Bad Twin (L.S)

...22...

-Son-

*Kötülüğün doğaüstü bir güç olduğunu düşünen insanlar yanılıyordur,yalnız başına kalmış herkes kötülük yapabilir*

"Hadi artık yatağa gel,bu yatak sensiz çok soğuk"Louis ellerine kremi iyice yaydığına emin olduktan sonra yatağın içinde onu kollarının arasına almak için sabırsızlanan erkek arkadaşının yanına ilerledi,Harry onu kollarının arasına aldığında huzurla gözlerini yumup saçlarını kokladı."Demek cennet böyle kokuyormuş"dedi Louis'in saçlarının arasına öpücükler bırakırken.Louis elini onun yanağına koyup hayran olduğu yüz hatlarını hafızasına kazımak istermiş gibi uzun uzun inceledi.

"Çok mutluyum"dedi Harry'e iyice sokulurken,"O kadar mutluyum ki bazen mutluluğum bozulacak diye çok korkuyorum"Harry kaşlarını çatıp onun yüzünü avuçladı,bu mavi gözlerin hüzünle bakmasına asla izin vermezdi."Bak bana Chop Suey,bu destansı kirpiklerin sadece mutluluktan dolayı ıslanmasına izin veririm,mutsuzlukla dolu göz yaşları kirpiklerini ıslatamazlar,seni kimsenin üzmesine,ağlatmasına müsaade etmem"

Louis onun çıplak göğsüne kafasını yaslarken ilk defa içinde tuttuğu her şeyi herkesden çok güvendiği bu adama anlatmaya karar verdi."William...Benden o kadar çok nefret ediyor ki bu canımı yakıyor,oysa ben ona en ufak bir şey olduğunda bile kendi canım yanmış kadar hatta daha çok üzülüyorum,ondan bir aralar nefret etmeye çalıştım,denedim bunu Harry,bana kötü davranan birini sevmek istemedim..."

İç çekti.

"Ama yapamadım,ben öyle biri değilim ki,dünyanın en kötü kalpli insanına bile iyilikle yaklaşacak kadar safım ben,yoldan geçen biri bana çarpsa bile ben özür diliyorum,belki farkında olmadan çarpan benimdir diye.Hatta adamın biri bana bir keresinde 'İyi de size ben çarptım siz neden özür diliyorsunuz ki?' demişti.B-ben kalp kıramam,birisine en ufak şekilde bile sesimi yükseltsem geceleri uyuyamam ama..."

"William"dedi Harry Louis'in sırtını okşarken,Louis başını sallayarak devam etti."Evet,William,o hiç çekinmez kalp kırmaktan,hatta bundan memnun bile olur,hiç arkadaşım yok diye benimle hep dalga geçti,kendi arkadaşlarıyla da tanıştırmaya utandı hep,ben onun gözünde bir eşyadan farksızım,küçükken bir dükkandan William bir sürü şekerleme çalınca babam onu evde öldüresiye dövmüştü,sonra William ağlarken ona saatlerce sarılıp yaralarını sarmıştım,hatta kardeşimi o hale getirdi diye babamın o gece ölmesini bile dilemiştim."

Louis akmaya başlayan bir damla göz yaşını silip Harry'e sımsıkı tutundu."Küçükken sokaktaki bütün çocuklarla arkadaştı,hatta o zaman kendi aralarında kurdukları çete gibi bir şeyleri vardı,genellikle William ne derse onu yapıyordu diğer çocuklar da,sabahtan akşama kadar dışarıda onlarla oyun oynar akşama kadar eve gelmezdi,beni de çağırıyordu ilk zamanlar aslında,bir kaç defa gitmiştim ama ben evde kalıp kitap okumak istediğimi söylerdim hep o da bana kitap okumanın bir işe yaramayacağını söyleyip dalga geçerdi."

Louis anlatmaya devam ederken Harry onun akan göz yaşlarını anında siliyordu."Ben eve ilk kez üstün başarı belgesi getirdiğimde bütün aile benim için büyük bir pasta yaptırmıştı ama onu William olmadan yemek istemediğimi söylemiştim,ki gerçekten onsuz yemek istememiştim ama babam bana 'O hak etmiyor'dediğinde şaşırıp kalmıştım,pasta yemek için onu hak etmek gerekmiyordu benim için,pastadan büyük bir dilim keserek tabağa koymuştum ve William ile yiyeceğimi söyleyerek onun odasına çıkmıştım,beraber birbirimize komik hikayeler anlatarak pastayı yemiştik ama gecenin devamında...William gizlice odama girip üstün başarı belgesini yırttığında başladı sanırım her şey,benim için hiç sorun değildi aslında,yemin ederim değildi,hatta bant kullanarak eski haline getirebileceğimi söylemiştim babama ama o..."