AŞKADAŞIM (BxB)

13.Bölüm 💛

Umarım beğenirsiniz 🙏🏻

İyi okumalar 💛

Önceki bölümü atlamayın lütfen...

Bartu
"Bence artık devam etmemeliyiz." dedim ve saçlarımı arkaya yatırdım. Esra abla öylece bana bakıyordu. "Bu kıskançlık oyununundan vazgeçmezsek, Tuğkan benden vazgeçecek." dedim. Derin bir nefes alıp devam ettim. "Zorlamanın bir anlamı yok. Beni asla o şekilde sevmeyecek." dedim umutsuzca. Sesim istemeden titrek çıkmıştı. Esra abla ayaklanıp karşıma dikildi.

"Vazgeçeceksin yani öyle mi? Bak Bartu, benim kitabımda vazgeçmek yazmıyor. Bu işi bitireceğiz. Eminim ki Tuğkan seni kıskanıyor ve yakında da harekete geçecek." dedi. Çok emin konuşuyordu ve ister istemez umutlanıyordum işte.

"Esra abla, hem kendini hem beni kandırıyorsun. Boş umut bunlar." dedim kendimi koltuğa bırakarak.

"Aaa ama sen böyle umutsuz olursan bir şey başaramayız ki biz." dedi sitem ederek.

"Esra abla Tuğkan o günden beri neredeyse yüzüme bakmıyor. Konuşmuyoruz doğru dürüst. Kaybetmek üzereyim onu." dedim dolan gözlerimle.

"O seni kıskanıyor ve ondan böyle soğuk yapıyor." dedi ve yanıma oturdu. "Bu işten vazgeçmeyeceğiz. Sen yine onunla aranı tamamen soğutma. Yani ne bileyim birlikte bir şeyler yapın." dedi ve sustu. Birkaç dakika kimse konuşmadı sonra Esra abla aklına bir şey gelmiş gibi parmağını şıklattı. "Buldum! Siz önceden film gecesi falan yapıyordunuz. Yine öyle bir şey yapın. Tuğkan'ı bu gece davet et. Güzel bir film izleyin. Ara bakayım." dedi önümüzdeki sehpada duran telefonumu bana uzatarak. Telefonumu alıp Tuğkan'ı aradım. Birkaç çalıştan sonra açıldı ve özlediğim ses doldu kulaklarıma.

"Efendim?" dedi. Ses tonunu bile özlemiştim. O kadar iyi gelmişti ki sesini duymak. "Bartu?" dedi daha sonra. O sırada da Esra abla dürttü kolumdan. Cevap vermediğimi farkettim ve konuşmaya çalıştım.

"Tuğkan, şey sesin gelmedi de bir an. Şey bu akşam bir işin var mı?" diye sordum.

"Yok. Ne oldu ki?" diye sordu.

"Epeydir film gecesi yapmıyoruz. Bu akşam gelsene bana." dedim. Of bu çok davetkar oldu sanki.

"Sadece ikimiz mi olacağız? Volkan da olacak mı?" diye sordu bu kez. Anlamamış şekilde Esra ablaya çevirdim başımı. O da ağzını eliyle kapatıp çığlık atmamaya çalışıyordu. Fangirl moduna girmişti bile.

"Volkan ne alaka?" diye sordum.

"Yani siz şey değil misiniz? O yüzden..." dedi. Biz Volkan'la ne zaman şey olmuştuk?

"Hayır biz Volkan'la şey değiliz." dedim. Aptal Bartu aptal! Şey değiliz ne demek oluyor? Karşıdan Tuğkan'ın gülüşünü duydum. Ağlayasım geldi. Acayip özlemiştim.

"Saklamana gerek yok Bartu. Görebiliyorum. Neyse bu akşam işim yok. Bir film gecesi bana da iyi gelebilir. Geleneğimizi bozup kimseyi çağırma lütfen. Birazdan çıkıyorum." dedi ve bir şey dememe fırsat kalmadan kapattı telefonu. Kaşlarımı çatmış telefona bakıyordum. Hiçbirşey anlamamıştım. Esra abla kalktı ve konuşmaya başladı.

"Ay nasıl kıskanıyor ama görüyor musun? Olacak bu iş kesin olacak." dedi neşeyle. Bende ona baktım. "Bakma öyle. Kesin kıskanıyor. Sesindeki kırıkları farketmedin mi?" dedi yanıma oturdu tekrar.

"Benim kalbimdeki kırıkları farketmiyor musun Esra abla?" dedim gözümden bir damla yaş firar etti. "Beklemekten yoruldum. Bu kıskançlık oyununa son veriyorum artık. Onun gözünde kardeşiyle flörtleşen biri gibi görünmek istemiyorum. Bu beni onun gözünde kötü duruma düşürmekten başka işe yaramaz." dedim ve gözlerimdeki yaşları sildim. Yerine yenileri geliyordu sürekli. "Artık oyun falan yok. Hayırlıysa olsun. Olmazsa hayırlı değildir zaten." dedim. Esra abla saçlarımı okşamaya başladı.

"Tamam kuzum sen nasıl istersen. Ben ikinizin mutluluğu için uğraşıyordum sadece." dedi. Yüzüne baktığımda cidden üzgün olduğunu gördüm. Buruk bir gülümsemeyle cevap verdim.

"Senin bunu bizim için yaptığını biliyorum. Ama ben artık kaldıramıyorum. Tuğkan inanmıyor Volkan'la aramda bir şey olmadığına. Onu ikna etmeliyiz ki bu konu kapansın. Eskisi gibi devam edeceğim. Onun gözünde küçülmek istemiyorum." dedim titrek sesimle.

"Tamam bebeğim. Ben Volkan meselesini halledeceğim o iş bende." dedi ve ayaklandı. "Ben şimdi gidiyorum. Sende bir elini yüzünü yıka, kendine çeki düzen ver. Moralini de düşürme. Üzme kendini. Bak sen üzülünce bende üzülüyorum." dedi. Gülümsemeye çalışarak cevap verdim.

"Merak etme Esra abla, iyi olacağım." dememle kısaca sarıldı bana. 

"Tamam ama yarın seni iyi görmek istiyorum." dedi be kapıya doğru gitti. Bende geçirmek için peşinden gittim. "Hadi görüşürüz." dedi ve evine doğru yürümeye başladı. Bende banyoya gidip elimi yüzümü yıkadım ve sonra film gecesi hazırlıklarına başladım.

Bu kıskançlık oyununu bitirmek omuzumdaki yükleri hafifletmişti. Artık oyun oynamayacaktım. Mottom şu olacaktı;

'Olduğu kadar olmadığı kader.'

✒✒✒✒✒✒✒✒✒✒✒✒✒

Aslında bu bölüm daha erken gelecekti ama telefonumun not defteri güncellendi ve gece yazmaya başladığım bölüm silindi bende silinen bölümdeki bazı kısımları değiştirdim ve daha güzel bir bölüm oldu. Gecikme için özür dilerim bu arada.

Yorumlarınızı bekliyorum 🙏🏻

Sizleri seviyorum ❤

'CANIM ÖĞRETMENİM' kitabımı okumayan varsa, oraya da bekliyorum.