Zawgyi:
"ေျဖးေျဖးသြားပါ သမီးရယ္"
ဝွီးခ်ဲအား အျမန္တြန္းကာ သြားေနသည့္ သမီးျဖစ္သူအား ဦးမင္းထြဋ္ေခါင္က ေမာ့ၾကည့္ၿပီး ေျပာလိုက္သည္။
"ဦးက တစ္ေယာက္တည္းေစာင့္ေနခဲ့ရလို႔ပါ"
"ဦး....။ သမီးထက္ အသက္အမ်ားႀကီးတာလား"
"ဟုတ္... ေဖေဖ"
လင္းအာရံုက အသံတိုးတိုးျဖင့္ မဝ့ံမရဲ ေျပာလာသည္မို႔ ဦးမင္းထြဋ္ေခါင္က အနည္းငယ္ ေတြေဝစြာ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ စဥ္းစားၿပီးမွ...
"သမီးက တကယ္ခ်စ္တာလား"
"ဟင့္အင္း သမီးမသိဘူး။ သူ႔ကို ျမင္ေတာ့ တခါမွ မခံစားရဖူးတဲ့ ခံစားခ်က္ႀကီးခံစားရတယ္။ အဲ့တာ အခ်စ္လို႔ပဲ သမီးထင္တယ္"
"တကယ္ခ်စ္တာဆိုရင္ေတာ့ ေဖေဖ ဘာမွ မေျပာခ်င္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ စိတ္ကစားတယ္ဆိုရင္ေတာ့..."
"စိတ္ခ်ပါ ေဖေဖ သမီး ခံစားခ်က္ေတြက ေသခ်ာၿပီဆိုမွ ေ႐ွ႕ဆက္တိုးမွာပါ။ အခုက ေဖေဖ့ကို လိုက္အကဲခတ္ေစခ်င္ရံုပါ..."
"ဟုတ္ပါၿပီ သမီးရယ္"
တခဏအၾကာမွာေတာ့ သူမရဲ႕ တက္ႂကြေနသည့္ ေျခလွမ္းမ်ားဟာ ရပ္တန္႔သြားသလို သူမ့ႏႈတ္ခမ္းေလးအား အသာ ဖိကိုက္ကာ မဲ့တဲ့တဲ့ ျဖစ္သြားသည္။
ဒါကို သတိထားမိတဲ့ ဦးမင္းထြဋ္ေခါင္ က လင္းအာရံု အား အေမးရိွလာခဲ့သည္။
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ"
"ဦးက.... ထြက္သြားၿပီထင္တယ္ေဖေဖ။ သမီးက စာင့္ေနပါလို႔ ေသခ်ာေျပာခဲ့တာကို...။ ဦးကလည္း ဟုတ္ၿပီေလ ဆိုၿပီးေတာ့....။ အခုက"
ဂါဝန္ဖားဖားေလးနဲ႔ ျပံဳးရယ္ေနတဲ့ ေကာင္မေလးက အခုေတာ့ ေယာက်္ားသား တစ္ေယာက္ေၾကာင့္ ငိုမဲ့မဲ့ မ်က္ႏွာေလး ျဖစ္ေနတဲ့ မိန္းမပ်ိဳေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနၿပီပဲ။
"သူကိစၥရိွလို႔ေနမွာပါ"
"ဟုတ္မွာပါေလ..."
"ဒါဆို ေဖေဖတို႔ုျပန္ရေအာင္ေလ"
"ဟုတ္ကဲ့ ေဖေဖ"
အျပန္အခါမွာေတာ့ သူမ့ ေျခလွမ္းေတြဟာ ခုနကလို တက္ႂကြမေနခဲ့။ ေလးေလးပင္ပင္ ေျခလွမ္းေတြနဲ႔အတူ က်လုဆဲ မ်က္ရည္တို႔ကိုလည္း ထိန္းထားလ်ွက္...။
VOUS LISEZ
မိုးသားတို႔ ကင္းစင္ခ်ိန္ (မိုးသားတို့ ကင်းစင်ချိန်)
Roman d'amourZawgyi: 1997 ေခတ္ကာလႏွင့္ အခုမ်က္ေမွာက္ေခတ္ကာလတို႔ ေခတ္ႏွစ္ေခတ္အၿပိဳင္ အခ်စ္အမုန္းအာဃာတတို႔အား ေဖာ္က်ဴးထားသည့္ ........... 'မိုးသားတို႔ ကင္းစင္ခ်ိန္' မေဟာင္းေသးတဲ့ အတိတ္ဇာတ္လမ္းေလးအား တို႔ေတြအတူ ခံစားၾကည့္ၾကရေအာင္ပါ..........။ Unicode: 1...
