LOLOL: It's Okay [texting]

4.0

“Hafızanı kaybetmedin.” Universe'ü parmağıyla işaret etti. “Bana yalan söyledin.” Saeran geriye doğru sendeledi ve duvardan destek aldı. “BENİ SEVMEDİN, SEN DE BANA YALAN SÖYLEDİN.”

“Saeran hayır.” Universe ona doğru bir adım atarken Saeyoung onun koluna uzandı ancak o kolunu çekti ve yürümeye devam etti. “Bana bir adım daha yaklaşırsan bu oda mezarınız olur.” Saeran titreyerek doğruldu.

“Rika'nın dediklerini duydun, duyacağını biliyordum.” Bir elini Saeran'a uzatarak sakinleşmesini işaret etti. “Sana anlatmama izin ver, lütfen.” Saeran'ın gözlerinin içine bakarak bir adım daha attı. “Lütfen.”

Saeyoung tetikte duruyordu ve dışarıdan sesler geliyordu. “Hafızamı kaybetmiştim, evet. Ama yerine geldiğinde her şeyi yeniden idrak ettim ve bir şey yapmam gerektiğini fark ettim.” Bir adım daha atıp Saeran'ın elini tuttu. “Rika'nın yalanını görmek zorundaydın.”

Saeran kırmızılaşmış gözleriyle odadakileri süzdü. “Beni neden bıraktın Saeyoung?” Universe'ün elini sıktı ve Saeyoung'a kilitlendi. “Madem Rika kötüydü, neden beni terk edip onunla gittin?”

“Bana seni koruyacağını söyledi. Eğer onunla gidersem kazancımın büyük bir kısmını göndereceğini söyledi.” Başını iki yana salladı ve sesini alçalttı. “Sonra seni bulamadım. Bunu sana defalarca anlattım. Biz Rika öldü sanıyorduk.” Dışarıdan gelen sesler arttı.

“Beni terk ettin.” Universe'ü gerisine çekti ve Saeyoung'a ilerledi. “Hep en iyi sendin, değil mi?” Universe'e döndü. “Şimdi de zayıf halka benim. Hep öyleydim.”

Jaehee telefonuna ısrarla gelen bildirime bakar bakmaz Jumin'e döndü. “Bariyeri aşmışlar.” Jumin konuşmayı bölerek yüksek sesle konuştu. “Buradan hemen çıkmamız gerek.”

Jumin sözünü tamamlar tamamlamaz kapı kırıldı ve içeriye gösterişli kıyafeti ve arkasında 15 kadar iri yarı, silahlı ve kamuflajlı adamla Rika girdi. “Merhaba, geciktim mi?” Başını yana yatırarak yapmacık bir üzgünlükle iç çekti. “Seni görmek çok güzel Jihyun. Seni görmek de çok güzel Saeyoung.”

Omuz silkti ve gözlerini odada gezdirdi. “Kuzenim ve eski arkadaşım da buradaymış. Merhaba Yoosung, merhaba Jumin.” Eliyle selam verdi ve alaycı bir sesle Universe'e döndü. “Beni sadece 10 dakikalığına kandırabildin, ufaklık.”

“Kandırıldığını itiraf etmen ne güzel Rika.” Universe gülümsedi. Yoosung ise kaşlarını çatarak dişlerini sıktı. “Bana yalan söyledin. Öldüğünü sandık.” Gözlerinden hayal kırıklığı okunuyordu. “Her gün yasını tuttum.”

Rika tırnaklarını inceledi ve umursamaz bir tavırla “Aynen, çok yalan söylerim. Biri de sana denk gelmiş.” Saeran, Universe'ün elini bırakıp Rika'ya atıldı ama aynı anda tüm silahlar onun üzerine döndü. “Bana da yalan söyledin, değil mi?” Rika başını salladı ve kahkaha attı. “Eğlenceliydi, değil mi?”

Bir anda ciddileşti ve arkasındaki adamlara baktı. “Hiç kimse canlı çıkmasın. Ama önce bir şey söylemek istiyorum.” Jihyun'a baktı ve mırıldandı, “Seni zaten sevmedim.” Gözlerindeki acı okunuyordu.

Tam arkasını dönecekken silahların yere bırakılma sesini duydu. “Siz ne ya-” cümlesi bitmeden karşısında duran yirmi kadar adamı gördü. “Sadece sen önlem almadın, eski arkadaşım.”

Rika nefesini tutarak sakince Saeran'a döndü. “Her şey için teşekkürler ancak gitme zamanı.” Cebinden çıkardığı silahı Saeran'a doğrultması, Universe'ün Saeran'ı geriye çekmesi ve silah sesinin duyulması arasında 3 saniye geçti. Jumin'in korumalarından birisi de tam bir saniye sonra Rika'yı omzundan vurmuştu.

Mermi yine Universe'e isabet etmişti. Tam karnına. O yere yığılırken Rika kolunu tutuyordu. “SEN NE YAPTIN?” Saeran onun üzerine atıldı ve yere düşmesini sağladı. Jumin'in korumaları onu geri çekerken Saeyoung göz yaşları içinde ambulansı aramalarını haykırıyordu.

“Seni bir daha kaybedemem. Seni bir daha kaybedemem.” Herkes büyük bir şok içindeydi ve Saeran kalakalmıştı.

Hastaneye ulaştıklarında bir şey için geç olup olmadığını bilmiyorlardı ancak içlerinden bir ses tamamen geciktiklerini söylüyordu.

____

berbat bir kısa hikayeydi ve aynı berbatlıkta bitiyor maalesef. buraya kadar gelen herkese teşekkürler.