Zawgyi:
>>>>>1998 March <<<<
တစ္ႏွစ္ျပည့္ဖို႔အတြက္ ကိုလင္းေဖ အေတာ္ပင္ ေစာင့္စားခဲ့ရသည္။ ေန႔ရက္တိုင္းကို မိုးသားလြင္အား သတိရသည့္စိတ္၊ လြမ္းသည့္စိတ္ေတြနဲ႔ သူ ျဖတ္သန္းခဲ့ရသည္။ မိုးသားလြင္မရိွမွန္း သိေသာ္လည္း သူ ေဆးခန္းကို ေန႔တိုင္းနီးပါးသြားခဲ့သည္။
သတိရလြန္းေနသည့္စိတ္မ်ား ေလ်ာ့သြားမလားဟု ယာအလုပ္ေတြကို ဖိလုပ္ေသာ္လည္း လြမ္းဆြတ္ျခင္းေတြက ေလ်ာ့မသြားခဲ့ေခ်။ ကိုလင္းေဖ၏ အေတြးတိုင္းကို မိုးသားလြင္ဆိုသည့္ လူသားေလးက စကၠန္႔တိုင္း အပိုင္သိမ္းထားသည္ေလ။ အဆံုးစြန္ အိပ္မက္ေတြထိပါ အပိုင္သိမ္းထားေသးသည္။
လူတစ္ေယာက္ကို ဤမ်ွအထိ ခ်စ္မိမည္ဟု သူ တစ္ခါမွ မေတြးမိ။ ေနာက္ဆံုး ခ်စ္မိသြားေတာ့လည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို အေတာ္ပင္ အ့ံျသရသည္။ အဲ့ေလာက္ထိ ခ်စ္ရလားလို႔ေလ....။
က်ုပ္ရဲ႕ မိုးသားကေရာ က်ုပ္လိုပဲ သတိရေနမလား။ ဒါမွမဟုတ္ ေမ့မ်ားသြားၿပီလား....။
လူတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္မိရင္ သတိရျခင္းေတြအျပင္ အပိုထပ္ေဆာင္း ကပ္ပါလာသည္ေတြက အေတြးလြန္ေနသည့္ စိုးရိမ္ျခင္းေတြပဲျဖစ္လိမ့္မည္...။
ကိုလင္းေဖတစ္ေယာက္ တိုင္မွာ ခ်ိတ္ထားသည့္ ခေမာက္ေလးအား ျဖဳတ္ေစာင္းကာ ထံုးစံအတိုင္း ေဆးခန္းသို႔ သြားျပန္သည္။ အမွတ္တရေတြထင္က်န္ေသာ ဒီရြာလမ္းေလးအေပၚ ျဖတ္ေလ်ွာက္မိတိုင္းလည္း ပို၍ သတိရမိပါသည္။
သူ ဒီရြာကိုစေရာက္ေတာ့လည္း ကိုယ္နဲ႔အတူ ပထမဆံုး ဒီရြာလမ္းကို ေလ်ွာက္ဖူးသည္မလား။ သူႀကီးအိမ္ကေန လက္ဆြဲပီး ေခၚလာတုန္းကလည္း ဒီရြာလမ္းေလးမွာ ႐ွက္ေသြးျဖာေနသည့္ သူ႔ပံုစံ။ သူမူးေနတုန္းကလည္း သူ႔ကိုကုန္းပိုးၿပီး ဒီရြာလမ္းေလးအေပၚမွာ ေလ်ွာက္ခဲ့ဖူးတာပဲ။ မ်ားျပားလြန္းလွတဲ့ ကိုယ္တို႔ ႏွစ္ဦးရဲ႕ ေျခရာေတြက ဒီလမ္းေလးေပၚမွာ လွပလြန္းစြာ တည္ရိွခဲ့သည္....။
"ကိုလင္းေဖႀကီး ေရာက္လာျပန္ၿပီ။ ႐ွင့္ဆရာေလး မရိွပါဘူးဆို"
YOU ARE READING
မိုးသားတို႔ ကင္းစင္ခ်ိန္ (မိုးသားတို့ ကင်းစင်ချိန်)
RomanceZawgyi: 1997 ေခတ္ကာလႏွင့္ အခုမ်က္ေမွာက္ေခတ္ကာလတို႔ ေခတ္ႏွစ္ေခတ္အၿပိဳင္ အခ်စ္အမုန္းအာဃာတတို႔အား ေဖာ္က်ဴးထားသည့္ ........... 'မိုးသားတို႔ ကင္းစင္ခ်ိန္' မေဟာင္းေသးတဲ့ အတိတ္ဇာတ္လမ္းေလးအား တို႔ေတြအတူ ခံစားၾကည့္ၾကရေအာင္ပါ..........။ Unicode: 1...
