Dev Adam (Koruması Mısın? -2)

Elif

Yarın Bölüm gelir deyip yazmayı unutan vizyonsuz bir ben bırakıyorum buraya.

Bölüm konuğumuz adaşım elfzrh  💙
Aynı zamanda bölümün ithafıda kendisindedir.
🍄🍄🍄

Gözlerimi sabah güneşi ile açtığımda
ilk dikkat ettiğim bizim mandalinanın ortalarda olmamasıydı. Beni uyandıran şeyin yüzüme vuran güneş değilde kulağıma ilişen sesler olduğunu sonradan anladım.

İnce, kadın sesi. Dişi insan. Bizim evde ne işi var kadının? Hemde ben tanımıyorum. Allah Allah.

"Sigara içme evin içinde. Bak her yer duman oldu."

"Yeter ama ha! Burası benim evim. Siz iki öğretmen yerleşiyorsunuz kafanıza göre, sonra sigara içme Cihan, küfretme Cihan. Yeter lan!"

"Lanlı lunlu konuşmasana Cihan!"

Cihan'ın hırıltıları hafiften gelirken ben yataktan güç bela kalkıp adımlar atmaya çalışıyordum. Kim bu bizim Cihan'la çokça samimi konuşan?

Sonunda kapıyı açmayı başarınca bakışları bana döndü ikisininde. Benim bakışlarımın sahibi tanımadığım, mutfak kapısının önündeki kızdı. Ben bu evde hiç kahvaltı hazırlamamışken meslektaşım niye yapıyor? Tamam, hazırlamayı bilmiyorum ama bu onunda yapacağı anlamına gelmiyor ki. Cihan'ın evi burası. O yapar. Ne bu samimiyet canım?

"Merhaba."

Durum analizi; Yaşıt olma ihtimalimiz var. Şirin. Cihan'dan duyduğum kadarıyla oda öğretmen. Meslektaşım. Utangaç ve sessiz duruyor. Ama Cihan'la samimi. O zaman bayağı yakınlar.

"Selamun Aleyküm, aleyküm Selâm. Ben Gece. Kimsin?"

Kadın. Bayan. Dişi. Women. Güzel. Sevimli. VE CİHAN'LA SAMİMİ! Neden ya?  Nereden tanışıyorlar? Asker olsa yine eyvallah derim. Ama öğretmen. Birde boyuda hemen hemen benim gibi. Hatta belki kısa bile olabilir. Niye ben habeş maymununu ilk defa görmüş şaşkın kanguru gibi duruyorum onun yanında?

"Elif."

Bir ismi bile var! Neden-

Tamam. Bu biraz abartı olmuş olabilir. Ama alfabetik sıraya girince onun ismi benden önce geliyor. Bu sinirlenmem için ayrı bir sebep.

"Yani? Devimin neyi oluyorsun?"

Cihan tabi kaşlarını çatmış bakıyor yüzüme. Hâlâ uyuduğu koltukta. Sinirli. Kimin umrunda değil biliyor musunuz? II Mahmut. Çünkü benim umrumda! Gelmiş eve hem dişi getirmiş, hemde bana sinirleniyor.

"Kardeşiyim."

Ya yerim ben seni! Tipe bak, ısırılası şey! Kurban olurum ben seni yaradana. Yerim seni.

"Çok memnun oldum meslektaşım benim!"

O ayakla benden beklenmeyecek hızla yanına gidip sıkı sıkı sardım kızı içime.

"Ya çok sevdim ya ben seni! İçime katasım var yemin ediyorum."

"Te-teş-kemik-"

Üstümdeki tişörtün ense bölümünden tutularak havaya kaldırılmamla sevgili Elif'ten ayrılmıştım. Beni tek elle nasıl kaldırabiliyor?

"Sana adam gibi sev diyorum değil mi? Kırdın kızın kemiklerini."

Aman be. Yemedik kardeşini. Bir kıymet, sevgi yumağı falan. Ablamı özledim şu an.

"Özür dilerim. Severken az bir şey abartıyorum."

Önemli değil. Yemeğe geçelim."

Ya yiyicem ben bunu! Yapışacam yanaklarına çekecem. Birde bize kahvaltı hazırlamış. Minnoş!