uminom ng tubig
Hindi ko maiwasang maiyak sa mga ganitong sitwasyon. ang hirap, napaka hirap...
"Maaari ko ba siyang makausap?" tanong ko kay monic
Gusto ko siyang makausap, gusto ko siyang maka yakap ng napaka higpig, gusto ko siyang makilala ng lubos pa, ang sakit isiping wala akong kahit na anong alam pag dating kay brythalia, anak ko...
BINABASA MO ANG
Sweet Then,Bitter Now
Художественная прозаLove comes in the most unexpected times of our lives. It just not give us happiness, it also let us experience, sadness, pain and broken. Love conquers all, and love is always worth to fight for