Dev Adam (Koruması Mısın? -2)

İtalyan bir hamur şefinden daha iyi

🍄Başlığa içim hiç sinmedi.
İyi okumalar :)🍄

Büyük bir Hakkari karekolundayız. Ben ve yanımda bir adam. Mimikleri ve askerlere davranışlarına bakılırsa oldukça sevimli bir adam. İstanbul'dan buraya kadar sağ saglim gelmemde bana eşlik etti. Devamında beni başka bir adama bırakıp gidecek.

Sohbet esnasında 48 yaşında olduğunu öğrenmiştim bu adamın. Hiç aceleci değil ve oldukça rahat biri. Bizim koltuk bile onun kadar rahat değildir. Az önce bana döner ısmarladı hatta. Git gide onu daha fazla seviyorum. Çünkü bana döner ısmarlayan insanları severim.

Karekolun önündeki asker onu görünce hızla geniş kapıyı açmıştı. O da sahte bir sinirle kaşlarını çatmıştı.

"Oğlum ben sana demedim mi kim olursa olsun kimliksiz içeri alma diye!"

Asker gülümseyip başını önüne eğmişti.

"Emredersiniz komutanım."

"Emrediyoruzda dinleyen kim."

Söylene söylene içeri geçince bende arkasından içeri girdim. Düz gri olan bahçe kocamandı. Tahminimce her sabah burada sınav çekiyorlardı. Çünkü filmlerde öyleydi. Konuyla alakama da bakın. Filmlerden ilerliyoruz.

"Sevdin mi bahçeyi?"

Tıpkı onun gibi gülümseyip başımı salladım.

"Evet. Çok güzel paten sürülür burada."

Şen bir kahkaha çıktı dudaklarından.

"Ne pateni kızım? Her sabah erlerin canını okuyorlar burda."

Gülümsemem büyüdüğünde ilerleyen bu genç ruhlu adamın peşinden gittim. Merdivenlerden çıktığımızda içimi bir korku kapladı. Sabahki ölüm korkusundan çok başkaydı bu. Heyecan karışımı bir şeydi. Üstelik ya kadın biri değilse beni koruyacak kişi? Bir erkekle aynı evde, hep dip dibe yaşamak korkuturdu beni.

Üstelik ya asabi ve kuralcı biriyse? Allah düşmanımın başına vermesin.

"Bir şey sorabilir miyim?"

"Dinliyorum kızım?"

"Bir kadın olacak değil mi? Yani güvenliğinden sorumlu olacak kişi..."

Durup elini ensesine attığında bende durmuşum. Derin bir nefes alıp söze girdi.

"Aslına bakarsan, normalde bir kadını erkek korumaz. Kuraldır. Ama bu..."

Ağzına gelen küfrü yanında olduğum için yutup devam etti.

"Ama bu İrfan olacak soysuzun eli kolu uzundur. Elimizdeki en iyi askeri veriyoruz o yüzden. Sorun etmezsin değil mi?"

El mecbur başımı iki yana sallarken döner ısmarlayan adam devam etti. Açıkçası veriyoruz deyince kendimi kızı istenmeye gelen bir baba gibi hissetmiştim.

"Beni koruyacak kişi çok asabi biri midir?"

Bir süre ona yakışmayacak şekilde ciddi bakmıştı. Sonra eskisi gibi gülümsedi.

"O peşinde olan adam seni öldüremeden Cihan oğlum seni öldürür. Asabidir. Çok kuralcı ve düzen hastası bir adamdır. Ama işinin ehlidir. Merak etme sen."

Cihan? Cihan Alparslan olan? Hayır bu çok saçma. Hem tek adı Cihan olan asker o olacak değil ya? Elbet başka asabi ve beni öldürebilecek kişilerde vardır. Her şeyi ona yormak aptalca olur.

"Bu asabi adamın soyadı ne?"

"Alparslan. Cihan Veda Alparslan."

Harika! Gerçekten harika. Adam kesinlikle haklı. İki gün geçmeden ölecektim.